Βύθιση του Τιτανικού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Amblitude (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
* [[Jack Phillips (wireless officer)|Jack Phillips]] ([[Wireless telegraphy|radio]] operator)
* [[Frederick Fleet]] (lookout reporting iceberg)
* [[Ουίλλιαμ ΜακΜάστερ Μέρντοχ]] (αξιωματικός στη γέφυρα κατά τη σύγκρουση)
* [[William McMaster Murdoch]] (officer on bridge at collision)
* [[Τσαρλς Λάιτολλερ]] (υπεύθυνος για τις σωστικές λέμβους στην αριστερή πλευρά (port-side))
* [[Charles Lightoller]] (in charge of port-side lifeboats)
* [[JΤζ. BruceΜπρους IsmayΊσμεϊ]] (chairmanπρόεδρος of theτης White Star Line)
}}
}}
Γραμμή 25:
|Ώρα =23:40 – 02:20{{efn|name=shiptime}}
|Αποτέλεσμα = {{plainlist |
* betweenμεταξύ 1,4901490 andκαι 1,.635 deathsθάνατοι
* [[Changes in safety practices after the sinking of the RMS Titanic|Improvements to navigational safety]]
* [[RMSΟ TitanicΤιτανικός inστη popularλαϊκή cultureκουλτούρα|Cultural impact]]
}}
|URL =
Γραμμή 46:
Η δυνατότητα στέγασης επιβατών του λεγόταν ότι ήταν "ασύγκριτης έκτασης και μεγαλοπρέπειας".{{sfn|Butler|1998|pp=16–20}} [[Εγκαταστάσεις της πρώτης θέσης του Τιτανικού|Η στέγαση της Πρώτης Θέσης]] περιελάμβανε την πιο ακριβή θαλάσσια περιουσία εν πλω που είχε υπάρξει, με [[κατάστρωμα περιπάτου|σουίτες ]] suites η διαμονή στις οποίες κόστιζε $4.350 (ισοδύναμα με ${{formatnum:{{Inflation|US|4350|1912|fmt=c|r=-1}} σήμερα)}}{{Inflation-fn|US}} για ένα ταξίδι μίας διαδρομής. Ακόμη και η Τρίτη Θέση ήταν ασυνήθιστα άνετη για τα τότε δεδομένα και παρείχε άφθονες ποσότητες καλού φαγητού, προσφέροντας στους επιβάτες της καλύτερες συνθήκες από αυτές που πολλοί τους είχαν βιώσει στα σπίτια τους.{{sfn|Butler|1998|pp=16–20}}
 
Το παρθενικό ταξίδι του ''Τιτανικού'' άρχισε λίγο μετά το μεσημέρι στις 10 Απριλίου 1912 όταν άφησε το Σαουθάμπτον για το πρώτο σκέλος τους ταξιδιού προς τη Νέα Υόρκη.{{sfn|Bartlett|2011|p=67}} Λίγες ώρες μετά έφτασε στο [[Χερβούργο]] στη Γαλλία, μια απόσταση 80 ναυτικών μιλίων (148 km· 92 mi), όπου ανέβηκαν επιβάτες.{{sfn|Bartlett|2011|p=71}} Το επόμενο λιμάνι ήταν το Κουίνσταουν (σημερινό [[CobhΚοβ]]) στην Ιρλανδία, όπου έφτασε περίπου το μεσημέρι της 11ης Απριλίου.{{sfn|Bartlett|2011|p=76}} Αναχώρησε το απόγευμα αφότου πήρε περισσότερους επιβάτες και εξοπλισμό.{{sfn|Bartlett|2011|p=77}}
 
