Μετάλλευμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Δημόσιο ασκεί τα μεταλλευτικά του δικαιώματα είτε δι’ αυτεπιστασίας είτε με εκμίσθωση κατόπιν διαγωνισμού ή με σύμβαση που κυρώνεται με ειδικό νόμο ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, με απευθείας σύμβαση.  

 

 

Ο διαχωρισμός της εδαφικής κυριότητας από το δικαίωμα χρήσης γης για μεταλλευτικούς σκοπούς, αποτελεί πρακτική των '''νομικών συστημάτων τόσο στην ΕΕ όσο και παγκοσμίως'''. Ανάλογα με την επικρατούσα πολιτικο-οικονομική-κοινωνική πραγματικότητα, η κάθε Χώρα διαφυλάττει τα συμφέροντά της, είτε οικονομικά, είτε γεωπολιτικά, τα οποία σχετίζονται με τον ορυκτό πλούτο και την μεταλλευτική εκμετάλλευση. Προς την κατεύθυνση αυτή κάθε δικαιικό σύστημα είτε εστιάζει στην επιβολή ειδικών '''[[τελών επί της μεταλλειοκτησίας ("mining royalties")]]''', είτε σε μέτρα ελέγχου και διαχείρισης των ημεδαπών συμμετοχών σε αλλοδαπές οικονομικές οντότητες, με την Αφρική να επιβάλλει γενικά εθνική συμμετοχή σε αλλοδαπούς φορείς επενδύσεων σε ποσοστό 10-51%. Ειδικότερα, στα ομοσπονδιακά κράτη, όπως πχ. η Αυστραλία και ο Καναδάς, αποδίδονται περαιτέρω εξουσίες και δικαιώματα στα επιμέρους ομόσπονδα κρατίδια<ref>{{Cite book|title = «Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χρυσού στην Ελλάδα. Νομικό καθεστώς και προοπτικές Ανάτπυξης»|last = Χορόζη|first = Σοφία|publisher = Μεταπτυχιακή Εργασία, ΔΠΘ, ΠΜΣ: Τεχνολογίες Περιβάλλοντος στην Περιβαλλοντική Νομοθεσία|year = 2015|isbn = |location = |pages = 113}}</ref>.