Μάντι Γουότερς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +{{Authority control}} +commonscat |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες μουσικού
[[Αρχείο:Muddy Waters.jpg|thumb|250px|Ο Muddy Waters σε συναυλία το 1971 στο Τορόντο]]▼
| όνομα = Μάντι Γουότερς
| πραγματικό όνομα = ΜακΚίνλεϊ Μόργκανφιλντ (McKinley Morganfield)
| παρωνύμιο =
| εικόνα = Muddy Waters.jpg
▲
| μέγεθος εικόνας = 250px
| γέννηση = [[4 Απριλίου]] [[1913]]
| καταγωγή = [[Ισακένα]], [[Μισσισσιππής (πολιτεία ΗΠΑ)|Μισσισσιππής]], [[ΗΠΑ]]
| θάνατος = {{ηθηλ|1983|4|30|1913|4|4}}
| είδος μουσικής = [[Blues]]
| μουσικά όργανα = [[Φωνητική|Φωνητικά]], [[Κιθάρα]], [[Φυσαρμόνικα]]
| ιδιότητες = [[Μουσικός]], [[Συνθέτης]]
| παρουσία = [[1941]] - [[1982]]
| δισκογραφική εταιρεία = Aristocrat, Chess, Testament
| άλλες συμμετοχές =
| ιστοσελίδα = http://www.muddywaters.com/
| μέλη =
| πρώην μέλη =
| επιρροές =
}}
Ο '''Μάντι Γουότερς''' ( ''Muddy Waters'' - πραγματικό όνομα ''McKinley Morganfield'', [[4 Απριλίου]] [[1913]] - [[30 Απριλίου]] [[1983]]) ήταν [[ΗΠΑ|Αμερικάνος]] μουσικός της [[μπλουζ]], γνωστός σαν ο "πατέρας της μπλουζ σκηνής του Σικάγο". Το περιοδικό "Rolling Stone" τον έχει κατατάξει στη 17η θέση της λίστας με τους εκατό σπουδαιότερους μουσικούς όλων των εποχών.<ref>[http://www.rollingstone.com/music/lists/100-greatest-artists-of-all-time-19691231/muddy-waters-20110420 100 GREATEST ARTISTS, 17. Muddy Waters]</ref>
==Βιογραφία==
===Τα πρώτα χρόνια===
Ο Waters γεννήθηκε στην κομητεία της Ισακένα του [[Μισισίπι]] των [[ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών]], στις [[4 Απριλίου]] του [[1913]].<ref>[http://www.history.com/this-day-in-history/muddy-waters-is-born Muddy Waters is born — History.com This Day in History — 4/4/1913]</ref> Το προσωνύμιο "Muddy" του το έδωσε η γιαγιά του, Ντέλα Γκραντ, γιατί του άρεσε να παίζει με το νερό της λάσπης κατά την παιδική του ηλικία.<ref>[http://www.cr.nps.gov/delta/blues/people/muddy_waters.htm McKinley Morganfield "Muddy Waters" - Delta School]</ref> Αργότερα, ο ίδιος προσέθεσε τη λέξη "Waters" ολοκληρώνοντας το όνομα με το οποίο έγινε διάσημος. Κατά τα εφηβικά του χρόνια, έμαθε αρχικά να παίζει [[φυσαρμόνικα]] και στη συνέχεια [[ακουστική κιθάρα]] με κύριες επιρροές τον [[Ρόμπερτ Τζόνσον]] και τον [[Σον Χάουζ]].
Το [[Νοέμβριος|Νοέμβριο]] του [[1932]], παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, Μέιμπελ Μπέρι, με την οποία χώρισε τρία χρόνια αργότερα, όταν ο Waters έκανε το πρώτο του παιδί με μία άλλη γυναίκα, την Λεόλα Σπέιν.
Το [[1940]], μετακόμισε στο [[Σικάγο]] για πρώτη φορά για να παίξει κιθάρα με τον Σάιλας Γκριν, επιστρέφοντας στο [[Μισισίπι]] λίγους μήνες αργότερα. Το καλοκαίρι του [[1941]], ο πολυπράγμων Άλαν Λόμαξ μετέβη στην περιοχή μέσω της [[Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου|Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών]] για να ηχογραφήσει διάφορους [[φολκ]] μουσικούς της επαρχίας. Ένας εξ αυτών ήταν και ο Muddy Waters, τον οποίο ηχογράφησε έξω από το σπίτι του, δουλειά για την οποία κέρδισε είκοσι [[Δολάριο ΗΠΑ|δολάρια]] και δύο αντίτυπα της μουσικής του.<ref>[http://www.loc.gov/folklife/lomax/ Lomax Family Collections at the American Folklife Center]</ref> Ο Λόμαξ επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα, ηχογραφώντας και πάλι τον Waters. Οι δύο αυτές ηχογραφήσεις εκδόθηκαν στη συλλογή "''Muddy Waters: The Complete Plantation Recordings. The historic 1941-42 Library of Congress field recordings''", το [[1993]].<ref>[http://www.discogs.com/Muddy-Waters-The-Complete-Plantation-Recordings/master/161158 Muddy Waters – The Complete Plantation Recordings]</ref><br />▼
Εκείνο το διάστημα παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, μία κοπέλα με το όνομα Σάλι Ανν, πριν μετακομίσει για δεύτερη και οριστική φορά στο [[Σικάγο]], το [[1943]].<ref>[http://www.blues-finland.com/english/muddy_waters_biography_1.html Muddy Waters Biography 1]</ref> Στο Σικάγο έζησε για ένα μικρό διάστημα με κάποιο συγγενή του, ενώ δούλευε σε εργοστάσιο την ημέρα και έπαιζε μουσική τα βράδια. Στις πρώτες του εμφανίσεις άνοιγε τις εμφανίσεις του [[Big Bill Broonzy]] και πήρε την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα το [[1945]].<br />▼
