Μαγνητική ροή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Μονάδα μέτρησης: Η συντομογραφία του Weber είναι Wb και όχι W
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Ηλεκτρομαγνητισμός}}
Η '''Μαγνητικήμαγνητική Ροή''', ή '''μαγνητικό ρεύμα''', που συμβολίζεται με το ελληνικό γράμμα Φ, είναι ένα ποσοτικό μέτρο του [[μαγνητισμός|μαγνητισμού]], λαμβάνοντας υπ' όψιν την ένταση και την εμβέλεια ενός [[μαγνητικό πεδίο|μαγνητικού πεδίου]].
 
==Ορισμός==
Μαγνητική ροή χαρακτηρίζεται ο αριθμός των [[μαγνητική δυναμική γραμμή|μαγνητικών δυναμικών γραμμών]] που διέρχονται από μια [[Επιφάνεια (τοπολογία)|επιφάνεια]] τοποθετημένη κάθετα προς αυτές. Η δυναμική αυτή μαγνητική ροή είναι ίση με το γινόμενο της [[πυκνότητας μαγνητικής ροής|πυκνότητα μαγνητικής ροής]] επί την επιφάνεια.
 
==Μονάδα μέτρησης==
Η [[μονάδα μέτρησης]] της μαγνητικής ροής στο [[SI]] είναι το [[Βέμπερ (μονάδα μέτρησης)|Βέμπερ]] (''Weber''), ενώ η μονάδα μέτρησης της πυκνότητας της μαγνητικής ροής είναι το [[Τέσλα (μονάδα μέτρησης)|Τέσλα]] (1 Τ=Wb/m<sup>2</sup>).
 
==Περιγραφή==
Η [[ροή]] που περνά μέσα από ένα στοιχείου εμβαδού κάθετο στη διεύθυνση του μαγνητικού πεδίου δίνεται από το γινόμενο του μαγνητικού πεδίου επί το στοιχείο εμβαδού. Πιο γενικά, η μαγνητική ροή ορίζεται από ένα [[βαθμωτό]] γινόμενο του μαγνητικού πεδίου και του διανύσματος του στοιχείου εμβαδού. Ο [[νόμος του Γκάους]] για το μαγνητισμό, που αποτελεί και μία από τις τέσσερις [[Εξισώσεις Μάξουελ|εξισώσεις του Μάξουελ]], δηλώνει ότι η ολική μαγνητική ροή διαμέσου μιας κλειστής επιφάνειας είναι μηδενική. Ο νόμος αυτός είναι συνέπεια της εμπειρικής παρατήρησης της μη ύπαρξης [[μαγνητικό μονόπολο|μαγνητικών μονοπόλων]], δηλαδή απομονωμένων "Βόρειωνβόρειων" ή "Νότιωννότιων" μαγνητικών πόλων.
 
Η μαγνητική ροή ορίζεται ως το επιφανειακό [[ολοκλήρωμα]] του μαγνητικού πεδίου πάνω σε μια περιοχή:
Γραμμή 24:
:<math>\nabla \cdot \mathbf{B}=0.\,</math>
 
δηλαδή, η [[απόκλιση (διανυσματική ανάλυση)|απόκλιση]] της έντασης του μαγνητικού πεδίου μηδενίζεται παντού. Ένα σημείο μη μηδενικής απόκλισης θα ισοδυναμούσε με ένα ''απομονωμένο μαγνητικό φορτίο'' (πόλο), δηλ. μια "πηγή" από όπου θα ξεκινούσαν ακτινικά προς τα έξω μαγνητικές δυναμικές γραμμές.
 
Το ολοκλήρωμα όγκου αυτής της εξίσωσης, σε συνδυασμό με το [[θεώρημα της απόκλισης]], δίνει το παρακάτω αποτέλεσμα: