Η Ελληνική Νομαρχία, μετά το εθνεγερτικό κήρυγμα του Ρήγα Βελεστινλή, αποτελεί, κατά τους ιστορικούς των νεοτέρων χρόνων τον σημαντικότερο πνευματικό κρίκο που οδήγησε στη δημιουργία της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]] και στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]].
Κατά ορισμένους{{πηγή}}τον καθηγητή θεολογίας [[Ιωάννης Ρωμανίδης|Ιωάννη Ρωμανίδη]] το κείμενο έχει γραφεί από άτομο με δυτική προτεσταντική νοοτροπία που αγνοεί την ορθόδοξη παράδοση. Αυτό προκύπτει και από την ορολογία που χρησιμοποιεί, π.χ. η πατριαρχική σύνοδος αποκαλείται "σύγκλητος", οι κληρικοί φέρονται ότι ανήκουν σε "τάγμα", η ιερωσύνη είναι "σύστημα" και "κλάση", το ράσο αποκαλείται "φόρεμα". Επίσης ζητά να μετατεθούν οι αργίες στις Κυριακές γιατί εμποδίζουν το εμπόριο και να μειωθούν οι νηστείες γιατί βλάπτουν την υγεία του λαού. Κληρικοί και μοναχοί χαρακτηρίζονται με υβριστικούς όρους ενώ με υπερβολική γλώσσα εκφράζεται και εναντίον των Ελλήνων που βρίσκονταν εκείνη την εποχή στη Δύση. Επίσης συσχετίζει τη φεουδαρχία με την ορθόδοξη εκκλησία. Κατά τον καθηγητή Ι. Ρωμανίδη διαβάζοντας κανείς το κείμενο νομίζει ότι αναφέρεται περισσότερο στη δυτική εκκλησία παρά την ορθόδοξη.{{πηγή}}.<ref>Αναφέρεται στο Ιερόθεος, επίσκοπος Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, "Η Εκκλησία στην τουρκοκρατία", στο "Η προσφορά του Ιερού Κλήρου και των Ιερών Μονών της Φωκίδος στο έθνος και την περιοχή της στην περίοδο της τουρκοκρατίας στην εθνεγερσία του 1821 και τη νεοελληνική περίοδο", συνέδριο 23-25 Νοεμβρίου 2007, Άμφισσα. Πρακτικά, Άμφισσα 2010, σελ. 218-223.</ref>
