Σικελική μαφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 42:
 
=== Η μεταπολεμική αναβίωση ===
Μετά τον φασισμό, η μαφία απέκτησε ξανά δύναμη στην Ιταλία μόνο μετά που παραδόθηκε η χώρα τον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]] και την αμερικανική κατοχή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν τις ιταλικές διασυνδέσεις των Αμερικανών μαφιόζων κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Ιταλία και Σικελία το 1943. Ο [[Λάκι Λουτσιάνο]] και άλλα μέλη της μαφίας που είχαν φυλακιστεί στις ΗΠΑ παρείχαν πληροφορίες στις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και χρησιμοποίησαν την επιρροή του ΛουσιάνοΛουτσιάνο για να διευκολύνουν την προέλαση των αμερικανικών στρατευμάτων. Επιπλέον, ο έλεγχος των λιμανιών από τον Λουσιάνο απέτρεψε σαμποτάζ από πράκτορες των δυνάμεων του Άξονα.<ref name="luciano">"The wartime collaboration of Sicilian-born Salvatore "Lucky" Luciano with the United States Navy may have made the Allied invasion of Sicily smoother than it otherwise would have been, but the Iron Prefect's enforcement of the Duce's laws had already made most mafiosi sympathetic to the American cause, or at least hostile to the Fascist one." [http://www.bestofsicily.com/mafia.htm The Mafia] από [http://www.bestofsicily.com bestofsicily.com]</ref>
 
Το αμερικανικό [[Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών]], πρόδρομος της [[CIA]], εσκεμμένα άφησε τη μαφία να επανακτήσει την κοινωνική και οικονομική της θέση ως πολέμιος του κράτους στη Σικελία. Αυτό, σε συνδυασμό με τη συμμαχία των ΗΠΑ και της μαφίας που έγινε το 1943, αποτέλεσε το καθοριστικό σημείο στην ιστορία της μαφίας και τα νέα θεμέλια για τα 60 χρόνια που ακολούθησαν. Άλλοι, όπως ο ιστορικός [[Φραντσέσκο Ρέντα]] από το Παλέρμο, υποστήριξαν ότι δεν έγινε ποτέ τέτοια συμμαχία, αλλά ότι η μαφία εκμεταλλεύτηκε το χάος της μετα-φασιστικής Σικελίας για να επανακτήσει την κοινωνική της ισχύ. Επ' αυτού, το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών πράγματι στην "Έκθεση για το πρόβλημα της Μαφίας", η οποία συντάχθηκε το 1944 από τον πράκτορα Γ.Ε. Σκότεν, επεσήμανε την αναβίωση της μαφίας και προειδοποίησε για τους κινδύνους που μπορούσε να επιφέρει στη δημόσια τάξη και την οικονομική πρόοδο.
Γραμμή 48:
Ένα ακόμη όφελος από την προοπτική των αμερικανικών συμφερόντων ήταν ότι πολλοί Σικελοί-Ιταλοί μαφιόζοι ήταν σκληροπυρηνικοί [[αντι-κομουνισμός|αντι-κομουνιστές]]. Συνεπώς, ήταν πολύτιμοι συνεργάτες των αντι-κομουνιστών Αμερικανών, οι οποίοι τους χρησιμοποίησαν για να κτυπήσουν τα σοσιαλιστικά και κομουνιστικά στοιχεία στην αμερικανική ναυτιλιακή βιομηχανία, τα αντιστασιακά κινήματα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τοπικές και περιφερειακές διοικήσεις σε περιοχές όπου είχε δύναμη η μαφία.
 
Σύμφωνα με τον [[Άλφρεντ Γ. Μακκόι]], ειδικό σε θέματα εμπορίας [[ναρκωτικά|ναρκωτικών]], επιτράπηκε στον ΛουσιάνοΛουτσιάνο να διευθύνει το εγκληματικό του δίκτυο από το κελί της φυλακής ως αντάλλαγμα για τη βοήθεια που προσέφερε. Μετά τον πόλεμο, ως επιβράβευση, αποφυλακίστηκε και απελάθηκε στην Ιταλία, όπου μπόρεσε να συνεχίσει την εγκληματική του δράση ανενόχλητος. Πήγε στη Σικελία το 1946 και, σύμφωνα με το βιβλίο του Μακκόι ''Η πολιτική της ηρωίνης στη νοτιοανατολική Ασία'' (1972), προχώρησε σε συμμαχία με την [[Κορσική|κορσικανική]] μαφία, η οποία οδήγησε σε ένα τεράστιο διεθνές δίκτυο εμπορίας ηρωίνης, με προμήθεια αρχικά από την [[Τουρκία]] και με βάση τη [[Μασαλία]], γνωστό διεθνώς ως "[[French Connection]]".
 
Αργότερα, όταν η Τουρκία άρχισε να μειώνει την παραγωγή [[όπιο|οπίου]], ο Λουσιάνο χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις του με τους Κορσικανούς για διαβουλεύσεις με Κορσικανούς μαφιόζους στο [[Νότιο Βιετνάμ]]. Σε συνεργασία με Αμερικανούς αρχιμαφιόζους, όπως τον [[Σάντο Τραφικάντε Τζούνιορ]], ο Λουσιάνο και οι διάδοχοί του εκμεταλλεύτηκαν τη χαώδη κατάσταση στη νοτιοανατολική [[Ασία]] που δημιουργήθηκε από τον [[Πόλεμος του Βιετνάμ|πόλεμο του Βιετνάμ]] για να εγκαταστήσουν μια απόρθητη βάση τροφοδοσίας και διανομής στο "[[Χρυσό Τρίγωνο]]", το οποίο σύντομα διοχέτευε τεράστιες ποσότητες ηρωίνης στις Ηνωμένες Πολιτείες, την [[Αυστραλία]] και άλλες χώρες μέσω του στρατού των ΗΠΑ.<ref>The Politics of Heroin in Southeast Asia, του Alfred W. McCoy, με Cathleen B. Read και Leonard P. Adams II, 1972}}</ref>