Αλβανική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη Πρώτης και Δεύτερης Κλίσης Ουσιαστικών.
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
Με εξαίρεση ένα, μέχρι τώρα αδημοσίευτο, χειρόγραφο κάποιου "''Θεόδωρου της Σκόδρας''", το οποίο χρονολογείται πιθανόν το 1210<ref name=autogenerated1>{{cite book |author=Elsie, Robert |title=Albanian Literature: A Short History |publisher=I. B. Tauris |location=London |year=2006 |pages=5 |isbn=1-84511-031-5}}</ref>, καθώς και ορισμένες γραμμές στο χειρόγραφο ''Bellifortis'', οι οποίες έχουν προταθεί ως Αλβανικές<ref>Elsie, Robert ''[http://www.elsie.de/pdf/articles/A1986Bellifortis.pdf The Bellifortis text and early Albanian]'' in "Zeitschrift für Balkanologie", Berlin, 22 February 1986, p. 158-162</ref>, η πρώτη επιβεβαιωμένη, γραπτή μαρτυρία της Αλβανικής προέρχεται από γράμμα του αρχιεπισκόπου του [[Δυρράχιο|Δυρραχίου]] ''Παύλου Αγγέλου'' (''Paulus Angelus'', στα αλβανικά ''Pal Engjëll'') το οποίο χρονολογείται στα 1462<ref name=autogenerated1 />.
 
Το παλαιότερο γνωστό τυπογραφημένο βιβλίο στα Αλβανικά είναι το [[Μεσάρι]] (Meshari) ή σύνοψη θείας λειτουργίας, γραμμένο από τον ΤζονΓκιον Μπουζούκου (Gjon Buzuku), καθολικό ιερέα, το [[1555]]<ref>{{cite book |author=Elsie, Robert |title=Albanian Literature: A Short History |publisher=I. B. Tauris |location=London |year=2006 |pages=9 |isbn=1-84511-031-5}}</ref>. Πρόσφατα ωστόσο ανακαλύφθηκε στην Απολλωνία ψηφιδωτό του 6ου μ.Χ. αιώνα με λέξεις γραμμένες στην αλβανική γλώσσα με ελληνικά γράμματα.

Το πρώτο Αλβανικό σχολείο θεωρείται πως άνοιξε από τους Φραγκισκανούς το [[1638]] στο Πδαν (Pdhane). Η Aλβανικη γλωσσα έχει δανειστεί ένα πολύ μεγάλο αριθμό λέξεων από γειτονικές γλώσσες<ref>[http://links.jstor.org/sici?sici=0097-8507%28193212%298%3A4%3C271%3ATPOA%3E2.0.CO%3B2-R&size=LARGE&origin=JSTOR-enlargePage Lowman, G.S., ''The Phonetics of Albanian'']: In 1891 Gustav Meyer stated that of 5140 root-words, only 400 were of the original Albanian stock[...] Later scholars, however, have proved that a considerably larger proportion of words are truly Albanian.</ref>, κάτι που δυσκόλεψε την αρχική κατάταξη της ως ξεχωριστής, Ινδοευρωπαϊκής γλώσσας.
 
Τη δεκαετία του 1850 τα Αλβανικά αποδείχθηκε πως είναι [[Ινδο-Ευρωπαϊκές Γλώσσες|Ινδο-Ευρωπαϊκή]] γλώσσα και αποτελούν ξεχωριστό κλάδο στην ινδοευρωπαϊκή γλωσσική οικογένεια. Η Αλβανική είναι απόγονος κάποιας αρχαίας Βαλκανικής γλώσσας, πιθανόν της [[Ιλλυρική γλώσσα|Ιλλυρικής]] ή της [[Θρακική γλώσσα|Θρακικής]]. Τα Αλβανικά χωρίζονται σε δύο κύριες διαλέκτους: την [[Γκεγκική διάλεκτος|Γκεγκική]] ομάδα, στη βόρεια Αλβανία, το [[Κόσοβο]] και τη δυτική [[ΠΓΔΜ]], και την Τοσκική ομάδα, στη νότια και κεντρική Αλβανία. Από την [[Τοσκική διάλεκτος|Τοσκική]] κατάγεται και η [[Αρβανίτικη γλώσσα|Αρβανιτική]] της Ελλάδας καθώς και η Αρμπερές (Αrbëreshë) της νότιας Ιταλίας.