Ρούντολφ Ες (πολιτικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Γερμανοί αντί Γερμανία με τη χρήση AWB |
||
Γραμμή 45:
|ημερομηνία_θανάτου= {{ηθηλ|1986|08|17|1894|4|26}}
|τόπος_θανάτου = [[Σπαντάου]] του [[Δυτικό Βερολίνο|Δυτικού Βερολίνου]], [[Δυτική Γερμανία]]
|εθνικότητα = [[
|πολιτικό_κόμμα = [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα]] (NSDAP)
|σύζυγος = [[Ίλζε Πρελ]] (22 Ιουνίου 1900 – 7 Σεπτεμβριου 1995)
Γραμμή 56:
}}
Ο '''Ρούντολφ Βάλτερ Ρίχαρντ Ες''' [{{IPA|hɛs}}] ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] ''Rudolf Walter Richard Heß'') (* [[26 Απριλίου]] [[1894]] στην [[Αλεξάνδρεια]] [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], † [[17 Αυγούστου]] [[1987]] στο [[Βερολίνο]]) ήταν κορυφαίο πολιτικό στέλεχος του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|ναζιστικού κόμματος
▲Ο '''Ρούντολφ Βάλτερ Ρίχαρντ Ες''' [{{IPA|hɛs}}] ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] ''Rudolf Walter Richard Heß'') (* [[26 Απριλίου]] [[1894]] στην [[Αλεξάνδρεια]] [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], † [[17 Αυγούστου]] [[1987]] στο [[Βερολίνο]]) ήταν κορυφαίο πολιτικό στέλεχος του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|ναζιστικού κόμματος ]]<nowiki/>της Γερμανίας. Διορίστηκε υπαρχηγός του κόμματος από τον [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] το 1933, θέση που διατήρησε μέχρι το 1941, όταν κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄Παγκοσμίου Πολέμου]] πέταξε μόνος του στη Σκωτία σε μια απόπειρα να διαπραγματευτεί μια συνθήκη ειρήνης με το Ηνωμένο Βασίλειο. Φυλακίστηκε και αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση ως [[εγκληματίας πολέμου]], ποινή που εξέτισε μέχρι το τέλος της ζωής του.
== Βιογραφία ==
Γραμμή 66 ⟶ 65 :
==== Οι αρχές (1920-33) ====
Ο Ες σπούδασε[[πολιτική οικονομία]], [[ιστορία]] και [[γεωπολιτική]] (με καθηγητή τον [[Καρλ Χαουσχόφερ]], με τον οποίο διατήρησε και τα επόμενα χρόνια φιλικές σχέσεις) στο [[Μόναχο]]. Σαν φοιτητής ήρθε σε επαφή με εθνικοσοσιαλιστικά κυκλώματα όταν γίνεται μέλος της οργάνωσης "Σιδερένια Γροθιά" (''Eiserne Faust''). Επίσης έγινε μέλος της "[[Εταιρεία της Θούλης|Εταιρείας της Θούλης]]" (''Thule-Gesellschaft''), για την οποία έγραψε και δημοσίευσε εθνικιστικά και αντισημιτικά άρθρα ο [[Ντίτριχ Έκαρτ]]. Το διάστημα αυτό γνώρισε τον λοχαγό [[Ερνστ Ρεμ]] (αργότερα ηγέτης των [[SA]]) και τον [[Χάινριχ Χίμλερ]] (αργότερα ηγέτης των [[Schutzstaffel|SS]]).
