Μιν (θεότητα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
==Μύθοι και λειτουργίες==
Η λατρεία του ήταν πιο ισχυρή στην πόλη [[Κιφτ|
| last = Frankfort | first = Henry | title = Kingship and the Gods: A Study of Ancient Near Eastern Religion as the Integration of Society and Nature | publisher = University of Chicago Press | year = 1978 | pages = 187–189 | url =http://books.google.com/books?id=W-qFZcuGoqUC&pg=RA1-PA189&lpg=RA1-PA189&dq=shrine+of+min#PRA1-PA188,M1 }}</ref>.
Γραμμή 12:
| last = Frankfort | first = Henry | title = Kingship and the Gods: A Study of Ancient Near Eastern Religion as the Integration of Society and Nature | publisher = University of Chicago Press | year = 1978 | pages = 187–189 | url =http://books.google.com/books?id=W-qFZcuGoqUC&pg=RA1-PA189&lpg=RA1-PA189&dq=shrine+of+min#PRA1-PA188,M1 }}</ref>.
Ως η κεντρική θεότητα της γονιμότητας και πιθανόν και των οργιαστικών τελετουργιών, ο Μιν ταυτίστηκε από τους Έλληνες με το θεό [[Πάνας|Πάνα]]. Ένα στοιχείο της λατρείας του ήταν τα είδη του άγριου μαρουλιού που είναι αγκαθωτά Lactuca virosa και Lactuca serriola, το καλλιεργημένο είδος των οποίων είναι το ''[[Μαρούλι|Lactuca sativa]]''. Τα είδη αυτά έχουν αφροδισιακές και οπιούχες ιδιότητες και γαλακτώδη χυμό (κόμμι) όταν χαράσσονται, το οποίο πιθανόν είχε συσχετιστεί με το [[σπέρμα]]. Είχε επίσης συνδέσεις με τη Νουβία, αλλά τα κυριότερα κέντρα λατρείας του ήταν το Κιφτ (
Ως θεός της αντρικής σεξουαλικής ικανότητας, τιμόταν κατά τις τελετουργίες της στέψης κατά την περίοδο του [[Νεό Βασίλειο (αρχαία Αίγυπτος)|Νέου Βασιλείου]], όταν ο [[Φαραώ]] έπρεπε να φυτεύει το σπόρο του — που γενικά θεωρείται ότι πρόκειται για σπόρους φυτών, αν και υπάρχουν ισχυρισμοί που υποστηρίζουν ότι κατά το τελετουργικό ο Φαραώ έπρεπε να επιδείξει ότι ήταν ικανός να εκσπερματίσει— και έτσι να εξασφαλίσει την ετήσια πλημμύρα του [[Νείλος|Νείλου]]. Στην αρχή της περιόδου της συγκομιδής, οι εικόνα του μεταφερόταν από το ναό στα χωράφια, κατά τη ''γιορτή της αναχώρησης του Μιν'', όπου ευλογούσαν την σοδειά, και παίζανε παιχνίδια γυμνοί προς τιμήν του, το κυριότερο από τα οποία ήταν το ανέβασμα σε έναν τεράστιο στύλο.
| |||