Κουνάβι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα κουνάβια είναι λεπτά, ευκίνητα ζώα, προσαρμοσμένα στην ζωή στην [[τάιγκα]] (μέγα οικοσύστημα κωνωφόρων στόν Καναδά και τη Σιβηρία) και απαντούν στα κωνοφόρα και βόρεια φυλλοβόλα [[δάσος|δάση]] του [[βόρειο ημισφαίριο|βορείου ημισφαιρίου]]. Έχουν φουντωτές ουρές, και μεγάλα πόδια με μερικώς συσταλτά γαμψά νύχια. Το χρώμα της γούνας ποικίλλει από κίτρινο έως σκούρο καφέ, ανάλογα με το είδος. Στην Ελλάδα θα τα συναντήσουμε κυρίως στή Μακεδονία και την Ήπειρο.<ref> Acts Society Historic Natural Paris, 1: 55.</ref>, <ref> Martes in Mammal Species of the World. Wilson, Don E., & Reeder, DeeAnn M. (editors) (2005)</ref>, <ref> Mammal Species of the World — A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. ISBN 0801882214</ref>, <ref> Martes Pinel, 1792 Report on ITIS</ref>, <ref>Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου: Ταρριχευμένο θήλυ Κουνάβι. Καταγραφή εξωτερικών χαρακτηριστικών, Αρχεία Μουσείου</ref>. Είναι ένα ζώο νυκτόβιο, μικρόσωμο με αναπτυγμένη ελαστικότητα και ευλυγισία. Το δέρμα του είναι πολύ μαλακό μέν αλλά ανθεκτικό στό γδάρσιμο και καλύπτεται από πυκνό και λεπτό τρίχωμα, σκούρο καφέ, στη ράχη και ανοικτότερο στη κοιλιακή χώρα, με μια τριγωνική πορτοκαλί κηλίδα κάτω από τον λαιμό. Το τρίχωμα του, κατά τους χειμερινούς μήνες είναι πολύ πιο πλούσιο, ιδίως από τον Οκτώβριο μέχρι και το τέλος Απρίλη. Οι χωρικοί το ονομάζουν και διάβολο της νύκτας, λόγω των συχνών και καταστρεπτικών επιδρομών στα κοτέτσια τους. Κατά μία παραδοσιακή άποψη το κουνάβι μυρίζει άσχημα ('''δήθεν βρωμάει'''). Ομως η ταρρίχευση νεκρού κουναβιού από τροχαίο ατύχημα στό Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου έδειξε ότι του Κουνάβι '''ΔΕΝ βρωμάει καθόλου''' ίσως έχει μιά ασήμαντη ελαφρά μυρωδιά. Μάλιστα σε μιά περιήγηση στό You Tube θα δούμε ότι είναι μόδα πλέον σε Ευρωπαίους πολίτες και στίς ΗΠΑ να έχουν Κουνάβι ως κατοικίδιο ζώο. Εξημερώνεται εύκολα. Η βιβλιογραφία δείχνει ότι υπάρχουν πολλά είδη στήν Οικογένεια των Κουναβιών, και φαίνεται από τηνν ορολογία ότι το μοναδικό που έχει έντονη άσχημη οσμή είναι το Βρωμοκούναβο (Mustela putorius) <ref>Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου: Ταρριχευμένο θήλυ Κουνάβι. Καταγραφή εξωτερικών χαρακτηριστικών, Αρχεία Μουσείου</ref>.