Αδελφός Γεράρδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Βιβλιογραφία: clean up, αντικατέστησε: Κατηγορία:Ηγούμενοι του Τάγματος του Αγίου-Ιωάννη της Ιερουσαλήμ → Κατη με τη χρήση [[Βικιπαίδεια:Auto...
μ clean up, αντικατέστησε: Τάγμα του Αγίου-Ιωάννη της Ιερουσαλήμ → Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, Τάγματος με τη χρήση [[Βικιπαίδεια:AutoW...
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:++Gerard Tum, by Laurent Cars.jpg|thumb|250px|''Gerard Tum, fondateur de l’ordre de Saint-Jean de Jerusalem'', γκραβούρα από τον Λοράν Καρ, c. 1725]]
Ο '''Αδελφός Γεράρδος''' ή '''Πιέρ-Ζεράρ ντε Μαρτίγκ''' ([[1040]] εντός οικογένειας της περιοχής του [[Αμάλφι]]<ref name="Prier">Alain Beltjens, « Gérard », dans ''Nicole Bériou (dir. et rédacteur), Philippe Josserand (dir.) et al. (préf. Anthony Luttrel & Alain Demurger), Prier et combattre : Dictionnaire européen des ordres militaires au Moyen Âge, Fayard, 2009, 1029 p. (ISBN 978-2-2136-2720-5)''</ref> – [[3 Σεπτεμβρίου]] [[1120]]) ήταν ο ιδρυτής του [[Τάγμα του Αγίου- Ιωάννη της Ιερουσαλήμ|Τάγματος του Αγίου- Ιωάννη της Ιερουσαλήμ]]. Αποκαλείται συχνά, εσφαλμένα, Γεράρδος Τένκιος ή Τουμ, Τουν, ή ακόμη Τομ. Αυτό το μπέρδεμα προέρχεται από ένα μεταφραστικό λάθος του [[Πιέρ-Ζοζέφ ντε Αιτζ]] ο οποίος μετέφρασε τα λατινικά κείμενα, μεταξύ άλλων, για την συγγραφή του έργου του ''Histoire de la vie et du culte du bienheureux Gérard Tenque, fondateur de l'ordre de Saint-Jean de Jérusalem''. Σε αυτό είχε αποκαλέσει τον Αδελφό Γεράρδο, Γεράρδο Τένκιο : « ''Fr. Gerardus tunc Hospitalis praefectus cum a Christianis duce Godefredo Hyerusalem capta est anno domini MLXXXIX'' » όπου ''tunc'' έπρεπε να μεταφραστεί ως « τότε » : « Ο Αδελφός Γεράρδος, τότε διοικητής των Οσπιταλιέρων ... » και όχι ως « Ο Αδελφός Γεράρδος, διοικητής των Οσπιταλιέρων ... ». Ήταν ο Φερδινάνδος του Χέλβαλντ που κατέδειξε το λάθος στην μετάφραση του 1885<ref>B. Galimard Flavigny (2006) p. 20</ref>.
 
Ήταν ως ''oblatus'' των μοναχών της Αγίας-Μαρίας-της-Λατίνας που ξεκίνησε να φροντίζει τους ασθενείς στο ''xenodochium'' (νοσοκομείο) της [[Ιερουσαλήμ]] το οποίο έμποροι από το [[Αμάλφι]] είχαν κατασκευάσει μεταξύ 1068 και 1071 και το οποίο ήταν αφιερωμένο στον μακάριο [[Ιωάννης ο Ελεήμων|Ιωάννη τον Ελεήμων]]. Στη διάρκεια της πολιορκίας της Ιερουσαλήμ από τους [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]] του [[Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν|Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν]], κατηγορούμενος για δοσοληψίες με τον εχθρό, θα υποβληθεί σε βασανιστήρια, ενώ με την κατάληψη της πόλης θα θέσει τις υπηρεσίες του στη διάθεση των Σταυροφόρων τραυματιών<ref name="Prier" />. Διαχωρίστηκε από τους μοναχούς της Αγίας-Μαρίας-της-Λατίνας, και ίδρυσε, υπό την προστασία του [[Ιωάννης ο Βαπτιστής|Αγίου-Ιωάννη του Βαπτιστή]], ένα νέο ''xenodochium'' υπό την ονομασία του Νοσοκομείου του Αγίου-Ιωάννη της Ιερουσαλήμ. Οι πρώτοι σύντροφοί του εντός του Τάγματος που ίδρυσε διετέλεσαν ως θεράποντες ιατροί, όντες εντυπωσιασμένοι από την αφοσίωσή του και την πίστη του<ref name="Harot">[[Eugène Harot]], [[s:Essai d'armorial des Grands-Maîtres de l'Ordre de Saint Jean de Jérusalem|Essai d'armorial des Grands-Maîtres de l'Ordre de Saint Jean de Jérusalem]], Rome, Collegio Araldico, 1911 (disponible sur Wikisource).</ref>. Ήταν ο [[Πάπας Πασχάλης Β΄]] που κατέστησε στη συνέχεια τον Γεράρδο ως τον ιδρυτή και αρχηγό του Τάγματος των Οσπιταλιέρων σε μια βούλα με τίτλο ''Pie postulatio voluntatis'' η οποία χρονολογείται στις 15 Φεβρουαρίου 1113<ref name="Harot" />.
Γραμμή 15:
{{S-start}}
{{Succession box
| title = [[Μεγάλοι Μάγιστροι του Τάγματος του Αγίου- Ιωάννη της Ιερουσαλήμ|Ηγούμενος του Τάγματος του Αγίου- Ιωάννη της Ιερουσαλήμ]]<br>[[Αρχείο:Cross Hospitelier.svg|30px|Θυρεός του Τάγματος του Αγίου- Ιωάννη της Ιερουσαλήμ]]
| years = [[1099]] – [[1120]]
| with =