Το '''Βασίλειο της Ιταλίας '''(ιταλικά:''Regno d'Italia) ''ήταν ένα κράτος που ιδρύθηκε το 1861 όταν ο βασιλιάς [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄]] της Σαρδηνίας ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ιταλίας. Το κράτος δημιουργήθηκε από την ενοποίηση της Ιταλίας υπό την επιρροή του βασιλείου της Σαρδηνίας. Το κράτος υφίσταται μέχρι το 1946 όταν οι Ιταλοί προτίμησαν ένα δημοκρατικό σύνταγμα.
H Ιταλία κήρυξε πόλεμο στην [[Αυστρία]] με σύμμαχο την [[Πρωσία]] το 1866: παρά την σχετική αποτυχία της αποστολής, η Ιταλία έλαβε το [[Βένετο]] μετά τηντη νίκη του [[Όττο φον Μπίσμαρκ]]. Ιταλικά στρατεύματα μπήκαν στηνστη [[Ρώμη]] το 1870 δίνοντας τέλος σε περισσότερα από χίλια χρόνια παπικής εξουσίας. Η Ιταλία δέχτηκε την πρόταση του Μπίσμαρκ να ενταχθεί σε τριπλή συμμαχία με την [[Γερμανία]] και την [[Αυστροουγγαρία]] το 1882. Όμως παρ'όλο που οι σχέσεις με το Βερολίνο ήταν φιλικές, η συμμαχία με τηντη Βιέννη παρέμεινε καθαρά επίσημη καθώς τα ιταλικά εδάφη του [[Τρέντο (επαρχία)|Τρέντο ]]<nowiki/>και της [[Τεργέστη (επαρχία)|Τεργέστης]] παρέμειναν υπό αυστροουγγαρική κυριαρχία. Έτσι το 1915 η Ιταλία δέχτηκε τηντη Βρετανική πρόσκληση να ενταχθεί με τους Συμμάχους στον [[Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο]] καθώς οι δυτικοί σύμμαχοι υποσχέθηκαν στην Ιταλία εδαφική εξάπλωση (έναντι της Αυστροουγγαρίας). Η νίκη στον πόλεμο έδωσε στην Ιταλία μία μόνιμη θέση στο συμβούλιο της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]].
Η Ιταλία έγινε φασιστική την περίοδο της εξουσίας του [[Εθνικό Φασιστικό Κόμμα|Εθνικού Φασιστικού Κόμματος]] την περίοδο 1922-1943 με δικτάτορα τον [[Μπενίτο Μουσολίνι]]. Οι φασίστες επέβαλλαν απολυταρχική διοίκηση διέλυσαν την πολιτική και πνευματική αντίσταση, ενώ πρόβαλαν τον οικονομικό μοντερνισμό, τις παραδοσιακές ηθικές κοινωνικές αξίες και την επαναπροσέγγιση με την Καθολική εκκλησία. Το φασιστικό καθεστώς πέρασε από έξι φάσεις. Η πρώτη φάση 1923-25 ήταν μια συνέχιση του κοινοβουλευτικού συστήματος, μολονότι υπήρχε μία νόμιμα οργανωμένη φασιστική εκτελεστική εξουσία.Η δεύτερη φάση ήταν η περίοδος 1925-1929. Η τρίτη φάση ήταν η περίοδος 1929-1934. Η τέταρτη φάση, 1935-40 χαρακτηρίστηκε από επιθετική εξωτερική πολιτική, πόλεμο στην [[Αιθιοπία]], που ξεκίνησε από τα ιταλικά εδάφη στηνστη [[Σομαλία]] και την [[Ερυθραία (αποσαφήνιση)|Ερυθραία]], εναντιώσεις με την Κοινωνία των Εθνών και οικονομική άνοδο. Η πέμπτη φάση ήταν εκείνη του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]]. Ενώ η τελευταία φάση ήταν εκείνη της γερμανικής ηγεσίας το 1943-45.
Η Ιταλία συμμάχησε με τηντη [[Ναζιστική Γερμανία]] στον [[Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]] μέχρι το 1943. Άλλαξε στρατόπεδο και υποστήριξε τους Συμμάχους μετά τουτην απομάκρυνση του Μουσολίνι και των στρατευμάτων του από τηντη νότια, συμμαχικά ελεγχόμενη Ιταλία. Η βόρεια Ιταλία παρέμεινε πιστή στον Μουσολίνι και τα φασιστικά ιδεώδη και λειτούργησε ως γερμανικό προτεκτοράτο η λεγόμενη [[Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία]]. Με τηντη λήξη του πολέμου και την ήττα του Άξονα η λαϊκή δυσαρέσκεια οδήγησε σε συνταγματικό δημοψήφισμα όπου η πλειοψηφία του λαού τάχθηκε κατά της μοναρχίας. Έτσι η Ιταλία εγκατέλειψε τηντη μοναρχία και πήρε τηντη σημερινή δημοκρατική της μορφή.
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Kingdom of Italy|πηγές=ναι}}
