Λατινοαμερικανικοί πόλεμοι ανεξαρτησίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές)
Δημιουργία λήμματος
 
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|14|03|2015}}
 
Οι '''Λατινοαμερικανικοί πόλεμοι ανεξαρτησίας''' ήταν οι επαναστάσεις που έλαβαν χώρα κατά τα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα και είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός αριθμού ανεξάρτητων χωρών της Λατινικής Αμερικής. Αυτές οι επαναστάσεις ακολούθησαν τις [[Αμερικανική Επανάσταση|αμερικανικές]] και [[Γαλλική Επανάσταση|γαλλικές]] επαναστάσεις, που είχαν σοβαρές συνέπειες για τις ισπανικές, πορτογαλικές και γαλλικές αποικίες στην Αμερική. Η Αϊτή, μια γαλλική αποικία σκλάβων, ήταν η πρώτη που ακολούθησε τις Ηνωμένες Πολιτείες για ανεξαρτησία, κατά την [[επανάσταση της Αϊτής]], η οποία διήρκεσε από το 1791 έως το 1804. Αποτυγχάνοντας να ξαναχτίσει μια γαλλική αυτοκρατορία στην Βόρεια Αμερική, ο [[Ναπολέων Βοναπάρτης]] γύρισε στρατό του στην Ευρώπη, εισβάλοντας και καταλαμβάνοντας πολλές χώρες, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία το 1808. Ο [[Ιβηρικός πόλεμος|Πόλεμος της Χερσονήσου]], ο οποίος προέκυψε από τις εισβολές του στρατού του Ναπολέοντα, οδήγησε τους [[Κρεολοί|Ισπανούς Κρεολούς]] στην ισπανική Αμερική να αμφισβητήσουν την υποταγή τους στην μητρόπολη, υποδαυλίζοντας κινήσεις ανεξαρτησίας που κατέληξαν σε αιματηρούς πολέμους ανεξαρτησίας, οι οποίοι διήρκεσαν σχεδόν δύο δεκαετίες. Την ίδια στιγμή, η Πορτογαλική μοναρχία μεταφέρθηκε στη [[Βραζιλία]] κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής της Πορτογαλίας. Μετά την επιστροφή της μοναρχικής αυλής στη Λισαβόνα, ο αντιβασιλέας πρίγκιπας Πέδρο, παρέμεινε στη Βραζιλία και το 1822 ανακήρυξε τον εαυτό του αυτοκράτορα, ανακηρύσσοντας με επιτυχία μια νέα ανεξάρτητη Βραζιλία.
 
== Παραπομπές ==