Βύθιση του Τιτανικού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

ΗΤο '''βύθισηΠλοίο του ΤιτανικούΒασιλικού Ταχυδρομείου Τιτανικός''' συνέβηβυθίστηκε τη νύχτα της 14ης Απριλίου προς το πρωί της 15ης Απριλίου 1912 στοστον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, κατάτέσσερις τηνημέρες τέταρτημετά την ημέραέναρξη του [[παρθενικό ταξίδι|παρθενικού ταξιδιού]] του από το [[Σαουθάμπτον]] στη με προορισμό τη [[Νέα Υόρκη]]. ΩςΌντας το μεγαλύτερο [[υπερωκεάνειο]] σεπου λειτουργίαλειτουργούσε εκείνη την περίοδο, ο ''[[Τιτανικός]]'' είχε 2.224 άτομα επιβαίνοντες όταν προσέκρουσε σε [[παγόβουνο]] στις 23:40 (ώρα πλοίου){{efn|name=shiptimeτηνshiptime|Την στιγμή της σύγκρουσης, τα ρολόγια του ''Τιτανικού'' ήταν ρυθμισμένα 2 ώρες και 2 λεπτά μπροστά από την [[Ανατολική Ζώνη Ώρας]] και 2 ώρες και 58 λεπτά πίσω από τον [[Μέσος Χρόνος Γκρίνουιτς|Μέσο Χρόνο Γκρίνουιτς]].{{sfn|Halpern|2011|p=78}} }} την Κυριακή, 14 Απριλίου 1912. Η βύθισή του δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα, στις 02:20 (05:18 [[Μέσος Χρόνος Γκρίνουιτς|GMT]]) τη Δευτέρα 15 Απριλίου κατέληξε στο θάνατο περισσοτέρων από 1.500 ανθρώπων, καθιστώντας την μία από τις μεγαλύτερες [[Κατάλογος ναυτικών καταστροφώνsκαταστροφέςκαταστροφών σε καιρό ειρήνης|ναυτικές καταστροφές σε καιρό ειρήνης]] στην ιστορία.

Ο ''Τιτανικός'' έλαβεείχε λάβει έξι προειδοποιήσεις για θαλάσσιο πάγο στις 14 Απριλίου αλλά ταξίδευε σχεδόν με μέγιστη ταχύτητα όταν το πλήρωμα του είδεεντόπισε το παγόβουνο. Αδυνατώντας να στρίψει έγκαιρα, το πλοίο υπέστη ένα πλάγιο χτύπημα που παραμόρφωσε την δεξιά πλευρά του,κοιτώντας από την πρύμνη προς την πλώρη (starboard), και πέντε από τα δεκαέξι [[διαμέρισμα (πλοίο)|διαμερίσματα]] του εκτέθηκαν στη θάλασσα. Ο ''Τιτανικός''είχε σχεδιαστεί ώστε να μπορεί να μένειπαραμένει στην επιφάνεια με τέσσερα από τα μπροστινά διαμερίσματα του πλημμυρισμένα αλλά όχι με περισσότερα, και το πλήρωμα σύντομα συνειδητοποίησε ότι το πλοίο θα βυθιζόταν.

They used [[Flare (pyrotechnic)#Maritime distress signal|rocket flares]] and radio ([[Wireless telegraphy|wireless]]) messages to attract help as the passengers were put into [[Lifeboat (shipboard)|lifeboats]]. However, in accordance with existing maritime practice, the ship was carrying far too few lifeboats for everyone (though slightly more than the law required), and many boats were not filled to their capacity due to a poorly managed evacuation.-->

Το πλοίο βυθίστηκε με πάνω από χίλιους επιβάτες και μέλη του πληρώματος να μην το έχουν ακόμα εγκαταλείψει. Σχεδόν όλοι όσοι πήδηξαν ή έπεσαν στο νερό πέθαναν από [[υποθερμία[[]] μέσα σε λίγα λεπτά. Το [[Καρπάθια (πλοίο)|RMS Carpathia]] έφτασε στο σημείο περίπου μιάμιση ώρα μετά τη βύθιση και έσωσε τους τελευταίους επιζώντες που βρίσκονταν στις σωστικές λέμβους σ μέχρι τις 09:15 στις 15 Απριλίου, σχεδόν 24 ώρες αφότου το πλήρωμα του ''Τιτανικού'' είχε λάβει τις πρώτες προειδοποιήσεις για θαλάσσιο πάγο. Η καταστροφή προκάλεσε γενικευμένη δημόσια κατακραυγή για την έλλειψη σωστικών λέμβων, τους χαλαρούς κανόνες ασφάλειας, και την άνιση μεταχείριση των διαφορετικών Θέσεων στις οποίες ανήκαν οι επιβάτες που επέβαιναν στο πλοίο. Οι έρευνες που έγιναν στον απόηχο της καταστροφής επέφεραν σαρωτικές αλλαγές στους κανόνες ναυσιπλοΐας. Αυτό οδήγησε στην δημιουργία το 1914 της [[Διεθνής Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ζωής στη Θάλασσα|Σύμβασης SOLAS]], η οποία ακόμα διέπει την ναυτική ασφάλεια σήμερα.