Χρήστης:Dkoukoul/Πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Σήμερα: τίτλος παραπομπης |
→Ιστορία: προσθήκη |
||
Γραμμή 5:
==Ιστορία==
Οι Ενετοί βρήκαν τον Χάνδακα οχυρωμένο με τα παλιά βυζαντινά τείχη, πιθανόν επισκευασμένα από τον Ερρίκο Πεσκατόρε, αλλά δεν μπορούσαν να θεωρήσουν τους εαυτούς τους ασφαλισμένους από τις αλλεπάλληλες επαναστάσεις των Κρητικών. Γι’ αυτό αναγκάστηκαν να τα επισκευάσουν.
Τον 15ο αιώνα προέκυψαν νέα δεδομένα. Με την άλωση της Κωνσταντινούπολης, η απειλή των Τούρκων -και για την Κρήτη- έγινε άμεση. Έτσι, οι Ενετοί ξεκίνησαν να προετοιμάζουν την άμυνά τους, κτίζοντας δεκάδες φρούρια στο νησί. Παράλληλα, η ανακάλυψη της πυρίτιδας και η χρήση της στα τηλεβόλα όπλα τον 15ο αιώνα, επέβαλε την κατασκευή ενός ισχυρότερου κάστρου. Στο μεταξύ ο Χάνδακας μεγάλωνε συνεχώς και οι συνοικισμοί κτίζονταν άναρχα έξω από τα τείχη, με τον πληθυσμό εκτός τειχών να είναι 4 φορές μεγαλύτερος από αυτόν μέσα στο κάστρο. Έτσι ήταν απαραίτητο το νέο κάστρο να προστατεύει ολόκληρη τη νέα πόλη.
Η ανοικοδόμηση των νέων τειχών (τα σημερινά τείχη του Ηρακλείου) ξεκίνησε το 1462 και διήρκεσε περισσότερο από έναν αιώνα. Τα αρχικά σχέδια ήταν του μηχανικού Καμποφρεγκόζο, αλλά στην πορεία χρησιμοποιήθηκαν σχέδια του μηχανικού Μισέλ Σαμμικέλι.<ref>{{cite book|last=Σπανάκης|first=Στέργιος|title=Κρήτη, τουρισμός, ιστορία, αρχαιολογία|publisher=Δωρικός|isbn=9780002790819}}</ref>
Η δαπάνη της ανοικοδόμησης βάρυνε το κεντρικό ταμείο της [[Βενετία|Βενετίας]] που επέβαλε όμως φορολογία για τον σκοπό αυτό στον Κρητικό λαό και την Εκκλησία. Όλοι οι Κρητικοί, 14-60 χρονών, ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν κάθε χρόνο μια αγγαρεία, μαζί με τα ζώα τους, χωρίς αμοιβή και διατροφή, να εργάζονται δηλαδή στα τείχη μια ολόκληρη βδομάδα. Τα υλικά μεταφέρονταν από τα λατομεία του Κατσαμπά, το Τηγάνι Χερσονήσου και τα ερείπια της Κνωσού.
| |||