Βίλχελμ Κανάρις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

===Δράση πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου===

Μετά τον πόλεμο, το [[1920]], διορίζεται ναυτικός υπασπιστής του Υπουργού Στρατιωτικών [[Γκούσταφ Νόσκε]]. Από την θέση αυτή τού είναι δυνατό να συμβάλει σημαντικά στην οργάνωση της δολοφονίας της [[Ρόζα Λούξεμπουργκ]] και του [[Καρλ Λίμπκνεχτ]]. Μετά τις δολοφονίες οι σχετικές ανακρίσεις ανατίθενται στον ίδιο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι κατηγορούμενοι να αθωωθούν. Εκείνη την εποχή ο Κανάρις αναπτύσσει ισχυρά αντικομμουνιστικά αισθήματα και, πρακτικά, συντάσσεται με το ανερχόμενο εθνικιστικό κίνημα. Στα χρόνια που ακολουθούν υπηρετεί σε διάφορες θέσεις στο Ναυτικό. Το [[1921]] διορίζεται ως επιτελικός αξιωματικός στη βάση της Βαλτικής, όπου εκεί και προσκολλήθηκε στην Υπηρεσία πληροφοριών. Το [[1924]] διορίστηκε ύπαρχος στο καταδρομικό "Βερολίνο" (BERLIN). Το [[1926]] μετατίθεται στο Υπουργείο Στρατιωτικών προϊστάμενος του Α2 του στόλου, όπου και του ανατίθεται η διοργάνωση της αντικατασκοπείας. Το [[1928]] εκλέγεται αξιωματικός σύνδεσμος των ξένων Πολεμικών Ναυτικών στο Βερολίνο. Τον επόμενο χρόνο το 1929 αναλαμβάνει τη διοίκηση του ναυστάθμου Βίλελμσχαφεν. Το [[1931]] ανέλαβε ύπαρχος στο θωρηκτό SCHLESIEN και τον επόμενο χρόνο κυβερνήτης αυτού. Το [[1934]] ανέλαβε διοικητής της ναυτικής βάσης Σβυνεμούντε. Στις αρχές του [[Τρίτο Ράιχ|Τρίτου Ράιχ]] αποδεικνύεται θερμός υποστηρικτής του [[Εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλισμού]]. Ελπίζει ότι ο [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] θα κατορθώσει την αναθεώρηση της [[Συνθήκη των Βερσαλλιών|συνθήκης των Βερσαλλιών]].

 

 

Είναι ο Φεβρουάριος του [[1944]], η Γερμανία βρίσκεται σε υποχώρηση και ο Χίμλερ απλά απολύει τον Κανάρις από την θέση του, αν και από σκοπού τον κρατά υπό επίβλεψη με απώτερο σκοπό αργότερα - όπως όντως και αποπειράθηκε - να τον χρησιμοποιήσει ως ενδιάμεσο σε μια προσωπική του συνεννόηση με τους Άγγλους για ανακωχή. Εν τω μεταξύ η συμφωνία της [[Καζαμπλάνκα]], με την οποία οι Σύμμαχοι αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα μέχρις ότου η Γερμανία παραδοθεί άνευ όρων, τον απογοητεύει ολοσχερώς σχετικά με το ότι υπάρχει ελπίδα να διασωθεί η Γερμανία. Αυτό είναι, πιθανόν, και το τελευταίο νέο που του έρχεται από τους Άγγλους. Ο ίδιος ο Κανάρις από τότε χάνει κάθε ενδιαφέρον για περαιτέρω συνωμοτική δράση. Αλλά μετά την απόπειρα κατά του Χίτλερ, στις [[20 Ιουλίου]] 1944, καθώς γίνεται γνωστό ότι το εκρηκτικό υλικό προμήθευσε η ΜΙ6, συλλαμβάνεται με διαταγή του Χίμλερ από τα [[SS]] και συγκεκριμένα από τον [[Βάλτερ Σέλλενμπεργκ]], δεξί χέρι του ναζιστή υπουργού. Ο Κανάρις δεν είχε ενεργό συμμετοχή σε εκείνη την απόπειρα, αλλά σίγουρα γνώριζε την ύπαρξή της και σχετιζόταν με άτομα που είχαν πάρει μέρος σε αυτήν. Αυτό θα ήταν αρκετό για να πεθάνει στο απόσπασμα, αλλά ο Χίμλερ, έχοντας πάντα το ίδιο σχέδιο στο μυαλό του, τον διασώζει προσωρινά. Όταν πλέον πλησιάζει το τέλος του Πολέμου και ο Χίμλερ δεν βλέπει να κερδίζει τίποτα από την παρουσία του Κανάρις, αποκαλύπτει στον Χίτλερ τα στοιχεία που διαθέτει και στις [[9 Απριλίου]] [[1945]] [[αγχόνη|απαγχονίζονται]] οι [[Ντίτριχ Μπονχέφερ]], [[Χανς Όστερ]] και ο Βίλχελμ Κανάρις. Ο αρχηγός της ΜΙ6 Σερ Στιούαρτ Μέντζις, όταν έμαθε για τον θάνατό του, είπε με λύπη : 'Ήταν ένας εξαιρετικά γενναίος άνθρωπος... αλλά και τόσο άτυχος!" .

 

==Πηγές==

 

==Βιβλιογραφία==