▲Το [[1940]], μετακόμισε στο [[Σικάγο]] για πρώτη φορά για να παίξει κιθάρα με τον Σάιλας Γκριν, επιστρέφοντας στο [[Μισισίπι]] λίγους μήνες αργότερα. Το καλοκαίρι του [[1941]], ο πολυπράγμων Άλαν Λόμαξ μετέβη στην περιοχή μέσω της [[Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου|Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών]] για να ηχογραφήσει διάφορους [[φολκ]] μουσικούς της επαρχίας. Ένας εξ αυτών ήταν και ο Muddy Waters, τον οποίο ηχογράφησε έξω από το σπίτι του, δουλειά για την οποία κέρδισε είκοσι [[Δολάριο ΗΠΑ|δολάρια]] και δύο αντίτυπα της μουσικής του.<ref>[http://www.loc.gov/folklife/lomax/ Lomax Family Collections at the American Folklife Center]</ref> Ο Λόμαξ επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα, ηχογραφώντας και πάλι τον Waters. Οι δύο αυτές ηχογραφήσεις εκδόθηκαν στη συλλογή "''Muddy Waters: The Complete Plantation Recordings. The historic 1941-42 Library of Congress field recordings''", το [[1993]].<ref>[http://www.discogs.com/Muddy-Waters-The-Complete-Plantation-Recordings/master/161158 Muddy Waters – The Complete Plantation Recordings]</ref
▲Εκείνο το διάστημα παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, μία κοπέλα με το όνομα Σάλι Ανν, πριν μετακομίσει για δεύτερη και οριστική φορά στο [[Σικάγο]], το [[1943]].<ref>[http://www.blues-finland.com/english/muddy_waters_biography_1.html Muddy Waters Biography 1]</ref> Στο Σικάγο έζησε για ένα μικρό διάστημα με κάποιο συγγενή του, ενώ δούλευε σε εργοστάσιο την ημέρα και έπαιζε μουσική τα βράδια. Στις πρώτες του εμφανίσεις άνοιγε τις εμφανίσεις του [[Big Bill Broonzy]] και πήρε την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα το [[1945]].
Την επόμενη χρονιά, ηχογράφησε κάποια τραγούδια για τον J. Mayo Williams μέσω της "Columbia Records", ενώ μέσα στο [[1946]] ηχογράφησε για την "Aristocrat Records" των αδελφών [[Λέοναρντ Τσες|Λέοναρντ]] και Φιλ Τσες. Το [[1947]] έπαιξε κιθάρα με τον Sunnyland Slim στο [[πιάνο]] για το σινγκλ "''Gypsy Woman" / "Little Anna Mae''", αλλά η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε την επόμενη χρονιά με το σινγκλ "''(I Feel Like) Going Home" / "I Can't Be Satisfied''" το οποίο σκαρφάλωσε στο # 11 της λίστας Hot R&B Songs του [[Billboard]].
===Εμπορική επιτυχία===
Η "Aristocrat" μετονομάστηκε σε "[[Chess Records]]" και ο Waters κυκλοφόρησε την μεγάλη επιτυχία "''[[Rollin' Stone]]''", του οποίου τα έσοδα του επέτρεψαν να παραιτηθεί από την καθημερινή του δουλειά. Το συγκεκριμένο κομμάτι συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τα "500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών" του περιοδικού "Rolling Stone", το οποίο πήρε το όνομα του από αυτό το τραγούδι.<ref>[http://web.archive.org/web/20080618084853/http://www.rollingstone.com/news/story/6596304/rollin_stone Rollin' Stone Muddy Waters]</ref
[[Αρχείο:Muddywaters Mannish Boy.jpg|left|thumb|150px|Το σινγκλ του Mannish Boy από το 1955]]
Η "Chess" δεν επέτρεπε στον Waters να ηχογραφεί στο στούντιο με τους ίδιους μουσικούς με τους οποίους έπαιζε καθημερινά, παρέχοντας του άτομα που θεωρούσε κατάλληλα για τις ηχογραφήσεις. Από τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1953]] και έπειτα, τον πλαισίωναν μερικά από τα σπουδαιότερα ονόματα της [[μπλουζ]] μουσικής σκηνής, με τον [[Τζίμι Ρότζερς]] να έχει αναλάβει την [[κιθάρα]], τον Μάριον Γουόλτερ Τζέικομπς (γνωστό ως "[[Little Walter]]") την [[φυσαρμόνικα]], τον [[Ότις Σπαν]] το [[πιάνο]] και τον Έλτζιν Έβανς τα [[τύμπανα]]. Σε συνεργασία με τον μπασίστα και συνθέτη [[Γουίλι Ντίξον]], κυκλοφόρησαν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του Waters, όπως το "''[[I'm Your Hoochie Coochie Man]]''" που έφθασε στο # 3 των Hot R&B Songs, το "''Just Make Love to Me (I Just Want to Make Love to You)''" (# 4) και το "''[[I'm Ready (τραγούδι)|I'm Ready]]''".
