Αντίοχος ο Ασκαλωνίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Αντίοχος ήταν μαθητής του [[Φίλωνας ο Λαρισσαίος|Φίλωνα του Λαρισσαίου]] στην [[Αθήνα]] και διάδοχός του στη διεύθυνση της πλατωνικής [[Ακαδημία Πλάτωνος|Ακαδημίας]] (79-78 π.Χ.). Ακολούθησε τον δάσκαλό του στη [[Ρώμη]] το [[88 π.Χ.]], όπου κέρδισε τη φιλία του [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαίου]] [[Λούκουλος|Λούκουλου]]. Ως σχολάρχης της Ακαδημίας στην Αθήνα, είχε ως μαθητή τον [[Κικέρων|Κικέρωνα]], ο οποίος στα έργα του αναφέρεται συχνά στον Αντίοχο. Αργότερα, κατά τον [[Μιθριδατικοί Πόλεμοι|Δεύτερο Μιθριδατικό Πόλεμο]] ([[73 π.Χ.]]), ο Αντίοχος συνόδεψε το φίλο του Λούκουλο στην εκστρατεία του στην Ανατολή και πέθανε στη [[Μεσοποταμία]].

 

Ο Αντίοχος αγωνίστηκε κυρίως για να απαλλάξει την Ακαδημία από την επίδραση του [[Σκεπτικισμός|Σκεπτικισμού]] και να την επαναφέρει στη γνήσια πλατωνική παράδοσή της. Γι' αυτό ήρθε σε σύγκρουση ακόμα και με το δάσκαλό του, τον Φίλωνα, μαθητή του [[Καρνεάδης ο Κυρηναίος|Καρνεάδη]], εκείνου ακριβώς που είχε εισαγάγει τον Σκεπτικισμό στην Ακαδημία. Χαρακτηριστική του αγώνα του είναι η παρατήρησή του στους Σκεπτικούς: <blockquote>''Είναι αντίφαση να «βεβαιώνει» κανείς πως τίποτα δεν μπορεί να «βεβαιωθεί» και παράλληλα να «αποδεικνύει» πως τίποτα δεν μπορεί να «αποδειχθεί»!''</blockquote>

 

 

{{Πλατωνιστές}}

[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι]]

[[Κατηγορία:Ακαδημεικοί φιλόσοφοι]]