Κροστάνδη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{{coord|60.0072|29.7447|type:adm1st0|format=dms|display=title}}
[[Αρχείο:Coat of Arms of Kronstadt (St Petersburg) (1780).png|thumb|right|150px|Το σύμβολο της Κροστάνδης]]
Η '''Κροστάνδη''' (Кронштадт, Κρονστάτ, από το γερμανικό Kronstadt, Κρόνσταντ, "πόλη του στέμματος") είναι νησιωτική πόλη της βορειοδυτικής [[Ρωσία|Ρωσίας]]. Διοικητικά αποτελεί διαμέρισμα της ''[[Αγία Πετρούπολη|Ομοσπονδιακής Πόλης της Αγίας Πετρούπολης]]'', της οποίας αποτελεί το σπουδαιότερο λιμάνι. Αποτελεί επίσης την έδρα του ρωσικού Στόλου της Βαλτικής.
 
Είναι κτισμένη επάνω στο νησί Κότλιν, στο κέντρο του [[Φινλανδικός κόλπος|Κόλπου της Φινλανδίας]]. Η θέση της τής προσέδωσε εξαιρετική στρατηγική σημασία από τα μεσαιωνικά κιόλας χρόνια, αφού ελέγχει την κυκλοφορία των πλοίων μεταξύ [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτικής]] - [[Νέβας|Νέβα]] και αργότερα [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]].
* Ο [[αστεροειδής]] '''[[2447 Κροστάνδη]]''' (2447 Kronstadt) πήρε το όνομά του από την πόλη αυτή.
 
== Ιστορία ==
Το Κότλιν πρωτοεμφανίζεται στην ιστορία ως ενδιάμεσος σταθμός της [[Εμπορική Οδός Βαράγγων - Ελλήνων|εμπορικής οδού Βαράγγων - Βυζαντινών]] στις αρχές του 9ου αι. μΧ. Οι [[βαράγγοιΒαράγγοι]] έμποροι περνούσαν από εκεί πριν μπουν στον ποταμό Νέβα, με προορισμό το [[Νόβγκοροντ]], το [[Κίεβο]] και τελικά την [[Κωνσταντινούπολη]].
 
Το Κότλιν πρωτοεμφανίζεται στην ιστορία ως ενδιάμεσος σταθμός της [[Εμπορική Οδός Βαράγγων - Ελλήνων|εμπορικής οδού Βαράγγων - Βυζαντινών]] στις αρχές του 9ου αι. μΧ. Οι [[βαράγγοι]] έμποροι περνούσαν από εκεί πριν μπουν στον ποταμό Νέβα, με προορισμό το [[Νόβγκοροντ]], το [[Κίεβο]] και τελικά την [[Κωνσταντινούπολη]].
 
=== Η ίδρυση της Κροστάνδης ===
[[Αρχείο:Kronstadt Peter I.jpg|thumb|right|250px|Το άγαλμα του Μεγάλου Πέτρου στο ''Θερινό Κήπο'' της πόλης]]
Από την εποχή του [[Κράτος των Ρως|Κράτους των Ρως]] μέχρι και το 17ο αιώνα, η τύχη του Κότλιν είναι συνυφασμένη με την ιστορία της [[Ίνγκρια|Ίνγκριας]], δηλ. της ευρύτερης περιοχής των τότε ρωσο-σουηδικών συνόρων. Σημείο - τομή για τη νεότερη ιστορία του είναι η ''Συνθήκη του Στόλμποβο'' (1617), με την οποία κατακυρωνόταν στη Σουηδία. Θέλοντας να εκμεταλλευθούν τη θέση του, οι Σουηδοί θεμελίωσαν την «Κρόνσταντ» (''Πόλη του Στέμματος'' στα γερμανικά) με σκοπό τη δημιουργία ενός μόνιμου οικισμού.
 