Το [[1954]], ο [[Howlin' Wolf]] αποφάσισε να μετακομίσει στο [[Σικάγο]] μετά την επιτυχία των σινγκλ που είχε κυκλοφορήσει μέσω της "Chess". Λίγο μετά την άφιξη του στο [[Σικάγο]] ξεκίνησε η αντιπαλότητα του με τον Waters. Ο κύριος λόγος της αντιπαλότητας τους αυτής ήταν ότι ο Γουίλι Ντίξον έγραφε τραγούδια και για τους δύο. Τα "''[[I'm Your Hoochie Coochie Man]]''" και "''Just Make Love to Me (I Just Want to Make Love to You)''" του Waters και το "''Little Red Rooster''", "''I Ain't Superstitious''" και "''Evil''" του Wolf ήταν συνθέσεις του Ντίξον, για τον οποίο ο Wolf υποψιαζόταν ότι έδινε τις καλύτερες του δημιουργίες στον Waters, γεγονός που φούντωσε ακόμη περισσότερο την αναμεταξύ τους έχθρα.<ref>[http://www.musicradar.com/news/guitars/the-life-and-times-of-howlin-wolf-254631 The life and times of Howlin' Wolf | MusicRadar]</ref
Η επιτυχία του Waters βοήθησε τους μουσικούς που τον συνόδευαν να γνωρίσουν επιτυχία με τις προσωπικές τους δουλειές, όπως ο [[Little Walter]] με το σινγκλ "''Juke''" που ανέβηκε στην κορυφή του R&B chart το [[1952]], κάτι που επανέλαβε τρία χρόνια αργότερα με το "''My Babe''", ο Ρότζερς που παραιτήθηκε το [[1955]] για να συνεχίσει με το προσωπικό του σχήμα, ενώ ο [[Ότις Σπαν]] συνέχισε στο συγκρότημα του Waters παράλληλα με την προσωπική του καριέρα.<br />▼
▲Η επιτυχία του Waters βοήθησε τους μουσικούς που τον συνόδευαν να γνωρίσουν επιτυχία με τις προσωπικές τους δουλειές, όπως ο [[Little Walter]] με το σινγκλ "''Juke''" που ανέβηκε στην κορυφή του R&B chart το [[1952]], κάτι που επανέλαβε τρία χρόνια αργότερα με το "''My Babe''", ο Ρότζερς που παραιτήθηκε το [[1955]] για να συνεχίσει με το προσωπικό του σχήμα, ενώ ο [[Ότις Σπαν]] συνέχισε στο συγκρότημα του Waters παράλληλα με την προσωπική του καριέρα.
[[Αρχείο:Muddy Waters (blues musician)-cropped.jpg|thumb|200px|Ο Muddy Waters στα εγκαίνια του Peaches Records & Tapes το 1975]]
Το [[1955]], ο Waters κυκλοφόρησε ένα από τα γνωστότερα τραγούδια του, το "''[[Mannish Boy]]''" σκαρφαλώνοντας στο # 5, ενώ την ίδια χρονιά είχε άλλες δύο επιτυχίες με τα "''Sugar Sweet (I Can't Call Her Sugar)''" και "''Trouble No More''". Ακολούθησαν τα "''Forty Days & Forty Nights''" και "''Don't Go No Further''" στις αρχές του [[1956]], τα οποία ανέβηκαν στο Top-10 ενώ μέσα στη χρονιά κυκλοφόρησε ένα από τα γνωστότερα του τραγούδια, το "''[[Got My Mojo Working]]''".<ref>[http://www.allmusic.com/artist/muddy-waters-mn0000608701/biography Muddy Waters Biography, Allmusic]</ref>
===Ηχογραφήσεις δίσκων και πειραματισμός===
Το [[1958]], κυκλοφόρησε η τελευταία μεγάλη εμπορική του επιτυχία, το κομμάτι "''Close to You''", ενώ την ίδια χρονιά ο Waters μετέβη στη [[Μεγάλη Βρετανία]], παρουσιάζοντας τον ήχο των ηλεκτρικών [[μπλουζ]] για πρώτη φορά στη [[Γηραιά Αλβιόνα]], μαζί με το [[τζαζ]] συγκρότημα Chris Barber band και τον Ότις Σπαν. Η ηλεκτρική "slide" κιθάρα και τα στομφώδη φωνητικά του σόκαραν το άπειρο σε κάτι τέτοιο [[Αγγλία|αγγλικό]] κοινό.<ref>[http://www.allmusic.com/album/live-in-1958-mw0000644180 Allmusic, Muddy Waters Live in 1958]</ref
Στις [[3 Ιουλίου]] [[1960]], εμφανίστηκε στο φεστιβάλ [[τζαζ]] του Νιούπορτ με τον κιθαρίστα Πατ Χέιρ, τον μπασίστα Άντριου Στίβενς, το ντράμερ Φράνσις Κλέι και τον Ότις Σπαν στο πιάνο. Η ηχογράφηση της συγκεκριμένης συναυλίας κυκλοφόρησε στις [[15 Νοεμβρίου]] [[1960]] με τον τίτλο "''[[At Newport 1960]]''" και έχει καταταχθεί στην 348η θέση της λίστας με τα "500 σπουδαιότερα άλμπουμ όλων των εποχών" από το περιοδικό "Rolling Stone".<ref>[http://www.lastfm.fr/user/RadioKaKa/journal/2012/05/02/5g5i4g_rolling_stone's_500_greatest_albums_of_all_time_(2012_edition) Rolling Stone's 500 Greatest Albums of all time (2012 Edition)]</ref> Μέσα στη χρονιά, είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ "''[[Muddy Waters Sings Big Bill Broonzy]]''", αποτίοντας φόρο τιμής σε μία από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές επιρροές του. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Waters και το συγκρότημα του ηχογραφήθηκαν στερεοφωνικά.<ref>[http://www.allmusic.com/album/sings-big-bill-broonzy-mw0000320661 Allmusic, Muddy Waters Sings Big Bill Broonzy]</ref
