Ειλεός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η θεραπεία στην περίπτωση του παραλυτικού ειλεού είναι φαρμακευτική και εξαρτάται από το αίτιο που προκάλεσε την ατονία. Επιτυγχάνεται γενικά με τη χορήγηση χολινεργικών φαρμάκων που διεγείρουν την κινητικότητα του εντέρου όπως ητο χολινεργικό βητανεχόλη ή το αντιντοπαμινεργικό μετοκλοπραμίδη, ρύθμιση της λειτουργίας του θυρεοειδούς ή του επιπέδου των ηλεκτρολυτών και εάν το αίτιο της ατονίας ήταν φαρμακευτικό, την απόσυρση ή την αλλαγή των φαρμάκων που που την προκάλεσαν. Η πρόγνωση εξαρτάται από την ταχύτητα ανάκτησης της κινητικότητας του εντέρου. Εδώ αν το εντερικό τοίχωμα οδηγηθεί σε σήψη, διάτρηση και περιτονίτιδα θα χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση. Παρόμοια θεραπεία ακουλουθείται και στη γαστροπάρεση.