Οι Ρώσοι ανέκτησαν το Κότλιν το 1703, μεσούντος του [[Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος|Μεγάλου Βορείου Πολέμου]] που ξεκίνησε ο [[τσάρος]] [[Μέγας Πέτρος|Πέτρος ο Α']] το 1700 κατά των Σουηδών. Ο έλεγχος του νησιού ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την εκπλήρωση του οράματός του να κτίσει στο δέλτα του Νέβα τη νέα ρωσική πρωτεύουσα, την Αγία Πετρούπολη.
Γραμμή 20:
 
Ο πόλεμος τελείωσε το 1721 αλλά η Κροστάνδη ανέλαβε ένα νέο ρόλο, αυτόν του ''αβύθιστου πλοίου'' που θα προστατεύει τη νέα πρωτεύουσα από πιθανές απειλές. Στα χρόνια που ακολούθησαν προστέθηκαν στο νησί πολεμικά και εμπορικά λιμάνια, ναυπηγείο, νέα φρούρια. Επίσης δημιουργήθηκαν δύο γραμμές θαλάσσιων οχυρών προς τα ηπειρωτικά εδάφη, μία προς βορρά και μία προς νότο, οι οποίες απέκλεισαν κάθε δυνατότητα κατάπλου στην Αγ. Πετρούπολη, εάν πρώτα το πλοίο δεν περνούσε από την Κροστάνδη.
 
[[Αρχείο:Kronstadt docks.jpg|thumb|right|250px|Το ναυπηγείο ''Πετρόφσκι'']]
 
Γραμμή 30 ⟶ 31 :
Ο στόλος της Κροστάνδης ήταν από τις κύριες δυνάμεις που στήριξαν την [[Ρωσική Επανάσταση|Οκτωβριανή Επανάσταση]] του 1917, ήταν όμως και αυτοί που αμφισβήτησαν "εκ των έσω" το καθεστώς που διαμορφώθηκε από αυτήν, μαζικότερα από κάθε άλλον.
 
Την 1/3/1921 περίπου 16.000 ναύτες, στρατιώτες και πολίτες της Κροστάνδης οργάνωσαν ανοικτή συνέλευση, η οποία ομόφωνα απαίτησε περισσότερες πολιτικές ελευθερίες, τερματισμό του ''πολεμικού κομμουνισμού'', ελευθερία δράσης για τα μικρότερα σοσιαλιστικά κόμματα και περιορισμό των μέτρων κατά της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας. Επρόκειτο για ευθεία αμφισβήτηση του νέου καθεστώτος από τις ίδιες τις δυνάμεις που το ανέδειξαν. Η απάντηση των μπολσεβίκων ήταν δυναμική: έξι ημέρες αργότερα ο [[Λέων Τρότσκι]], παρά το γεγονός ότι μειοψήφισεμειοψήφησε στην ψηφοφορία της Κεντρικής Επιτροπής όντας αντίθετος με την επέμβαση, ως αρχηγός του [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινου Στρατού]] πειθάρχησε στην απόφαση του Κόμματος, κι έτσι έστειλε στην Κροστάνδη δύναμη 50.000 ανδρών από το Πέτρογκραντ (Αγ. Πετρούπολη) υπό τη διοίκηση του [[Μιχαήλ Τουχατσέφσκι]]. Υπό κανονικές συνθήκες η κατάληψη του νησιού θα ήταν αδύνατη, δεδομένης της απόλυτης ναυτικής υπεροχής των εξεγερμένων. Αλλά η παγωμένη θάλασσα τους στέρησε αυτό το πλεονέκτημα, δίνοντας στους άνδρες του Τουχατσέφσκι τη δυνατότητα να κινηθούν επάνω στον πάγο ως στρατός ξηράς.
 
Οι μάχες κράτησαν έως τις 17 Μαρτίου, όταν ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την πόλη με βαρύτατες απώλειες (περίπου το 1/5 της δύναμής του). Μεγάλος αριθμός εξεγερμένων εκτελέσθηκε επί τόπου ή μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα στη [[Σιβηρία]], ενώ άλλοι διέφυγαν στη Φινλανδία. Παρά την ήττα του όμως, ο φόβος για νέα κινήματα σαν αυτό την Κροστάνδης ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν το [[Λένιν]] να προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις (Νέα Οικονομική Πολιτική).