Ακολούθησε το "''[[Folk Singer]]''" τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1964]], με τον Waters και τον [[Buddy Guy]] να παίζουν [[ακουστική κιθάρα]], τον [[Γουίλι Ντίξον]], [[κοντραμπάσο]] και τον Κλίφτον Τζέιμς, [[τύμπανα]]. Το άλμπουμ έχει τοποθετηθεί στη θέση # 282 της λίστας του "Rolling Stone" και έλαβε ιδιαίτερα θετικές κριτικές παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να μπει στα τσαρτ καμίας χώρας.<ref>[http://www.allmusic.com/album/folk-singer-mw0000313668 Allmusic, Mudday Waters, Folk Singer]</ref> Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, έπαιξε στο "American Folk Blues Festival", ενώ περιόδευσε στην [[Ευρώπη]] παίζοντας στην [[Αγγλία]], τη [[Γερμανία]], το [[Βέλγιο]], τη [[Δανία]] και τη [[Γαλλία]]. Μερικά από τα τραγούδια τα οποία έπαιζε ήταν τα "''My Captain''", "''[[Rollin' Stone]]''", "''Five Long Years''", "''Blow Wind Blow''", "''Trouble No More''", "''My Home Is In The Delta''" και "''[[Got My Mojo Working]]''".<br />▼
Ακολούθησε η συλλογή "''[[The Real Folk Blues]]''" για να συνεχίσει με το "''[[Brass and the Blues]]''" στα τέλη του [[1966]], στο οποίο μετά την ηχογράφηση των βασικών κομματιών προστέθηκαν πνευστά, ενώ ο δίσκος χαρακτηρίστηκε από τις [[σόουλ]] επιρροές του.<ref>[http://www.allmusic.com/album/brass-and-the-blues-mw0000198502 Allmusic, Muddy Waters Brass and the Blues]</ref><br />▼
▲Ακολούθησε το "''[[Folk Singer]]''" τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1964]], με τον Waters και τον [[Buddy Guy]] να παίζουν [[ακουστική κιθάρα]], τον [[Γουίλι Ντίξον]], [[κοντραμπάσο]] και τον Κλίφτον Τζέιμς, [[τύμπανα]]. Το άλμπουμ έχει τοποθετηθεί στη θέση # 282 της λίστας του "Rolling Stone" και έλαβε ιδιαίτερα θετικές κριτικές παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να μπει στα τσαρτ καμίας χώρας.<ref>[http://www.allmusic.com/album/folk-singer-mw0000313668 Allmusic, Mudday Waters, Folk Singer]</ref> Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, έπαιξε στο "American Folk Blues Festival", ενώ περιόδευσε στην [[Ευρώπη]] παίζοντας στην [[Αγγλία]], τη [[Γερμανία]], το [[Βέλγιο]], τη [[Δανία]] και τη [[Γαλλία]]. Μερικά από τα τραγούδια τα οποία έπαιζε ήταν τα "''My Captain''", "''[[Rollin' Stone]]''", "''Five Long Years''", "''Blow Wind Blow''", "''Trouble No More''", "''My Home Is In The Delta''" και "''[[Got My Mojo Working]]''".
Το [[1967]], ένωσε τις δυνάμεις του με τον [[Bo Diddley]] και τον [[Little Walter]] για το άλμπουμ "''[[Super Blues]]''", το οποίο κυκλοφόρησε τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] εκείνης της χρονιάς μέσω της "Checker Records", θυγατρικής της "Chess".<ref>[http://books.google.gr/books?id=1icEAAAAMBAJ&pg=PA34&dq=Checker+LPS3008&hl=en&ei=6fUMTYTjIMu4nge7quCmDg&sa=X&oi=book_result&ct=result&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false New Album Releases, Billboard, June 17, 1967]</ref> Το δεύτερο μέρος της συγκεκριμένης έκδοσης ακολούθησε την επόμενη χρονιά, με τον [[Howlin' Wolf]] να παίρνει τη θέση του Little Walter για το "''[[The Super Super Blues Band]]''".<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-super-super-blues-band-mw0000313000 Allmusic, The Super Super Blues Band]</ref><br />▼
Τον [[Μάιος|Μάιο]] του [[1968]], ηχογράφησε το άλμπουμ "''[[Electric Mud]]''" το οποίο κυκλοφόρησε στις [[5 Οκτωβρίου]] εκείνης της χρονιάς, όντας ο πρώτος του δίσκος που μπήκε στις λίστες του [[Billboard|Billboard 200]] πουλώντας 150.000 αντίτυπα στις πρώτες έξι εβδομάδες της κυκλοφορίας του, ενώ σκαρφάλωσε στο # 47 στα τσαρτ του [[Καναδάς|Καναδά]].<ref>[http://www.collectionscanada.gc.ca/rpm/028020-119.01-e.php?&file_num=nlc008388.5883&type=2&interval=20&PHPSESSID=m89iq841abagb37ld9c0fdc1f3 Top Albums/CDs - Volume 10, No. 16, December 16 1968]</ref> Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν με το ψυχεδελικό [[σόουλ]] συγκρότημα Rotary Connection, μετά από πρόταση του παραγωγού Μάρσαλ Τσες για να πειραματιστεί ο Waters με τον ήχο του. Το άλμπουμ θεωρείται αντιφατικό λόγω της μίξης των ηλεκτρικών [[μπλουζ]] με ψυχεδελικά στοιχεία, αν και αποτέλεσε επιρροή για αρκετά συγκροτήματα εκείνης της εποχής. Μετά από έντονη κριτική που δέχτηκε, ο Waters δήλωσε ότι "δεν του άρεσε ο δίσκος και ο ήχος του και δεν το θεωρούσε [[μπλουζ]]".<ref>[http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=6106175 A Blues Icon Who Rocks Unwillingly]</ref><ref>[http://www.furious.com/Perfect/muddywaterselectricmud.html His most hated, misunderstood album by Tim Shannon (December 2006)]</ref><br />▼
