Ακμπάρ ο Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 73:
 
Έχει υποστηριχθεί ότι η θεώρηση του ''Ντιν-ι-Ιλαχί'' ως νέα θρησκεία ήταν λανθασμένη αντίληψη που προέκυψε λόγω εσφαλμένης μετάφρασης του έργου του Αμπούλ Φαζλ από τους βρετανούς ιστορικούς<ref>{{cite book|last=Athar|first=Ali, M.|year=2006|pages=163-164}}</ref>. Ωστόσο, είναι επίσης αποδεκτό ότι η πολιτική της ανεξιθρησκίας (sulh-e-kul), που διαμόρφωνε την ουσία του ''Ντιν-ι-Ιλαχί'', δεν υιοθετήθηκε από τον Ακμπάρ ως θρησκευτική μόνον πρακτική, αλλά ως τμήμα μιας γενικότερης αυτοκρατορικής πολιτικής. Ουσιαστικά ήταν το θεμέλιο της πολιτικής του Ακμπάρ σε ζητήματα θρησκευτικής ανοχής<ref>{{cite book|last=Athar|first=Ali, M.|year=2006|pages=164}}</ref>. Έως το 1605, τη χρονιά δηλαδή του θανάτου του από [[δυσεντερία]], δεν έχουν καταγραφεί σημάδια δυσφορίας ανάμεσα στους μουσουλμάνους υπηκόους του, στους οποίους κληροδότησε ισχυρούς δεσμούς φιλίας και θρησκευτικής ανοχής, ακόμη και σύμφωνα με θεολόγους όπως ο Αμπντού'λ Χακ<ref>{{cite book|last=Habib|first=Irfan|year=1997|page=96}}</ref>.
 
==Κληρονομιά και Θρύλος==
 
Η βασιλεία του Ακμπάρ υπήρξε θέμα των χρονικών του ιστορικού [[Αμπούλ Φαζάλ]] (Abul Fazal) στα βιβλία ''Ακμπαρνάμα'' (Akbarnama) και ''[[Αΐν-ι-Ακμπάρι]]'' (Ain-i-akbari). Άλλες σύγχρονες πηγές της βασιλείας Ακμπάρ περιλαμβάνουν τα έργα των ιστορικών Μπανταγιούνι, Σαϊκζάντα Ρασιντί και Σαΐκ Αχμέντ Σιρχιντί.
 
Ο Ακμπάρ άφησε πίσω από μια πλούσια κληρονομιά, τόσο για την αυτοκρατορία των Μογγόλων, όσο και για την [[Ινδική υποήπειρος|ινδική υποήπειρο]] γενικότερα. Εδραίωσε σταθερά την κυριαρχία των Μογγόλων στην Ινδία και την επέκτεινε πέρα από τα όρια που κατείχε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα του, ιδιαίτερα την εποχή της απειλής των [[Αφγανιστάν|Αφγανών]]<ref>{{cite book|last=Habib|first=Irfan|year=1997|page=79}}</ref>, εγκαθιδρύοντας τη στρατιωτική και διπλωματική του υπεροχή<ref>{{cite book|last=Majumdar|first=R. C. et al|year=1961|page=170}}</ref>. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, η φύση της μογγολικής αυτοκρατορίας στην Ινδία άλλαξε, έγινε κοσμική και φιλελεύθερη, με έμφαση στην πολυπολιτισμικότητα. Επίσης, εισήγαγε αρκετές διορατικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, όπως η απαγόρευση της καύσης της χήρας, η νομιμοποίηση ενός νέου γάμου για τις χήρες και η αύξηση της ηλικίας γάμου.
 
Αρκετοί θρύλοι κυκλοφόρησαν γύρω από το όνομά του και στα ''Μπχαβίσυα Πουρανά'', που καταγράφουν τις ιερές ημέρες των Ινδουιστών υπάρχει μια ιδιαίτερη ιστορία ιδιαίτερα για τον Ακμπάρ. Αυτή η ιστορία που έχει τίτλο «Ακμπάρ Μπασχάσα Βάρναν», γραμμένη στα [[Σανσκριτικά]], περιγράφει τη γέννησή του ως «επανενσάρκωση» ενός σοφού που ρίχτηκε στην πυρά, θυσιάζοντας τον εαυτό του, όταν είδε τον πρώτο Μογγόλο κυβερνήτη, τον Μπαμπούρ να γίνεται ο «σκληρός βασιλιάς των μουσουλμάνων». Επίσης, αναφέρει τον Ακμπάρ ως «θαυματουργό παιδί», που δεν ακολούθησε τους βίαιους δρόμους των Μογγόλων<ref name="Khanna, Culture of Medieval India">{{cite book|author=Meenakshi Khanna|title=Cultural History Of Medieval India|url=http://books.google.co.in/books?id=ZbKv3zyIFD8C&lpg=PP1&pg=PA24#v=onepage&q&f=false|accessdate=30 June 2013|year=2007|publisher=Berghahn Books|isbn=978-81-87358-30-5|pages=34–35}}</ref><ref name="Review colonial record">{{cite book|title=The Imperial and Asiatic Quarterly Review and Oriental and Colonial Record|url=http://books.google.com/books?id=dskVAAAAYAAJ|accessdate=29 June 2013|year=1900|publisher=Oriental Institute|pages=158–161}}</ref>.
 
==Παραπομπές-σημειώσεις==