Κατά τη στιγμή που αναχώρησε προς δυσμάς κατά πλάτος του Ατλαντικού μετέφερε 892 μέλη πληρώματος και 1.320 επιβάτες. Αυτό αντιστοιχούσε μόνο στο μισό της πλήρους χωρητικότητας επιβατών του, που έφτανε τις 2.435,{{sfn|Butler|1998|p=238}} καθώς ήταν εποχή χαμηλής κίνησης και η μεταφορά με πλοίο από το Ηνωμένο Βασίλειο είχαν επηρεαστεί από μια [[Εθνική απεργία μεταλλωρύχων 1912|απεργία μεταλλωρύχων]].{{sfn|Lord|1987|p=83}} Οι επιβάτες του ήταν μια διατομή της [[Εδουαρδιανή εποχή|Εδουαρδιανής κοινωνίας]], από εκατομμυριούχοι όπως ο [[Τζον Τζέικομπ Άστορ ο τέταρτος|Τζον Τζέικομπ Άστορ]] και ο [[Μπέντζαμιν Γκούγκενχαϊμ]],{{sfn|Butler|1998|pp=27–8}} μέχρι φτωχοί μετανάστες από χώρες όπως η Αρμενία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Σουηδία, η Συρία και η Ρωσία που αναζητούσαν μια νέα ζωή στην Αμερική.{{sfn|Howells|1999|p=95}}
 
[[File:Titanic voyage map.png|thumb|350px|Η πορεία του παρθενικού ταξιδιού του ''Τιτανικού'' από το [[Σαουθάμπτον]] μέχρι τη [[Νέα Υόρκη]] με το σημείο που βυθίστηκε (σημειωμένο με χρυσό/κίτρινο)]]
Το πλοίο ήταν υπό τις διαταγές του 62χρονου Πλοιάρχου [[Έντουαρντ Σμιθ (πλοίαρχος)|Έντουαρντ Τζον Σμιθ]], του πρεσβύτατου των πλοιάρχων της [[White Star Line]]. Είχε εμπειρία τεσσάρων δεκαετιών σε ταξίδια και ήταν πρωτύτερα πλοίαρχος του {{[[RMS Ολυμπιακός|Olympic}}Ολυμπιακού]], από τοτον οποίο μετατέθηκε στην διοίκηση του ''Τιτανικού''.{{sfn|Bartlett|2011|pp=43–4}} Το μεγαλύτερο συντριπτικά μέρος του πληρώματος που ήταν υπό τις διαταγές του δεν ήταν εκπαιδευμένοι ναυτικοί, αλλά ήταν είτε μηχανικοί, πυροσβέστες ή stokers, υπεύθυνοι για την φροντίδα των μηχανών· or stewards and galley staff, responsible for the passengers. Οι 6 watch officers και οι 39 [[Able seaman|able-bodied seamen]] constituted only around 5 percentτοις ofεκατό theτου crewπληρώματος,{{sfn|Butler|1998|p=238}} και οι περισσότεροι από αυτούς είχαν ληφθεί από το Σαουθάμπτον οπότε δεν είχαν χρόνο να εξοικειωθούν με το πλοίο.{{sfn|Bartlett|2011|p=49}}
 
Οι συνθήκες πάγου αποδίδονται στον ήπιο χειμώνα ο οποίος προκάλεσε τη μετακίνηση μεγάλου αριθμού παγόβουνων στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Γροιλανδίας.{{sfn|Ryan|1985|p=8}} Επιπλέον, είναι σήμερα γνωστό ότι τον Ιανουάριο του 1912, η Σελήνη ήλθε πλησιέστερα στη Γη από ότι τα προηγούμενα 1.400 χρόνια, την ίδια στιγμή που η Γη πραγματοποιούσε την πλησιέστερη ετήσια προσέγγιση της με τον Ήλιο. Αυτό προκάλεσε εξαιρετικά υψηλές παλίρροιες οι οποίες πιθανόν οδήγησαν μεγαλύτερο αριθμό παγόβουνων από τον συνηθισμένο να φτάσει στις περιοχές που κινούνταν πλοία λίγους μήνες αργότερα.{{sfn|Olson|Doescher|Sinnott|2012|pp=34–9}}{{sfn|Broad|2012}} Ο καιρός βελτιώθηκε σημαντικά κατά την διάρκεια της ημέρας, από αισθητούς ανέμους και ήπια θάλασσα το πρωί σε μια κρυστάλλινη διαύγεια και ηρεμία μέχρι το απόγευμα, καθώς το πλοίο εισερχόταν σε ένα αρκτικό σύστημα υψηλών πιέσεων.{{sfn|Halpern|2011|p=80}} Δεν υπήρχε φεγγάρι εκείνη την διαυγή νύχτα.
Γραμμή 62:
 
