Νίκος Τσέλιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Νικόλαος Τσέλιος (1799-1860)''' ήταν αγωνιστής της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821]].<ref>Σωτήριος Κασσανός:[https://www.academia.edu/11328991/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82 Νικόλαος Τσέλιος] </ref>

Ο Νικόλαος Τσέλιος γεννήθηκε στην [[Κατούνα Αιτωλοακαρνανίας|Κατούνα]] Ξηρομέρου το 1799<ref name="Reference A">Εφημερίς ΑΙΩΝ, 13/2/1860</ref> και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο [[Δραγαμέστο]], γι’ αυτό και έφερε κατά τη διάρκεια της επαναστάσεως το παρώνυμο Δραγαμεστινός. Το πραγματικό του επίθετο ήταν Μαυρομμάτης, της ιστορικής αυτής οικογενείας της Κατούνας, όπως προκύπτει από έγγραφα αλλά και δημοσιεύματα με υπογραφή του ίδιου.

Στην αρχή του αγώνα έλαβε μέρος στις περισσότερες μάχες της Αιτωλοακαρνανίας[[Αιτωλοακαρνανία]]ς<ref>Δημητρίου Παπαντωνόπουλου Ακαρνάνος, Πεντακονταετηρίς της Ελληνικής Επαναστάσεως του έτους 1821, 1873</ref> ([[Μάχη του Πέτα|Πέτα]], Αετού όπου και αρίστευσε)<ref>Κώστα Αλεξ. Πετρονικολού, Αιτωλοακαρνάνες μαχητές του ’21, Αθήνα 1979</ref> υπό την αρχηγία του θείου του, όπως τον αποκαλούσε, Δήμου Τσέλιου<ref>Διονύση Μιτάκη, Δήμος Τσέλιος, 2003</ref> του οποίου ήταν γαμβρός. Για πολύ μικρό διάστημα συγκρότησε και δικό του σώμα και στις 18 Φεβρουαρίου1825Φεβρουαρίου 1825 έλαβε το βαθμό της Αντιστρατηγίας.

Έλαβε μέρος στην [[Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου|πρώτη]] και δεύτερη πολιορκία της Ιεράς Πόλεως του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]] και διασωθείς από την [[Έξοδος του Μεσολογγίου|έξοδο]] κατέφυγε στο [[Ναύπλιο]] όπου συντάχθηκε με το Θεόδωρο Γρίβα. Διατέλεσε Πολιτάρχης Ναυπλίου για μικρό διάστημα το 1827. Έλαβε μέρος στις μάχες Αράχοβας, Δόβρενας υπό τον αρχιστράτηγο των Ελλήνων [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Γεώργιο Καραϊσκάκη]] όπου και διακρίθηκε για το απαράμιλλο θάρρος που επέδειξε, καθώς επίσης και στις μάχες της Αττικής ,([[Μάχη του Κερατσινίου|Κερατσινίου]], Φαλήρου κλπ).<ref>Νικολάου Κασομούλη, Απομνημονεύματα</ref>

Κατά την συγκρότηση των χιλιαρχιών, επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]], έλαβε το βαθμό του Ταξιαρχικού Πεντακοσίαρχου, ήτοι του Ταγματάρχη, στην χιλιαρχία του [[Γαρδικιώτης Γρίβας|Γαρδικιώτη Γρίβα]], με την οποία έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες για την απελευθέρωση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος. Μετά την απελευθέρωση έλαβε δε το [[φαλαγγιτικό γραμμάτιο]].

Το 1836 έλαβε ενεργό μέρος στην αποτυχημένη και προδομένη επανάσταση της Ακαρνανίας<ref>ΓΑΚ, Χωροφυλακή,005-τμήμα ΜΚ: Μυστική Καταχώρηση</ref> για την δημιουργία Συντάγματος<ref>Διονύση Μιτάκη , η επανάσταση του 1836, Αθήνα 1983.</ref>, η οποία είχε ξεσπάσει με αφορμή το θέμα που είχε προκύψει με τις προσόδους των βελανιδιών, την αρπαγή της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας καθώς και την βεβήλωση των ναών από τους Βαυαρούς. Μετά την καταστολή της επαναστάσεως του ορίστηκε τόπος εξορίας, την οποία όμως απέφυγε με παρέμβαση του [[Θεόδωρος Γρίβας|Θεοδώρου Γρίβα]]. Συγκεκριμένα, όπως μας πληροφορεί αναφορά του Μαμούρη προς την διοίκηση, με την απειλή του Νικόλαου Τσέλιου και του συγγενή του [[Φίλης Κασσανός|Φίλη Κασσανού]], ότι θα αναφέρουν στην διοίκηση ότι αυτός ήταν ο υποκινητής των ταραχών στην Ακαρνανία, ο Γρίβας γνωρίζοντας την σκληράδα των αξιωματικών του όχι μόνο δεν τους κυνήγησε αλλά τους καλοδέχτηκε και αφού τους έκανε το τραπέζι, στη συνέχεια μεσολάβησε προς την διοίκηση για την απαλλαγή τους.

Το 1843 έλαβε ενεργό μέρος στη δημιουργία του συντάγματος και συμμετείχε στην εθνοσυνέλευση ως Πληρεξούσιος Ξηρομέρου<ref>ΓΑΚ, Εκλογικά δήμου Αστακού, συλλογή Βουλή των Ελλήνων, Βλαχογιάννη και Λαδά.</ref>. Στην συνέχεια εξελέγη Δήμαρχος [[Αστακός Αιτωλοακαρνανίας|Αστακού]]<ref>ΦΕΚ 5 του1846 </ref>, διατέλεσε τρεις φορές Πληρεξούσιος Βουλευτής Ξηρομέρου και Βονίτσης (30/10/1953 έως του θανάτου του)<ref>Μητρώο Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών 1822-1935</ref> και έφτασε δε ως το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη της προικοδοτημένης Φάλαγγας.