Κηφισιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επαναφορά πλαισίου πληροφοριών |
μ →Ιστορική Εξέλιξη: καλύτερη φωτογραφία, όπου φαίνεται ο σταθμός και όχι ένα λεωφορείο |
||
Γραμμή 118:
[[Αρχείο:Spa.jpg||thumb|right|250px|Η Κηφισιά φημίζεται για τα πολυτελή της καταστήματα, προσελκύοντας κόσμο από το Βόρειο Τομέα]]
Η Κηφισιά, λόγω του υγιεινού κλίματος, του ωραίου περιβάλλοντος, των άφθονων νερών και της μικρής σχετικά απόστασής της από την Αθήνα, υπήρξε από την αρχαία εποχή προνομιούχος τόπος και τόπος παραθερισμού πλουσίων και ευγενών. Μεταξύ αυτών ο [[Ηρώδης ο Αττικός]], ο μέγας αυτός λάτρης και ευεργέτης της Αθήνας ([[101]]-[[178]]) εκεί είχε την πλούσια έπαυλή του και ακριβώς στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Μητροπολιτικός της Ναός. Αργότερα, επί [[Ενετοκρατία|Ενετοκρατίας]] όλοι οι ισχυροί και πλούσιοι Ενετοί της Αθήνας διέμεναν στη Κηφισιά. Αλλά και επί [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] οι πρώην ενετικές επαύλεις περιήλθαν στους πλούσιους Τούρκους της Αθήνας. Ακόμη και ο Διοικητής της Αθήνας είχε τον πύργο του στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Ναός του Αγίου Δημητρίου. Σε όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Κηφισιά κατοικείτο αποκλειστικά από πλούσιους Τούρκους που είχαν εκδιώξει τους Έλληνες και είχαν σφετεριστεί τα εύφορα κτήματά τους. Ακόμη και παλιό ναΐδριο το είχαν μετατρέψει σε αποθήκη οίνου (κελάρι), της Παναγίας της Ξυδούς, που κατά τοπική παράδοση το όνομά του προκλήθηκε, όταν διαπιστώθηκε πως όλο το κρασί που είχε αποθηκευτεί εκεί είχε ξιδιάσει.
Μετά την απελευθέρωση τα κτήματα των Τούρκων περιήλθαν σε Έλληνες που τα αγόρασαν από τους προκάτοχους ιδιοκτήτες έναντι ευτελών τιμών.
[[Αρχείο:
Επί μακρού χρόνου η Κηφισιά παρέμενε αραιοκατοικημένη στερούμενη ρυμοτομίας αλλά και άλλων μέσων προκειμένου να εξελιχθεί σε σύγχρονο προάστειο. Από του έτους όμως [[1882]], όταν συνδέθηκε με την πρωτεύουσα με το θρυλικό ατμοκίνητο σιδηρόδρομο "[[Θηρίο (σιδηρόδρομος)|Θηρίο]]", τέθηκαν και οι βάσεις για τη διαμόρφωσή της σε κηπούπολη με πλατείες, δενδροστοιχίες, πάρκα κλπ. Μεταξύ της κεντρικής πλατείας (Πλάτανος) και του άλλοτε σταθμού του Θηρίου υπάρχει το "Άλσος της Κηφισιάς" που κάθε χρόνο πραγματοποιείται έκθεση λουλουδιών. Βορειοανατολικά της κεντρικής πλατείας βρίσκεται η συνοικία [[Κεφαλάρι]] με άφθονα, παλαιότερα, νερά. Σήμερα στη Κηφισιά υπάρχουν μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης.
Γραμμή 137:
===Οι πρόσφυγες στην Κηφισιά ===
Στα χρόνια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Κηφισιά φιλοξένησε αρκετούς πρόσφυγες. Ένας λόγος που έσπρωχνε τους πρόσφυγες στην Κηφισιά ήταν ότι θα έβρισκαν κάποιο μεροκάματο, καθώς η πλειοψηφία τους απετελείτο από αγρότες και αμπελουργούς, και την εποχή εκείνη είχαν καλλιέργειες, όπως της πατάτας, του σπαραγγιού, της φράουλας, του μενεξέ, κι έτσι από την μία οι καλλιέργειες και από την άλλη οι πανέμορφοι κήποι, χρειάζονταν πολλά και φθηνά εργατικά χέρια. Το 1923 ιδρύθηκε ο «Σύλλογος Προσφύγων Κηφισιάς», με σκοπό τη στέγαση και αποκατάστασή τους. Ο Σύλλογος πέτυχε την απαλλοτρίωση εκατόν πενήντα δύο στρεμμάτων στη σημερινή Νέα Ερυθραία, περιοχή που τότε υπαγόταν στην Κοινότητα Κηφισιάς. «Να κάνει φεγγάρι να δουλεύουμε», έλεγαν οι πρόσφυγες, καθώς ξενοδούλευαν το πρωί στα κτήματα της Κηφισιάς και το βράδυ καλλιεργούσαν τα χωράφια τους. Πολύ αργότερα, στη δεκαετία του 60, θα άνοιγε και πάλι την αγκαλιά της στους ξεριζωμένους [[Έλληνες της Αιγύπτου]]. Το Αστυ Αιγυπτιωτών, στην περιοχή του Ναού της Αγίας Παρασκευής, που χτίστηκε από Πρόσφυγες Έλληνες της Αιγύπτου, είναι σήμερα μία από τις ομορφότερες συνοικίες της πόλης<ref>http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=96543</ref>.
== Δημογραφική Εξέλιξη ==
| |||