 
=== "Παγόβουνο ίσια μπροστά!" (23:39) ===
 
==== Σύγκρουσηn ====
''Σχετικά με τα κυάλια που έλειπαν, βλέπε [[Ντέιβιντ Μπλερ (ναυτικός)]]''
Καθώς ο ''Τιτανικός'' πλησίαζε στη μοιραία σύγκρουση, οι περισσότεροι επιβάτες είχαν πάει στο κρεβάτι και η διοίκηση της γέφυρας είχε περάσει από τον [[Δεύτερος Αξιωματικός (ναυτικός) |Δεύτερο Αξιωματικό]] [[Τσαρλς Λάιτολλερ]] στον [[Chief mate|Πρώτο Αξιωματικό]] [[Ουίλλιαμ ΜακΜάστερ Μέρντοχ|Ουίλλιαμ Μέρντοχ]]. Οι παρατηρητές [[Φρέντερικ Φλιτ]] και [[Ρέτζιναλντ Λι]] βρίσκονταν στη [[φωλιά του κόρακα]] {{convert|29|m}} above the deck. Η θερμοκρασία του αέρα είχε πέσει σχεδόν σε σημείο πάγου και ο ωκεανός ήταν εντελώς ήρεμος. Ο Συνταγματάρχης [[Άρτσιμπαλντ Γκρέισι ο τέταρτος|Άρτσιμπαλντ Γκρέισι]],ένας από τους επιζώντες της τραγωδίας, αργότερα έγραψε ότι "η θάλασσα ήταν σαν γυαλί, τόσο απαλή που τα αστέρια καθρεφτίζονταν διαυγέστατα."{{sfn|Gracie|1913|p=247}} Πλέον είναι γνωστό ότι τόσο ήρεμος καιρός είναι σημάδι ότι υπάρχει κοντά θαλάσσιος πάγος.{{sfn|Halpern|2011|p=85}}
 
Παρότι ο αέρας ήταν διαυγής δεν υπήρχε φεγγάρι και με τόσο ήρεμη θάλασσα δεν υπήρχε τίποτα που να προδίδει την θέση κοντινών παγόβουνων· αν η θάλασσα ήταν πιο ταραγμένη, τα κύματα που θα έσκαγαν στα παγόβουνα θα τα καθιστούσαν πιο ορατά.{{sfn|Eaton|Haas|1987|p=19}} Λόγω μιας απροσεξίας στο Σαουθάμπτον οι παρατηρητές δεν είχαν κυάλια· αλλά πιθανολογείται ότι τα κυάλια δεν θα ήταν αποτελεσματικά στο σκοτάδι το οποίο ήταν απόλυτο εκτός από το φως των αστεριών και τα φώτα του πλοίου.{{sfn|Brown|2000|p=47}} Οι παρατηρητές ήταν όμως ενήμεροι του κινδύνου από τα παγόβουνα, καθώς ο Λαιτόλλερ τους είχε διατάξει μαζί με άλλα μέλη του πληρώματος να έχουν "τα μάτια τους ορθάνοιχτα για πάγο, ειδικά μικρές ποσότητες πάγου".{{efn|name=growler}}{{sfn|Barratt|2010|p=122}}
 
[[File:Titanic porting around English.svg|center|500px|thumb|Διάγραμμα της ρότας του ''Τιτανικού'' την στιγμή της σύγκρουσης με το παγόβουνο.<br />(Μπλε: τροχιά της πλώρης. Κόκκινο: τροχιά της πρύμνης.)]]
 
Στις 23:30, ο Φλιτ και ο Λι παρατήρησαν μια ελαφρά αχλύ στον ορίζοντα μπροστά τους, αλλά δεν αντέδρασαν. Εννέα λεπτά αργότερα, στις 23:39, ο Φλιτ εντόπισε ένα παγόβουνο στην πορεία του ''Τιτανικού''. Χτύπησε το κουδούνι του πόστου τους τρεις φορές και τηλεφώνησε στη γέφυρα για να πληροφορήσειτον Έκτο Αξιωματικό [[τζέιμς Πολ Μούντι|Τζείμς Μούντι]]. Ο Φλιτ ρώτησε "Είναικανείς εκεί;" Ο Μούντι απάντησε, "Ναι, τι βλέπεις;" ο Φλιτ αάντησε: "παγόβουνο, ίσια μπροστά!"{{sfn|Lord|2005|p=2}}