Στις αρχές του [[1920]] έγινε το 16ο μέλος του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος]] , πριν ακόμη από τον [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]], ο οποίος προσχώρησε στο κόμμα τον Οκτώβριο του ίδιο έτους ως 55ο μέλος. Το φθινόπωρο του 1920 ίδρυσε στο Μόναχο τον [[Εθνικοσοσιαλιστικός Σύνδεσμος Φοιτητών|Εθνικοσοσιαλιστικό Σύνδεσμο Φοιτητών]]. Στις [[9 Νοεμβρίου]] [[1923]] πήρε μέρος μαζί με τον Ρεμ, τον Χίτλερ και άλλα 1.500 άτομα περίπου στο [[Αδόλφος Χίτλερ#Πραξικόπημα και φυλάκιση|πραξικόπημα των Ναζί]], οι οποίοι προσπάθησαν (με πρότυπο το πραξικόπημα του [[Μπενίτο Μουσολίνι]] στην [[Βασίλειο της Ιταλίας|Ιταλία]] το [[1922]]) για πρώτη φορά να καταλάβουν την εξουσία στην [[Γερμανία]]. Μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλάκισης. Μαζί με τον Χίτλερ φυλακίστηκε στο φρούριο του Λάντσμπεργκ, όπου τον βοήθησε να γράψει το πρώτο μέρος του "[[Ο Αγών μου|Mein Kampf]]". Αφού αποφυλακίστηκε πρόωρα, εργάστηκε για μικρό διάστημα στο πανεπιστήμιο του Μονάχου ως βοηθός και έπειτα γίνεται πάλι γραμματέας του Χίτλερ.
Γραμμή 72 ⟶ 71 :
Το 1927 παντρεύεται την Ίλζε Πρελ. Κουμπάρος του Ες είναι ο Αδόλφος Χίτλερ.
Μετά από την κατάληψη της εξουσίας από το ναζιστικό κόμμα το [[1933]] , ο Ες έγινε μέλος του υπουργικού συμβουλίου. Με διαταγή του Χίτλερ απόκτησε το δικαίωμα να φορά ηγετική στολή των SS.
Στις [[21 Απριλίου]] [[1933]] ορίστηκε αναπληρωτής φύρερ του Αδόλφου Χίτλερ. Ο Ες ήταν υπεύθυνος για πολλά υπουργεία, περιλαμβανομένων των Εξωτερικών, Οικονομίας, Υγείας, Παιδείας και Δικαιοσύνης.{{sfn|Nesbit|van Acker|2011|pp=21–22}} Όλοι οι νόμοι περνούσαν από το γραφείο του για έγκριση, με την εξαίρεση αυτούς που αφορούσαν τον στρατό, την αστυνομία και την εξωτερική πολιτική, και συνέγραψε και συνυπέγραψε πολλές από τις διαταγές του Χίτλερ.{{sfn|Manvell|Fraenkel|1971|pp=47–48}}.
Γραμμή 94 ⟶ 93 :
Αμέσως μετά την δίκη οδηγήθηκε στη Συμμαχική Φυλακή Εγκληματιών Πολέμου στο [[Δυτικό Βερολίνο]]- Σπάνταου, όπου θα αυτοκτονήσει 41 χρόνια αργότερα. Αντιμέτωπος με τις σκληρότητες των στρατοπέδων συγκεντρώσεως κατά την διάρκεια της δίκης, ο Ες δεν φάνηκε ιδιαίτερα ταραγμένος. Η τελευταία του δήλωση στην δίκη ήταν η εξής: ''"Δεν υπερασπίζομαι ενάντια σε κατηγόρους, στους οποίους δεν δίνω το δικαίωμα να κατηγορήσουν εμένα και τους συμπατριώτες μου. Δεν ασχολούμαι με κατηγορίες, οι οποίες αποτελούν θέματα εσωτερικά των Γερμανών και επομένως δεν αφορούν τους ξένους. Δεν προβάλλω καμία αντίρρηση ενάντια στις εκφράσεις, οι οποίες στρέφονται κατά της τιμής μου και της τιμής ολόκληρου του γερμανικού λαού. Αντιθέτως, θεωρώ τις κατηγορίες αυτές των αντιπάλων μου τιμή. Είχα την τύχη να δράσω πολλά χρόνια της ζωής μου κάτω από την ηγεσία του μεγαλύτερου γιου που έβγαλε ο λαός μου στα χίλια χρόνια της ιστορίας του. Ακόμη και αν μπορούσα, δεν θα ήθελα να σβήσω τα χρόνια αυτά από την ύπαρξή μου. Είμαι ευτυχισμένος γνωρίζοντας ότι εκπλήρωσα την υποχρέωσή μου απέναντι στο λαό μου, την υποχρέωση μου ως Γερμανός, εθνικοσοσιαλιστής και πιστός σύντροφος του ηγέτη μου. Δεν μετανοώ για τίποτα. Εάν βρισκόμουν πάλι στην αρχή, θα ενεργούσα πάλι καθώς ενέργησα, ακόμα κι αν ήξερα, ότι στο τέλος θα βρω τον θάνατο στις φλόγες. Δεν έχει σημασία τι θα κάνουν οι άνθρωποι, αφού κάποτε θα βρεθώ μπροστά στο δικαστήριο της αιωνιότητας. Μόνο απέναντί του θα λαμβάνω ευθύνη, και ξέρω πως θα αθωωθώ."'' Την δήλωση αυτή δεν την ανακάλεσε ποτέ.