▲Ακολούθησε η συλλογή "''[[The Real Folk Blues]]''" για να συνεχίσει με το "''[[Brass and the Blues]]''" στα τέλη του [[1966]], στο οποίο μετά την ηχογράφηση των βασικών κομματιών προστέθηκαν πνευστά, ενώ ο δίσκος χαρακτηρίστηκε από τις [[σόουλ]] επιρροές του.<ref>[http://www.allmusic.com/album/brass-and-the-blues-mw0000198502 Allmusic, Muddy Waters Brass and the Blues]</ref
Λίγους μήνες αργότερα, ακολούθησε το "''[[After the Rain]]''" με περιορισμένα τα ψυχεδελικά στοιχεία, ενώ ο Waters έπαιξε κιθάρα στα τέσσερα από τα οκτώ τραγούδια του δίσκου, κάτι που απουσίαζε από τις ηχογραφήσεις του κατά τη [[Δεκαετία 1960|δεκαετία του '60]].<ref>[http://www.allmusic.com/album/after-the-rain-mw0000867041 Allmusic, Muddy Waters After the Rain]</ref><br />▼
▲Το [[1967]], ένωσε τις δυνάμεις του με τον [[Bo Diddley]] και τον [[Little Walter]] για το άλμπουμ "''[[Super Blues]]''", το οποίο κυκλοφόρησε τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] εκείνης της χρονιάς μέσω της "Checker Records", θυγατρικής της "Chess".<ref>[http://books.google.gr/books?id=1icEAAAAMBAJ&pg=PA34&dq=Checker+LPS3008&hl=en&ei=6fUMTYTjIMu4nge7quCmDg&sa=X&oi=book_result&ct=result&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false New Album Releases, Billboard, June 17, 1967]</ref> Το δεύτερο μέρος της συγκεκριμένης έκδοσης ακολούθησε την επόμενη χρονιά, με τον [[Howlin' Wolf]] να παίρνει τη θέση του Little Walter για το "''[[The Super Super Blues Band]]''".<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-super-super-blues-band-mw0000313000 Allmusic, The Super Super Blues Band]</ref
▲Τον [[Μάιος|Μάιο]] του [[1968]], ηχογράφησε το άλμπουμ "''[[Electric Mud]]''" το οποίο κυκλοφόρησε στις [[5 Οκτωβρίου]] εκείνης της χρονιάς, όντας ο πρώτος του δίσκος που μπήκε στις λίστες του [[Billboard|Billboard 200]] πουλώντας 150.000 αντίτυπα στις πρώτες έξι εβδομάδες της κυκλοφορίας του, ενώ σκαρφάλωσε στο # 47 στα τσαρτ του [[Καναδάς|Καναδά]].<ref>[http://www.collectionscanada.gc.ca/rpm/028020-119.01-e.php?&file_num=nlc008388.5883&type=2&interval=20&PHPSESSID=m89iq841abagb37ld9c0fdc1f3 Top Albums/CDs - Volume 10, No. 16, December 16 1968]</ref> Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν με το ψυχεδελικό [[σόουλ]] συγκρότημα Rotary Connection, μετά από πρόταση του παραγωγού Μάρσαλ Τσες για να πειραματιστεί ο Waters με τον ήχο του. Το άλμπουμ θεωρείται αντιφατικό λόγω της μίξης των ηλεκτρικών [[μπλουζ]] με ψυχεδελικά στοιχεία, αν και αποτέλεσε επιρροή για αρκετά συγκροτήματα εκείνης της εποχής. Μετά από έντονη κριτική που δέχτηκε, ο Waters δήλωσε ότι "δεν του άρεσε ο δίσκος και ο ήχος του και δεν το θεωρούσε [[μπλουζ]]".<ref>[http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=6106175 A Blues Icon Who Rocks Unwillingly]</ref><ref>[http://www.furious.com/Perfect/muddywaterselectricmud.html His most hated, misunderstood album by Tim Shannon (December 2006)]</ref
▲Λίγους μήνες αργότερα, ακολούθησε το "''[[After the Rain]]''" με περιορισμένα τα ψυχεδελικά στοιχεία, ενώ ο Waters έπαιξε κιθάρα στα τέσσερα από τα οκτώ τραγούδια του δίσκου, κάτι που απουσίαζε από τις ηχογραφήσεις του κατά τη [[Δεκαετία 1960|δεκαετία του '60]].<ref>[http://www.allmusic.com/album/after-the-rain-mw0000867041 Allmusic, Muddy Waters After the Rain]</ref
Τον [[Αύγουστος|Αύγουστο]] του [[1969]], κυκλοφόρησε το ηχογραφημένο από τις [[21 Απριλίου|21]] μέχρι τις [[24 Απριλίου]] εκείνης της χρονιάς, "''[[Fathers and Sons]]''". Ο δίσκος περιελάμβανε ηχογραφήσεις από τα "Tel Mar Studios" του [[Σικάγο]], όπως και ζωντανές εκτελέσεις από το "Super Cosmic Joy-Scout Jamboree" την τελευταία ημέρα των ηχογραφήσεων. Τον Waters συνόδευαν πέραν του Ότις Σπαν στο πιάνο, ο [[Μάικ Μπλούμφιλντ]] στην κιθάρα, ο [[Πολ Μπάτερφιλντ]] στη [[φυσαρμόνικα]], ο [[Ντόναλντ Νταν]] στο μπάσο και ο [[Σαμ Λέι]] στα τύμπανα.<ref>[http://www.discogs.com/viewimages?release=1479650 Fathers and Sons (Vinyl sleeve)]</ref> Ο δίσκος έφθασε στο # 70 του [[Billboard]], την υψηλότερη θέση από οποιοδήποτε άλλο άλμπουμ του Muddy Waters.<ref>[http://www.allmusic.com/artist/muddy-waters-mn0000608701/awards Charts & Awards: Muddy Waters – Billboard Albums]</ref>
