Κίτσος Τζαβέλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αναίρεση εκδόσεων |
||
Γραμμή 34:
O '''Κυριάκος "Κίτσος" Τζαβέλας''' ή '''Τσαβέλλας''' ([[Σούλι Θεσπρωτίας|Σούλι]], [[1800]]- [[Αθήνα]], [[9 Μαρτίου]] [[1855]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] αγωνιστής της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του '21]] από το [[Σούλι Θεσπρωτίας|Σούλι]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]] και μετέπειτα στρατηγός, υπουργός και πρωθυπουργός.
== Βιογραφία ==
Ήταν δευτερότοκος γιος του [[Φώτος Τζαβέλας|Φώτου Τζαβέλα]] και εγγονός του [[Λάμπρος Τζαβέλας|Λάμπρου Τζαβέλα]] και της [[Μόσχω Τζαβέλα|Μόσχως]]. Γεννήθηκε στο Σούλι, μεγάλωσε στην [[Κέρκυρα]] και το 1820 γύρισε μαζί με τους [[Σουλιώτες]] στην πατρίδα τους, όπου ανακηρύχτηκε καπετάνιος - αρχηγός, σε ηλικία μόλις 19 χρονών. Μετά την ήττα και τον θάνατο του [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]], πήγε στην [[Πίζα]] της [[Ιταλία|Ιταλίας]] για να συνεννοηθεί με τους [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικούς]] για την Επανάσταση. Το 1822 γύρισε και πήρε μέρος ως αρχηγός 35 Σουλιωτών, μαζί με το [[Μάρκος Μπότσαρης|Μάρκο Μπότσαρη]], στην [[Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου]] το φθινόπωρο του 1822 και στη [[μάχη του Κεφαλόβρυσου]] το 1823. Πήρε μέρος και στη [[Πολιορκία του Αιτωλικού|Δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου]] το 1823.
Συνεργάστηκε με τον [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Καραϊσκάκη]] στη [[μάχη της Άμπλιανης|νίκη της Άμπλιανης]] το 1824. Πολέμησε στο [[Μάχη στο Δίστομο|Δίστομο]] και στο [[μάχη του Κρεμμυδίου|Κρεμμύδι της Πύλου]]. Διέσπασε τα στρατεύματα του [[Κιουταχής|Κιουταχή]] τον Ιούνιο του 1825 στο [[Μεσολόγγι]] και μπήκε στην πόλη. Κατά την ηρωική [[Έξοδος του Μεσολογγίου|έξοδο των Μεσολογγιτών]], ως αρχηγός 2.500 ανθρώπων έσπασε τις γραμμές των [[Τουρκία|Τούρκων]] και κατέφυγε στα [[Άμφισσα|Σάλωνα (Άμφισσα)]] με 1.300 άνδρες. Πήρε μέρος μαζί με τον Καραϊσκάκη στις μάχες τις [[Νομός Αττικής|Αττικής]] και, μετά το θάνατο του δεύτερου, ανατέθηκε σ' αυτόν η αρχιστρατηγία, προσωρινά.
Ο [[Καποδίστριας]] τον έκανε χιλίαρχο, αναθέτοντάς του μάλιστα να καθαρίσει την [[Στερεά Ελλάδα]] από τους Τουρκαλβανούς και τους Τουρκοαιγυπτίους <ref name=Πάπυρος > Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Κίτσος), σελ.148</ref> <ref name=Περραιβός > "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός, τόμος Α'</ref>. Μαζί με τον [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Κολοκοτρώνη]], στα χρόνια της [[Αντιβασιλεία Όθωνα 1833|Αντιβασιλείας]], ρίχτηκε στη φυλακή, διότι υπήρξε μέλος της ρωσόφιλης μερίδας <ref name=Πάπυρος > Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Κίτσος), σελ.148</ref>. Ο [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνας]] τον έκανε υποστράτηγο κι αργότερα αντιστράτηγο και υπασπιστή του. Το 1844 αναδείχτηκε Υπουργός Στρατιωτικών στην [[Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1844|κυβέρνηση Κωλέττη]], το 1847-1848 πρωθυπουργός ([[Κυβέρνηση Κίτσου Τζαβέλλα 1847]]) και το 1849 Υπουργός των Στρατιωτικών πάλι.
| |||