Από το [[1966]] που οι [[Μπάλντουρ φον Σίραχ]] και [[Άλμπερτ Σπέερ]] ολοκλήρωσαν την έκτιση την ποινή τους και εγκατέλειψαν το Σπάνταου, ο Ες παραμένει ο μόνος κρατούμενος σε ολόκληρη την φυλακή από το 1966 μέχρι το θάνατό του το 1987.
Στις [[17 Αυγούστου]] [[1987]], σύμφωνα με τις αρχές της φυλακής , ο Ες αυτοκτόνησε χρησιμοποιώντας ένα καλώδιο που είχε δέσει στο χερούλι του παράθυρου του. Την ίδια μέρα ο Βρετανός ιατροδικαστής Τζέιμς Κάμερον (James Cameron) εξέτασε το πτώμα. Δυο μέρες αργότερα, με πρωτοβουλία της οικογένειας Ες, και μετά από επανειλημμένους ισχυρισμούς του Ρούντιγκερ Ές οτι ο πατέρας του δολοφονήθηκε, ο Γερμανός ιατροδικαστής [[Βόλφγκαγκ Σπαν]] εξέτασε επίσης το πτώμα του Ρούντολφ Ες και παρουσίασε αποτελέσματα τα οποία εν μέρει αμφισβητούσαν τα συμπεράσματα της πρώτης αυτοψίας. Σύμφωνα με την οικογένεια ο Ες έπεσε θύμα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών για να μην αποκαλύψει την ανάρμοστη συμπεριφορά των Βρετανών στην διάρκεια του πολέμου.
Στον χώρο των νεοναζιστών ο Ες αποτελεί είδωλο και μάρτυρα, επειδή σε όλη του τη ζωή, στα 46 χρόνια της κράτησης του (πάνω από το μισό σε περιορισμό), παρέμεινε πιστός στην ιδεολογία του
Γραμμή 105 ⟶ 104 :
* {{cite book | last1 = Nesbit | first1 = Roy Conyers | last2 = van Acker | first2 = Georges | title = The Flight of Rudolf Hess: Myths and Reality | year = 2011 | origyear = 1999 | publisher = History Press | location = Stroud | isbn = 978-0-7509-4757-2 | ref = harv}}
* {{cite book | last1 = Manvell | first1 = Roger | authorlink1 = Roger Manvell | last2 = Fraenkel | first2 = Heinrich | authorlink2 = Heinrich Fraenkel | title = Hess: A Biography | year = 1971 | publisher = Granada | location = London | isbn = 0-261-63246-9 | ref = harv}}
== Προτεινόμενη βιβλιογραφία ==
Γραμμή 114 ⟶ 112 :
* [http://www.dhm.de/lemo/html/biografien/HessRudolf/ www.dhm.de/] Ιστοσελίδα του Γερμανικού Ιστορικού Μουσείου ''(Deutsches Historisches Museum)'' – Βιογραφία του Ες.
* [http://acro-archive.bedroomlan.org/read.php?clubname=History&number=726277 Στοιχεία για τη δίκη της Νυρεμβέργης (ελληνικά)]
{{Κυβέρνηση του Χίτλερ}}
Γραμμή 121 ⟶ 118 :
{{DEFAULTSORT:Ες, Ρούντολφ}}
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1894]]
[[Κατηγορία:Γερμανοί πολιτικοί]]
| |||