===Αλλαγές και προβλήματα υγείας===
[[Αρχείο:Hard Again Muddy Waters.jpg|thumb|200px|Ο δίσκος "''Hard Again''", ο πρώτος που κυκλοφόρησε ο Muddy Waters μέσω της εταιρείας Blue Sky Records]]
Στις [[16 Οκτωβρίου]] [[1969]], ο [[Λέοναρντ Τσες]] έπαθε έμφραγμα και πέθανε την ώρα που οδηγούσε. Λίγο πριν, μαζί με τον αδελφό του, Φιλ Τσες, πούλησαν την "Chess Records" στην "General Recorded Tape Corporation" έναντι 6,5 εκατομμυρίων [[δολάριο ΗΠΑ|δολαρίων]] και 20% των μετοχών.<ref>[http://www.bsnpubs.com/chess/chesscheck.html The Chess Story by Mike Callahan and David Edwards]</ref
Το ίδιο διάστημα, ο Waters αντιμετώπισε προβλήματα υγείας με τους γιατρούς να τον αναγκάζουν να σταματήσει να πίνει βαριά αλκοολούχα ποτά, επιτρέποντας του να συνεχίσει με [[σαμπάνια]] "Piper-Heidsieck" με σκοπό να κρατήσει την πίεση του σε φυσιολογικά πλαίσια.<ref>[http://books.google.gr/books?id=b34-I0G7V7gC&pg=PT153&lpg=PT153&dq=piper-heidsieck+champagne+muddy+waters&source=bl&ots=nuk8I1JXDt&sig=pltfUSPGXMIKu1PkSGdEpxCXiS4&hl=el&sa=X&ei=82mXUtjNIcLmswaG4oCgCA&ved=0CDgQ6AEwAQ#v=onepage&q=piper-heidsieck%20champagne%20muddy%20waters&f=false Can't Be Satisfied: The Life and Times of Muddy Waters]</ref> Εκείνη τη χρονιά και μετά από 17 χρόνια συνεργασίας, ο [[Ότις Σπαν]] αποχώρησε δίνοντας τη θέση του στον Γουίλι Πέρκινς. Στις [[24 Απριλίου]] [[1970]] πέθανε από [[Ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα|καρκίνο στο ήπαρ]] σε ηλικία 40 ετών.<ref>[http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=5718 Otis Spann (1930 - 1970) - Find A Grave Memorial]</ref
Μετά από μία συναυλία στο [[Τενεσί]], ο Muddy Waters επέστρεφε στο [[Σικάγο]] με το αυτοκίνητο του, όταν ήλθε σε μετωπική σύγκρουση με αυτοκίνητο που ξέφυγε από το αντίθετο ρεύμα. Ο οδηγός του οχήματος του Waters έχασε τη ζωή του, ενώ ο ίδιος έσπασε τρία πλευρά, τη [[Λεκάνη (ανατομία)|λεκάνη]] του, ο γοφός του θρυμματίστηκε και εξαρθρώθηκε η πλάτη του. Μετά από δύο μήνες νοσηλείας, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1970]], περπατώντας με μπαστούνι και έχοντας τα χέρια του πρησμένα σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην μπορεί να παίξει κιθάρα.<ref>[http://www.nybluesandjazz.org/reviews/muddywaters.htm Muddy Waters Book Review - New York Blues And Jazz Society]</ref><br />▼
Μετά τη βελτίωση της υγείας του, ο Waters περιόδευσε και πάλι στην [[Ευρώπη]], αλλά λόγω σφάλματος του μάνατζερ του δεν πληρώθηκε για τις εμφανίσεις του στην [[Αγγλία]]. Γι' αυτό το λόγο, τον απέλυσε και συνέχισε κλείνοντας ο ίδιος τις εμφανίσεις του, μέχρι που γνώρισε τον Σκοτ Κάμερον, ο οποίος τον βοήθησε να ξεφύγει από τα μικρά κλαμπ προωθώντας τον σε μεγαλύτερο αγοραστικό κοινό.<ref>[http://cameronorg.com/?page_id=86 Scott A. Cameron | The Cameron Organisation, Inc.]</ref><br />▼
▲Μετά από μία συναυλία στο [[Τενεσί]], ο Muddy Waters επέστρεφε στο [[Σικάγο]] με το αυτοκίνητο του, όταν ήλθε σε μετωπική σύγκρουση με αυτοκίνητο που ξέφυγε από το αντίθετο ρεύμα. Ο οδηγός του οχήματος του Waters έχασε τη ζωή του, ενώ ο ίδιος έσπασε τρία πλευρά, τη [[Λεκάνη (ανατομία)|λεκάνη]] του, ο γοφός του θρυμματίστηκε και εξαρθρώθηκε η πλάτη του. Μετά από δύο μήνες νοσηλείας, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1970]], περπατώντας με μπαστούνι και έχοντας τα χέρια του πρησμένα σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην μπορεί να παίξει κιθάρα.<ref>[http://www.nybluesandjazz.org/reviews/muddywaters.htm Muddy Waters Book Review - New York Blues And Jazz Society]</ref
Οι εμφανίσεις του στις [[11 Ιουνίου|11]] και [[12 Ιουνίου]] στο κλαμπ "Mister Kelly's" ηχογραφήθηκαν, για να κυκλοφορήσουν τον [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] εκείνης της χρονιάς στο άλμπουμ "''[[Muddy Waters Live (At Mr. Kelly's)]]''", το οποίο σηματοδότησε τη μεταστροφή του προς ένα ευρύτερο κοινό και τη γενικότερη επιστροφή του μετά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε.<ref>[http://www.allmusic.com/album/muddy-waters-live-at-mr-kellys-mw0000089700 Allmusic, Muddy Waters Muddy Waters Live (At Mr. Kelly's)]</ref><br />▼
