Περσικοί Πόλεμοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι σχέσεις μεταξύ των Ελλήνων χάλασανχειροτέρευσαν, καθώς οι Πελοποννήσιοι αρνήθηκαν να στείλουν στρατό στα βόρεια για να βοηθήσουν τους Αθηναίους -· οι Αθηναίοι απέσυραν τον στόλο τους και την ηγεσία του ελληνικού στόλου ανέλαβε ο Λεωτυχίδας<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Ουρανία#131|Ουρανία 131]].</ref>. Ο ελληνικός στόλος βρίσκονταν στη Δήλο, ενώ ο περσικός στη Σάμο. - καιΑμφότερες οι δύο πλευρές απέφευγαν την σύγκρουση, ενώ ο Μαρδόνιος αποφάσισε να μην επιτεθεί στον Ισθμό. Ο Μαρδόνιος, με τη βοήθεια του [[Αλέξανδρος Α' της Μακεδονίας|Αλέξανδρου Α']], προσπάθησε να πείσει τους Αθηναίους να δεχτούνσυγκατανεύσουν σε ειρήνη, αλλά οι τελευταίοι, αφού εξασφάλισαν την βοήθεια των Σπαρτιατών, αρνήθηκαν -και κατάσύμφωνα με τον Ηρόδοτο, απάντησαν τα εξής: ''καὶ αὐτοὶ τοῦτό γε ἐπιστάμεθα ὅτι πολλαπλησίη ἐστὶ τῷ Μήδῳ δύναμις ἤ περ ἡμῖν, ὥστε οὐδὲν δέει τοῦτό γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽ ὅμως ἐλευθερίης γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως ἂν καὶ δυνώμεθα'' (μετ. αν και ξέρουμε ότι οι Μήδοι είναι περισσότεροι από εμάς, εμείς όμως θα αμυνθούμε καθώς αγαπούμε την ελευθερία μας)<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Ουρανία#143|Ουρανία 143]].</ref>. Οι Αθηναίοι εκκένωσαν την πόλη τους, και την οποία κατέλαβε ο Μαρδόνιος, ο οποίος επανάλαβε την προσφορά τουπου είχε κάνει στη Σαλαμίνα. Οι Αθηναίοι ζήτησαν την άμεση βοήθεια της Σπάρτης<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#7|Καλλιόπη 7]].</ref>, αλλά η τελευταίαΣπάρτη γιόρταζε τα ''Υακίνθια'' και άργησε να δώσει απάντηση. Ωστόσο, ο Τεγεάτης Χίλεος έπεισε τους Σπαρτιάτες να στείλουν στρατό, αφού τόνισετονίζοντας τα αποτελέσματααρνητικά ποτελέσματα που θα' χεείχε η παράδοση της Αθήνας στους Πέρσες. - οιΟι Αθηναίοι έμειναν έκπληκτοι όταν έμαθαν για τον προέλαση του σπαρτιατικού στρατού<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#9|Καλλιόπη 9]].</ref>.

Ο Μαρδόνιος, μαθαίνονταςΜαθαίνοντας για τις κινήσεις των Ελλήνων, ο Μαρδόνιος κινήθηκε στιςπρος τις Πλαταιές με σκοπό να δελεάσει τους Έλληνες σε σύγκρουση που θα γινόταν σ'σε ανοικτό πεδίο, όπουώστε θανα χρησιμοποιούσεχρησιμοποιήσει το ιππικό του. Οι Έλληνες, υπό την ηγεσία του Παυσανία, έμειναν στα υψώματα,. γι'Αυτός αυτόήταν καιο λόγος που ο Μαρδόνιος διέταξε επίθεση του ιππικού,<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#20|Καλλιόπη 20]].</ref> η οποία αποκρούστηκε από τους Έλληνες.<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#23|Καλλιόπη 23]].</ref> Οι Έλληνες ήρθαν πιο κοντά στο περσικό στρατόπεδο, κάτι που είχε ωςμε αποτέλεσμα το άνοιγμα των γραμμών τους και την επίθεση των Περσών στη μοναδική πηγή νερού των Ελλήνων.<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#25|Καλλιόπη 25]].</ref> Ο Παυσανίας διέταξε νυχτερινή υποχώρηση, η οποία όπως πήγε στραβά, γι' αυτό καιοπότε οι Αθηναίοι με τους Σπαρτιάτες και τους Τεγεάτες έμειναν για να καλύπτουν την υποχώρηση των Ελλήνων. Αυτό ώθησε τον Μαρδόνιο σε επίθεση.<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#59|Καλλιόπη 59]].</ref> Στη μάχη που ακολούθησε, οι Έλληνες διέλυσαν τον περσικό στρατό και σκότωσαν τον Μαρδόνιο.<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#63|Καλλιόπη 63]].</ref> Απ' τους Πέρσες, μόνο 40.000 άνδρες έμειναν ζωντανοί,<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#66|Καλλιόπη 66]].</ref> ενώ οι άλλοι σφάχθηκαν από τους Έλληνες.<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#65|Καλλιόπη 65]].</ref> Την ίδια μέρα, κατά τον Ηρόδοτο, ο ελληνικός στόλος επιτέθηκε στονεναντίον του περσικό στόλο, στις ακτές της Μυκάλης.<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#100|Καλλιόπη 100]].</ref> Ο αθηναϊκός στόλος, υπό τις διαταγές του Ξάνθιππου, ενώθηκε με τοντην υπόλοιπουπόλοιπη ελληνικό στόλοναυτική δύναμη και έπλευσε κοντά στη Σάμο.<ref name = IX96>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη#96|Καλλιόπη 96]].</ref> ΟιΜην Πέρσες,επιθυμώντας μητην θέλονταςεμπλοκή να εμπλακούντου σε ναυμαχία με τους Έλληνες, οι Πέρσες υποχώρησαν στη Μυκάλη. - εκεί,Εκεί ο Ξέρξης άφησε στρατό από 60.000 άνδρες,ανδρών ο οποίος ενώθηκε με τον στόλο.<ref name = IX96/> Οι Έλληνες, παρά την αριθμητική υπεροχή των Περσών, επιτέθηκαν και κατέστρεψαν ένα μεγάλο μέρος του περσικού στόλου, πετυχαίνοντας μια σπουδαία νίκη και τερματίζοντας ουσιαστικά τη δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα.