Φόρος προστιθέμενης αξίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Φ.Π.Α.! |
|||
Γραμμή 15:
Στην Ελλάδα καθιερώθηκε την 1η Ιανουαρίου 1987 ύστερα από απόφαση του τότε υπουργού Οικονομικών [[Δημήτρης Τσοβόλας|Δημήτρη Τσοβόλα]] (νόμος 1642 της 21ης Αυγούστου 1986) με τρίχρονη καθυστέρηση (επρόκειτο να τεθεί σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 1984, όμως η Ελλάδα ζήτησε αναβολή για τεχνικού χαρακτήρα δυσκολίες) και ο συντελεστής του ήταν 6% για είδη λαϊκής κατανάλωσης, 16% για υπηρεσίες και 36% για είδη πολυτελείας. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα η εφαρμογή του προκάλεσε αρρυθμία στην αγορά. Οι πρώτοι που πλήρωσαν τον φόρο, ήταν οι πελάτες των κέντρων διασκέδασης όπου γιόρτασαν το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν, με τον συντελεστή του 36%. <ref>Κώστα Διγκαβέ, Ελληνικό και διεθνές Αλμανάκ 1988, Εκδόσεις Μπαρμπουνάκη, σελίδα 95</ref>
Σήμερα ο Φ.Π.Α. ορίζεται από το Νόμο υπ'αριθμόν 2859 του 2000 (όπως ανακοινώθηκε στo [[ΦΕΚ]] Α' 248/07-11-2000 και σύμφωνα με την πιο πρόσφατη αναθεώρησή του) επίσης ως είδος [[έμμεσος φόρος|έμμεσου φόρου]] που επιβάλλεται στις [[συναλλαγή|συναλλαγές]] σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια εκτός από την περιοχή του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]] και των υπαγομένων σ΄ αυτό.<ref>Η περιοχή του Αγίου Όρους, σύμφωνα με παλαιότερο έγγραφο της ΕΟΚ, έχει χαρακτηριστεί ως τρίτη χώρα. Έτσι κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που λαμβάνει χώρα μέσα στη περιοχή αυτή και των υπαγομένων σ΄ αυτή δεν φορολογείται. Επίσης κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που γίνεται από το λοιπό ελληνικό εθνικό χώρο (ελληνική επικράτεια) στη περιοχή του Αγίου Όρους έχει κριθεί ως "''οιωνεί εξαγωγή''" και δεν φορολογείται, ενώ αντίθετα η κατ΄ αντίστροφη κατεύθυνση των παραπάνω θεωρείται "''οιονεί εισαγωγή''" και φορολογείται. Η εξαίρεση αυτή έχει γίνει για λόγους πνευματικούς και θρησκευτικούς και καλύπτεται με ειδική διάταξη που φέρεται καταχωρημένη στη πράξη προσχώρησης της Ελλάδας στην Ε.Ε. Βέβαια γα το αυτό θέμα υφίσταται παράλληλα και συνταγματική κατοχύρωση, με ίδιους λόγους αναφοράς, κατά το άρθρο 105 του Συντάγματος του 1975</ref>
<br />
Πρόκειται για [[φορολογία|φόρο κύκλου εργασιών]] και επιρρίπτεται από τον κατά νόμο υπόχρεο σε βάρος του αντισυμβαλλομένου. Καταβάλλεται τμηματικά σε κάθε στάδιο συναλλαγής στην [[προστιθέμενη αξία]] και επιρρίπτεται ολόκληρος στην τελική κατανάλωση. Με αυτόν τον τρόπο κάθε βαθμίδα παραγωγής ή συναλλαγής φορολογείται κατ' αποτέλεσμα μόνο ως προς το επιπλέον τίμημα που εισπράττει ο προμηθευτής, δηλαδή ως προς την αξία που προστίθεται στο αγαθό κατά την κάθε βαθμίδα επεξεργασίας του. Υπολογίζεται ουσιαστικά μόνο στην αξία η οποία προστίθεται από κάθε επιχείρηση, δηλαδή στη διαφορά μεταξύ αξίας παράδοσης των αγαθών και αξίας κτήσης τους. Γι' αυτό ονομάζεται και φόρος ''προστιθέμενης'' αξίας. Με τον Φ.Π.Α. το κράτος εισπράττει φόρο από κάθε συναλλαγή, ενώ από το 2006 και έπειτα επιβαρύνει και τις οικοδομικές εργασίες και υλικά.
| |||