Το [[1971]], κέρδισε το βραβείο "[[Grammy]]" στην κατηγορία "Best Ethnic or Traditional Folk Recording" για τη συλλογή ανέκδοτων ηχογραφήσεων "''They Call Me Muddy Waters''" που είχε κυκλοφορήσει τον [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του [[1970]].<ref>[http://www.livinblues.com/bluesrooms/muddywaters.asp LivinBlues- Muddy Waters]</ref><br />▼
▲Μετά τη βελτίωση της υγείας του, ο Waters περιόδευσε και πάλι στην [[Ευρώπη]], αλλά λόγω σφάλματος του μάνατζερ του δεν πληρώθηκε για τις εμφανίσεις του στην [[Αγγλία]]. Γι' αυτό το λόγο, τον απέλυσε και συνέχισε κλείνοντας ο ίδιος τις εμφανίσεις του, μέχρι που γνώρισε τον Σκοτ Κάμερον, ο οποίος τον βοήθησε να ξεφύγει από τα μικρά κλαμπ προωθώντας τον σε μεγαλύτερο αγοραστικό κοινό.<ref>[http://cameronorg.com/?page_id=86 Scott A. Cameron | The Cameron Organisation, Inc.]</ref
▲Οι εμφανίσεις του στις [[11 Ιουνίου|11]] και [[12 Ιουνίου]] στο κλαμπ "Mister Kelly's" ηχογραφήθηκαν, για να κυκλοφορήσουν τον [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] εκείνης της χρονιάς στο άλμπουμ "''[[Muddy Waters Live (At Mr. Kelly's)]]''", το οποίο σηματοδότησε τη μεταστροφή του προς ένα ευρύτερο κοινό και τη γενικότερη επιστροφή του μετά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε.<ref>[http://www.allmusic.com/album/muddy-waters-live-at-mr-kellys-mw0000089700 Allmusic, Muddy Waters Muddy Waters Live (At Mr. Kelly's)]</ref
▲Το [[1971]], κέρδισε το βραβείο "[[Grammy]]" στην κατηγορία "Best Ethnic or Traditional Folk Recording" για τη συλλογή ανέκδοτων ηχογραφήσεων "''They Call Me Muddy Waters''" που είχε κυκλοφορήσει τον [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του [[1970]].<ref>[http://www.livinblues.com/bluesrooms/muddywaters.asp LivinBlues- Muddy Waters]</ref
Στα τέλη του [[1971]], ο Waters μετέβη στο [[Λονδίνο]] μαζί με τον Κάρεϊ Μπελ στη φυσαρμόνικα και τον Σάμι Λόχορν στην κιθάρα. Από τις [[4 Δεκεμβρίου|4]] μέχρι τις [[8 Οκτωβρίου]], ηχογράφησαν το δίσκο "''[[The London Muddy Waters Sessions]]''" μαζί με τον [[Ρόρι Γκάλαχερ]], τον [[Στιβ Γουίνγουντ]], τον μπασίστα Ρικ Γκρις και τον πρώην ντράμερ του [[Τζίμι Χέντριξ]], [[Μιτς Μίτσελ]]. Το συγκεκριμένο άλμπουμ έδωσε στον Waters το δεύτερο του "[[Grammy]]".<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-london-muddy-waters-sessions-mw0000200615 Allmusic, Muddy Waters The London Muddy Waters Sessions]</ref>
===Επιστροφή στις επιτυχίες===
Στις [[15 Μαρτίου]] [[1973]], η σύζυγος του Muddy Waters, Τζενίβα Μόργκανφιλντ πέθανε από [[Καρκίνος|καρκίνο]], οδηγώντας τον και πάλι σε ιατρική βοήθεια, μετά από την οποία αναγκάστηκε να κόψει το κάπνισμα. Ο Waters ανέλαβε την επιμέλεια κάποιων από τα παιδιά του, μεταξύ αυτών και ο μετέπειτα κιθαρίστας Γουίλιαμ "Big Bill" Μόργκανφιλντ. Θεωρώντας ότι το [[Σικάγο]] δεν ήταν κατάλληλο μέρος για να ζήσει με την οικογένεια του, μετακόμισε στο Γουέστμοντ του [[Ιλινόι]], ένα μέρος το οποίο βρήκε με την βοήθεια του Σκοτ Κάμερον. Μετά από μία συναυλία στη [[Φλόριντα]], γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγο του, Μάρβα Τζιν Μπρουκς, η οποία ήταν 19 ετών και μετακόμισε μαζί του στο νέο του σπίτι.<ref>[http://www.muddywatersexhibit.com/ WESTMONT, ILLINOIS HOME TO THE GODFATHER OF THE BLUES]</ref
[[Αρχείο:Muddy Waters exhibit at the Delta Blues Museum.jpg|thumb|200px|Ομοίωμα του Muddy Waters στο μουσείο των Delta Blues στο Κλάρκσντεϊλ του Μισισιπί]]
Το [[1975]], συνεργάστηκε με τον [[Πολ Μπάτερφιλντ]], τον μπασίστα Φρεντ Κάρτερ, τον κιθαρίστα Μπομπ Μάργκολιν, τον [[σαξόφωνο|σαξοφωνίστα]] Γκαρθ Χάντσον και το ντράμερ Λέβον Χελμ για το δίσκο "''[[Muddy Water's Woodstock Album]]''", ο οποίος έδωσε στον τραγουδιστή το τρίτο του βραβείο "[[Grammy]]".<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-muddy-waters-woodstock-album-mw0000175705 Allmusic, Muddy Waters The Muddy Waters Woodstock Album]</ref
Μετά
Το επίπεδο των συναυλιών του Waters αποτυπώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "''[[Muddy "Mississippi" Waters – Live]]''", του οποίου οι ηχογραφήσεις προέρχονται από εμφανίσεις του κατά την περιοδεία του "''[[Hard Again]]''" και του "''[[I'm Ready]]''". Η κυκλοφορία του άλμπουμ έγινε το [[1979]], με τον τραγουδιστή να λαμβάνει το έκτο και τελευταίο βραβείο "[[Grammy]]".<ref>[http://www.allmusic.com/album/muddy-mississippi-waters-live-mw0000206355 Allmusic, Muddy Waters Muddy "Mississippi" Waters Live]</ref><br />▼
