Κεσκέκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|15|03|2015}}
== Ιστορία - Παράδοση ==
Το '''κεσκέκι''' είναι ένα πατροπαράδοτο έθιμο, που ένωνε τους ανθρώπους και δεν τους αποξένωνε, όπως γίνεται τώρα ... με γονιμικές καταβολές από αρχαιοτάτων χρόνων, που διατηρήθηκε επί αιώνες σε πολλές περιοχές της Μικράς Ασίας και στα νησιά του βορείου ανατολικού Αιγαίου ( [[Σάμος|Σάμο]], [[Λέσβος|Μυτιλήνη,]] [[Λήμνος|Λήμνο]] κ.α. ). Βέβαια μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα από τους Μικρασιάτες και τελείται ανελλιπώς, και σε άλλα μέρη της Ελλάδας από τους πρόσφυγες.
 
Κεσκέκι μαγείρευαν σε όλη την Καππαδοκία, τον Πόντο και τα παράλια του Αιγαίου από το Αϊδίνι έως την Έφεσσο, την Αρτάκη, την Πάνορμο, την Ίμβρο, το Αϊβαλί, την Πέργαμο, τη Σμύρνη και την Ερυθραία. Επίσης, στο Αϊβαλί έφτιαχναν κεσκέκι και στη γιορτή του Αγίου Φιλίππου, μετά τη σπορά.
Οι δοξαστικές καταβολές του, συνδέονται με τις αρχαιοελληνικές ζωοθυσίες (ταυροθυσίες). Επί αιώνες η θυσία του κόκορα, του προβάτου ή βοδιού στη μνήμη των αγίων, το «[[κουρμπάνι]]» (θυσία δηλαδή) όπως το ονόμαζαν στη Μικρά Ασία, αποτελούσε επίκληση της θείας προστασίας, ευχαριστία, εκπλήρωση τάματος για υγεία, ευτυχία, ευκαρπία, ξόρκισμα. Αργότερα, κατά τη χριστιανική περίοδο εναρμονίστηκε με τα χριστιανικά κοινόβια και τις τράπεζες της αγάπης.
 
Το κεσκέκι μαγειρεύονταν επίσημα συνήθως την πρωτοχρονιά, σε γάμους, του Αγίου Γεωργίου και σε γιορτές αγίων γι’ αυτό ονομάζεται και ΓΙΟΡΤΗ στη Σάμο.
Το κεσκέκι μαγειρευόταν επίσημα συνήθως την πρωτοχρονιά, σε γάμους, του Αγίου Γεωργίου και σε γιορτές αγίων γι’ αυτό ονομάζεται και ΓΙΟΡΤΗ στη Σάμο. Το γίδι ή το βόδι που έσφαζαν (αναλόγως την περιοχή),με σκοπό να μαγειρέψουν το κεσκέκι για το τραπέζι, παραπέμπει στην ευχή και προσδοκία να «στεριώσει ο γάμος» ή να πάει καλά η σοδιάσοδειά, ανάλογα με την χρήση του.
 
== Παρασκευή φαγητού ==
Το [[κεσκέκι]] παρασκευάζεται, με κρέας από γίδι ή πρόβατο ή βόδι (αναλόγως την περιοχή) , κοπανισμένο αποφλοιωμένο ολόκληρο σιτάρι και κρεμμύδια.
 
Στη [[Σάμος|Σάμο]] παραδοσιακά φτιάχνεται στα κεντρικά και νότια χωριά ( [[Σκουραίικα]], Σπαθαραίοι, Παγώνδα , Πύργο, Μεσόγεια , Πάνδροσο και Χώρα) με κρέας από γίδι, σιτάρι και κρεμμύδια.
Γραμμή 13 ⟶ 15 :
Μόλις τα υλικά μπουν όλα στο καζάνι , τελευταία τοποθετείται το λάδι και το νερό. Το νερό πρέπει να είναι καυτό, γι’ αυτό τον λόγο δίπλα στα καζάνια σιγοβράζει και ένα άλλο μικρότερο που περιέχει το νερό που θα χρησιμοποιηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του ψησίματος, το καζάνι αυτό με το νερό ονομάζεται « γιντέκ-ι».
 
Παραδοσιακά, το μαγείρεμα του κεσκεκιού ονομάζεται «ψήσιμο» και οι μάγειροι «ψήστες» και αυτό διότι η φωτιά που μπαίνει από κάτω , είναι μόνο ελάχιστα κάρβουνα ώστε να σιγοβράζει.
Το μαγείρεμα ή ψήσιμο του κεσκεκιού – γιορτής, είναι μία επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία , διότι απαιτεί πολύ προεργασία και αρκετές ώρες μαγείρεμα.
Η διαδικασία του μαγειρέματος του κεσκεκιού - γιορτής ξεκινά από νωρίς το απόγευμα και ολοκληρώνεται το πρωί . Στη διάρκεια αυτή, οι ψήστες πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση, ώστε να συμπληρώνουν με νερό το φαγητό και με αναμμένα κάρβουνα την εστία. Η φωτιά όπως προαναφέραμε, πρέπει να είναι ελάχιστη , ώστε να μην δημιουργεί μεγάλη βράση στα καζάνια και αυτό για να αποφευχθεί η ανάμιξη των υλικών και να μην πιάσει το κρεμμύδι στον πάτο του καζανιού. Ο μεγάλος φόβος των μαγείρων είναι να μην βγει το κρεμμύδι στην επιφάνεια, γιατί τότε χάλασε το φαγητό και δε θα βράσει γι’ αυτό τον λόγο η φωτιά παραμένει ελάχιστη.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κεσκέκι"