Το Σιλμαρίλλιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 45:
 
=== Χούαν ===
Ο Χούαν στο βιβλίο του [[Τόλκιν]], είναι ο αρχηγός των λυκόσκυλων στη [[Μέση Γη]]. Γεννήθηκε στο [[Βάλινορ]] (''Valinor'') και ανήκε στον [[Όρομε]] (''Oromë'') ο οποίος και τον έδωσε στον [[Κέλεγκορμ]] (''Celegorm'') γιο του [[Φεανόρ]] (''Fëanor''), όταν αυτός έφυγε από το [[Βάλινορ]] για την [[Μέση Γη]] μαζί με τους υπόλοιπους [[Νόλντορ]] (''Noldor''). Για το Χούαν (''Huan'') είχε οριστεί ότι πριν το θάνατό του μπορούσε να μιλήσει τρεις φορές, όπως και έγινε στη συνέχεια, κερδίζοντας την αγάπη του η ξωθιά [[Λούθιεν]] (''Lúthien'') στην προσπάθεια της να βρει το θνητό [[Μπέρεν]] (''Beren'') τον οποίο και αγαπούσε. Ο Χούαν πάλεψε και νίκησε το ανδρείκελο του [[Μόργκοθ]] (''Morgoth''), τον [[Σάουρον]] αλλά ο χαμός του ήταν απο το [[λυκόσκυλο]] του [[Μόργκοθ]] τον [[Κάρχαροθ]] (''Carcharoth'') στο δάσος του [[Ντόριαθ]] (''Doriath''). '''Φεανορ''' ειναι ο δημιουργός τον σιλμαριλ και ο ικανότερος των ξωτικών σε δεξιοσύνη γιος του Φινγουε βασιλέα των Νόλτορ και της Μίριελ υποκίνησε επανάσταση στο βάλινορ μετά το θάνατο του πατέρα του και το κλέψιμο τον σιλμαριλ από τον Μοργκοθ που προκάλεσε την κατάρα του Μαντος και ηταν ο δικος του ορκος και των παιδιών να κάνουν τα σιλμαριλ ξανά δικά τους είτε τα είχε ο Μοργκοθ που τον ονόμασε πρώτο έτσι, είτε κάποιο άλω πλάσμα καλό η κακό ξεκινώντας τον πόλεμο ο ίδιος ωστόσο πέθανε λίγο μετά αφότου πάτησε το πόδι του στα βόρια του μπελέριαντ χτυπήθηκε από τον άρχοντα των μπαλρογκ βαριά τραυματισμένος πέθανε λίγο μετα λέγοντας όμως στους γιους του να κρατήσουν τον όρκο τους και να εκδικηθούν, το πνεύμα του έγινε φωτιά λίγο μετά το θάνατο του. Φεανορ ειναι ο δημιουργός τον σιλμαριλ και ο ικανότερος των ξωτικών σε δεξιοσύνη γιος του Φινγουε βασιλέα των Νόλτορ και της Μίριελ υποκίνησε επανάσταση στο βάλινορ μετά το θάνατο του πατέρα του και το κλέψιμο τον σιλμαριλ από τον Μοργκοθ που προκάλεσε την κατάρα του Μαντος και ηταν ο δικος του ορκος και των παιδιών να κάνουν τα σιλμαριλ ξανά δικά τους είτε τα είχε ο Μοργκοθ που τον ονόμασε πρώτο έτσι, είτε κάποιο άλω πλάσμα καλό η κακό ξεκινώντας τον πόλεμο ο ίδιος ωστόσο πέθανε λίγο μετά αφότου πάτησε το πόδι του στα βόρια του μπελέριαντ χτυπήθηκε από τον άρχοντα των μπαλρογκ βαριά τραυματισμένος πέθανε λίγο μετα λέγοντας όμως στους γιους του να κρατήσουν τον όρκο τους και να εκδικηθούν, το πνεύμα του έγινε φωτιά λίγο μετά το θάνατο του.
 
== Πηγές ==