Μετά από μία σύντομη περιοδεία, οι Muddy Waters Blues Band επέστρεψαν στο στούντιο τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]] του [[1977]]. Με τη συμμετοχή και πάλι του Γουίντερ, ηχογράφησαν το άλμπουμ "''[[I'm Ready]]''", το οποίο εκδόθηκε στις αρχές του [[1978]] δίνοντας στον καλλιτέχνη άλλο ένα "[[Grammy]]".<ref>[http://www.allmusic.com/album/im-ready-mw0000202542 Allmusic, Muddy Waters I'm Ready]</ref>
Ο Waters περιόδευσε στην [[Ευρώπη]] με μεγάλα έσοδα και ηχογράφησε το τελευταίο άλμπουμ του με τίτλο "''[[King Bee]]''", τον [[Μάιος|Μάιο]] του [[1980]]. Το άλμπουμ ολοκληρώθηκε μέσα διάστημα τριών ημερών λόγω των προβλημάτων υγείας που πλέον αντιμετώπιζε ο καλλιτέχνης, με τους Γουίντερ και Μάργκολιν να δηλώνουν απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα.<ref>[http://www.allmusic.com/album/king-bee-mw0000202310 Allmusic, Muddy Waters King Bee]</ref><br />▼
▲Το επίπεδο των συναυλιών του Waters αποτυπώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "''[[Muddy "Mississippi" Waters – Live]]''", του οποίου οι ηχογραφήσεις προέρχονται από εμφανίσεις του κατά την περιοδεία του "''[[Hard Again]]''" και του "''[[I'm Ready]]''". Η κυκλοφορία του άλμπουμ έγινε το [[1979]], με τον τραγουδιστή να λαμβάνει το έκτο και τελευταίο βραβείο "[[Grammy]]".<ref>[http://www.allmusic.com/album/muddy-mississippi-waters-live-mw0000206355 Allmusic, Muddy Waters Muddy "Mississippi" Waters Live]</ref
▲Ο Waters περιόδευσε στην [[Ευρώπη]] με μεγάλα έσοδα και ηχογράφησε το τελευταίο άλμπουμ του με τίτλο "''[[King Bee]]''", τον [[Μάιος|Μάιο]] του [[1980]]. Το άλμπουμ ολοκληρώθηκε μέσα διάστημα τριών ημερών λόγω των προβλημάτων υγείας που πλέον αντιμετώπιζε ο καλλιτέχνης, με τους Γουίντερ και Μάργκολιν να δηλώνουν απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα.<ref>[http://www.allmusic.com/album/king-bee-mw0000202310 Allmusic, Muddy Waters King Bee]</ref
Οι σχέσεις μεταξύ των μελών του συγκροτήματος του και του μάνατζερ Σκοτ Κάμερον ήταν τεταμένες και μετά την άρνηση του τελευταίου να αυξήσει την αμοιβή τους πριν την έναρξη μιας περιοδείας στην [[Ιαπωνία]], όλα τα μέλη παραιτήθηκαν και ο Waters βρήκε τον εαυτό του μπροστά σε ένα νέο συγκρότημα.<ref>[http://www.blues-finland.com/english/muddy_waters_biography_3.html Muddy Waters , Part 3: Champagne & Reefer]</ref>
===Το τέλος του καλλιτέχνη===
Στα τέλη του [[1981]], ο Muddy Waters διαγνώστηκε με [[Καρκίνος του πνεύμονα|καρκίνο του πνεύμονα]], για την αντιμετώπιση του οποίου αφαιρέθηκε κομμάτι του πνεύμονα του. Μετά από ακτινοθεραπεία στην οποία υποβλήθηκε, ο Waters αρνήθηκε την [[χημειοθεραπεία]]. Η ασθένεια κρατήθηκε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το καλοκαίρι του [[1982]] προγραμματίσθηκε μία νέα περιοδεία.
Σε μία εμφάνιση του [[Έρικ Κλάπτον]] στο [[Μαϊάμι]] στις [[30 Ιουνίου]] [[1982]], ο Waters ανέβηκε στη σκηνή χωρίς να το γνωρίζει ο Κλάπτον από πριν, για να τραγουδήσει το "''Blow Wind Blow''". Κατά την επιστροφή του από τη συναυλία, παρουσίασε [[αιμόπτυση]] και μετά από εξέταση ενημερώθηκε ότι το καρκίνωμα είχε επανεμφανιστεί. Το σώμα του είχε εξασθενίσει σε βαθμό που δεν ήταν ικανό να αντέξει μία ακόμη επέμβαση και ο Waters επέλεξε να επιστρέψει στο σπίτι του. Πέθανε στις [[30 Απριλίου]] [[1983]] στον ύπνο του, από [[Καρδιά|καρδιακή ανεπάρκεια]].<ref>[http://www.nytimes.com/learning/general/onthisday/bday/0404.html Muddy Waters, Blues Performer, Dies - The New York Times]</ref> Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήριο του Ρέστβεϊλ στο Άσλιπ του [[Ιλινόι]], με την παρουσία πολλών καλλιτεχνών τους οποίους επηρέασε, αλλά και μεγάλου πλήθους οπαδών της μουσικής του.<ref>[http://www.encyclopedia.com/topic/Muddy_Waters.aspx Muddy Waters Facts, information, pictures | Encyclopedia.com]</ref
Το [[1987]], εντάχθηκε στο [[Rock and Roll Hall of Fame]] και πέντε χρόνια αργότερα έλαβε το βραβείο "[[Grammy]]" στην κατηγορία "[[Βραβεία Γκράμι για Συνολική Προσφορά]]".
Γραμμή 338 ⟶ 387 :
{{commonscat}}
* [http://www.muddywaters.com/ Επίσημη ιστοσελίδα του Muddy Waters]
* [https://www.facebook.com/pages/Muddy-Waters/103746382997288?fref=ts Muddy Waters | Facebook]
Γραμμή 343 ⟶ 393 :
{{Authority control}}
{{DEFAULTSORT:
[[Κατηγορία:Μπλουζ μουσικοί]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1913]]
| |||