Ντίκος Βυζάντιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 6:
Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] και ήταν γιος του [[Περικλής Βυζάντιος|Περικλή Βυζάντιου]], γνωστού ζωγράφου της εποχής, και της Ευφροσύνης Σκουμπουρδή. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από παλιά φαναριώτικη οικογένεια ενώ από την πλευρά της μητέρας του από την [[οικογένεια Κουντουριώτη]]. Συγκεκριμένα ήταν δισέγγονος του [[Δημήτριος Πατρινός|Δημητρίου Πατρινού]], δημάρχου Πατρέων και βουλευτή, τρισέγγονος του [[Δημήτριος Βούλγαρης|Δημήτριου Βούλγαρη]], πρωθυπουργού της Ελλάδας, και τετρασέγγονος του [[Λάζαρος Κουντουριώτης|Λάζαρου Κουντουριώτη]], γερουσιαστή και πλοιοκτήτη.<ref name="Maurideros">Μαυριδερός Δημήτριος, ''Η άγνωστη συγγένεια δύο Υδραίων πρωθυπουργών, Δημήτριος Γ. Βούλγαρης - Πέτρος Γ. Βούλγαρης'', σελ. 23, Αθήνα 2003</ref> Σε νεαρή ηλικία έγινε δεκτός στην σχολή καλών τεχνών του πανεπιστημίου Αθηνών και το [[1945]] στάλθηκε με υποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου στο [[Παρίσι]] για σπουδές.<ref name="in2life">[http://www.in2life.gr/culture/art/articles/142561/article.aspx Βιογραφικό του Βυζάντιου], δημοσίευση από την ιστοσελίδα in2life.gr</ref> Εκεί γνωρίστηκε και συνεργάστηκε με τον ζωγράφο [[Δημήτριος Γαλάνης|Δημήτρη Γαλάνη]], με τον καλλιτέχνη Αρόν καθώς και με τον κορυφαίο γλύπτη Τζακομέτι, με τον οποίο συνδέθηκε με στενή φιλία.<ref name="enet">[http://web.archive.org/20100127064254/archive.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=13.08.2007,id=36579704 Βιογραφικό του Βυζάντιου], άρθρο της εφημερίδας "[[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|Ελευθεροτυπία]]"</ref><ref name="kathimerini"/>
Από νωρίς αναγνωρίστηκε καλλιτεχνικά στη [[Γαλλία]] λαμβάνοντας καλές κριτικές.<ref name="enet"/> Έργα του πουλήθηκαν σε μουσεία ανά τον κόσμο μεταξύ των οποίων στο μουσείο του [[Λουξεμβούργο]]υ, στο μουσείο σύγχρονης τέχνης του Ντάλας, στην [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνική Πινακοθήκη "Αλέξανδρος Σούτσος"]], στο [[Μουσείο Μπενάκη]] κ.α. Οι κύκλοι στους οποίους χωρίζεται το έργο του είναι
Κατά τη διάρκεια της ζωής του τιμήθηκε πολλάκις. Το 1989 τιμήθηκε από την Γαλλικη Δημοκρατία (επί υπουργίας Ζακ Λαγκ) ως Ιππότης των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το [[1990]] η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε τον τίτλο του ιππότη και στη συνέχεια του ''«Αξιωματούχου των Τεχνών και των Γραμμάτων»'' (Officier des Arts et des Lettres).<ref name="enet"/><ref name="kathimerini">[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_14/08/2007_237634 Βιογραφικό του Βυζάντιου], άρθρο της εφημερίδας "[[Η Καθημερινή]]"</ref> Επτά χρόνια αργότερα ([[1997]]) διοργανώθηκε από την γαλλική κυβέρνηση μεγάλη αναδρομική έκθεση στο μουσείο ''«Espace des Arts, Chalon sur Saone»''.<ref name="enet"/> Έργα του επίσης εκτίθενται στο [[Αρχοντικό Λάζαρου Κουντουριώτη]], τα οποία έχουν δωρηθεί από την Μαρίλενα Λιακοπούλου, αδερφή του καλλιτέχνη.<ref name="Kountourits"/> Για την ζωή του είναι αφιερωμένο το ντοκυμαντέρ ''«Ντίκος Βυζάντιος – στα ίχνη της χαμένης ματιάς»'' σε σκηνοθεσία της Πανδώρας Μουρίκη.<ref name="in2life"/>
Απεβίωσε στην [[Μαγιόρκα]] της [[Ισπανίας]] στις 7[[10 Αυγούστου| Αυγούστου]] [[2007]] και ήταν παντρεμένος με την ποιήτρια Marie - Laure David.<ref name="in2life"/> Από το [[1946]] διέμενε μόνιμα στο [[Παρίσι]].
| |||