|
== Ιστορικά στοιχεία ==
Ο χώρος του χωριού μας κατοικείτο από το β' μισού του 4ου αι. π.X, σύμφωνα με εύρεση αγαλματιδίου της Θεάς Άρτεμις, πιθανολογείτε ότι στον τόπο που βρίσκεται το χωριό, ήταν η Αρχαία Μικρά Αινεία ή Οινεία, η οποία πιθανόν να μετονομάσθηκε κατά την πρώτη κάθοδο των Σλαύων σε Ποδολοβίτσα
Το χωρίο είναι νέο, χωρίς μακρινές ρίζες. Στα χρόνια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επαναστάσεως]] του 21 ήτανε μικρός συνοικισμός γεωργών και κτηνοτροφών. Από τους απομνημονευματογράφους και τις εφημερίδες της εποχής εκείνης αναφέρεται οπού γίνεται λόγος για το πέρασμα στρατευμάτων των Τούρκων για το [[Μεσολόγγι]] με το όνομα Μπουντολοβίτσα. Αργότερα, με την απελευθέρωση, κατέβηκαν πολλές οικογένειες από τα άλλα μέρη και εγκαταστάθηκαν εδώ από το Μωρία, το Ξηρόμερο, την Ήπειρο, την Ευρυτανία και αναπτύχθηκε. Το Πεντάλοφο ανήκει στην [[επαρχία Ξηρομέρου]] του [[νομός Αιτωλοακαρνανίας|νομού Αιτωλοακαρνανίας]].
Κατά τον μεσαίωνα έμεινε άγνωστος. Γύρω στα 1400, όταν όλη η [[Ακαρνανία ]] κυριεύτηκε από τον [[Κάρολος Α΄Τόκκος|Κάρολο Α' Τόκκο ]] , τότε ίσως να δόθηκε αντάλλαγμα στον Γραμματέα του Ρώσου ονομαζόμενου Ρώσου (επίθετο που υπάρχει σήμερα στο χωριό μας). ▼Από άλλες μαρτυρίες Ρώσων και Άγγλων ιστορικών, σε αντίθεση με τους Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ και Φρανσουά Πουκεβίλ, αποδεικνύεται ότι στον τόπο που βρίσκεται το χωριό μας, ήταν η Αρχαία Μικρά Αινεία, η οποία πιθανόν να μετονομάσθηκε κατά την πρώτη κάθοδο των Σλαύων σε Ποδολοβίτσα (κατά τον Μαξ Βάσμερ από τα παλαιοσλαύικα Po και dove = κατά μήκος Κοιλάδος βλέπε και Άλφρεντ Φίλιπσον, κατά τον οποίον η Ποδολοβίτσα είναι το παλαιότερο Σλάβικο τοπωνύμιο της Ακαρνανίας). Κατ' άλλη εκδοχή ίσως να παράγεται από το Ρουμάνικο Πόδος = πέρασμα, γεφύρι (λόγω του Αχελώου). Στα Γουγκοσλαβικά σημαίνει τόπος κυνηγιού. Χωριά με το όνομα Ποδολοβίτσα υπάρχουν σήμερα στη Ρωσία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, Ρουμανία κ.λπ. Στα Μοναστηριακά, Εκκλησιαστικά έγγραφα απαντάται με το όνομα Μολδοβίτσα.
Ο Ληκ, κατά το έτος 1809, το βρίσκει οχυρωμένο κατά τον Ενετικό τρόπο. Όταν το 1449 το κατέλαβαν οι Τούρκοι, ήταν ιδιοκτησία δύο αδελφών, Έλληνες τσιφλικάδες. Ο ένας εκ των αδελφών αφιερώνει το μερίδιο του το αφιερώνει στο [[Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Πόρτας ]] (Μπαμπίνης), ο δε άλλος, τουρκέψας, το αφιέρωσε στο Τζαμί. Το μερίδιο του δεύτερου εποπτεύονταν από τους Τούρκους του Βραχωριού διαδοχικά. ▼▲Κατά τον μεσαίωνα έμεινε άγνωστος. Γύρω στα 1400, όταν όλη η [[Ακαρνανία]] κυριεύτηκε από τον [[Κάρολος Α΄Τόκκος|Κάρολο Α' Τόκκο]] , τότε ίσως να δόθηκε αντάλλαγμα στον Γραμματέα του Ρώσου ονομαζόμενου (επίθετο που υπάρχει σήμερα στο χωριό).
Στις 9 Ιουνίου 1768 κατόπιν αγωγής μοναχών της Μονής Αγίου Γεωργίου Πόρτας εις το Ιερόν Συμβούλιον, που έγινε ενώπιον του Αχμέτ Αγά και λοιπών Σπαχίδων, ζητούντες με απόφαση την αναγνώριση των ορίων της Μονής. Η απόφαση του Ιεροδικείου ήταν Σολομώντιος, να είναι και οι δύο ιδιοκτήτες των διαφιλονικουμένων χωραφιών τα οποία είχαν κατά το μισό τίτλους συμμετοχής: Το μέρος προς το ποτάμι ανήκεν στο Τζαμί και μέρος προς το Λεσίνι στο Μοναστήρι.
▲Ο Ληκ, κατά το έτος 1809, το βρίσκει οχυρωμένο κατά τον Ενετικό τρόπο. Όταν το 1449 το κατέλαβαν οι Τούρκοι, ήταν ιδιοκτησία δύο αδελφών, Έλληνες τσιφλικάδες. Ο ένας των αδελφών το μερίδιο του το αφιερώνει στο [[Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Πόρτας]] (Μπαμπίνης), ο δε άλλος, τουρκέψας, το αφιέρωσε στο Τζαμί. Το μερίδιο του δεύτερου εποπτεύονταν από τους Τούρκους του Βραχωριού διαδοχικά.
Κατά το 1817 το Τούρκικο μερίδιο μοιράστηκε στα δύο με ιδιοκτήτες τονκατά 3/4 στον Γιακούμπ Αγά και τονκατά 1/4 στον Μεχμέτ Μπέη. ΟΣυνολικά Γιακούμπτο Αγάςχωριό μέχριείχε 3 οικισμούς, το 1821Μετόχι, το μερίδιοχωριό του Γερόδουλου και το νοίκιασεΠαλαιοχώρι. σεΟι κάποιοκάτοικοί ντόπιοτου Έλληνα25 Σούμπασηφαμελιές αντίή 4.00080 γροσιών.ψυχές Συνολικάκαλλιεργούντες τοτην χωριότούρκικη είχεγη 3εκ οικισμούς,15 τοζευγαριών Μετόχι,(χωρίς τοαμπέλια χωριόκαι τουελιές) Γερόδουλουή τα μαζώματα χριστιανών εκ των διαφόρων επαρχιών, και τοονομάζετο ΠαλαιοχώριΠοδολοβίτσα, Μολδοβίτσα, Μπουντολοβίτσα ή Τσιφλικάτ.
Στα χρόνια μετά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάσταση του 1821]] και την απελευθέρωση της Ελλάδος, ευρύτερες περιφέρειες αποτελούσαν Δήμους. Στα 1840 27 Σεπτεμβρίου με Διάταγμα ορίστηκαν: Οι μέχρι τούδε υπάρχοντες Δήμοι της Διοικήσεως Ακαρνανίας μετασχηματίζονται εις οκτώ: [[δήμος Αστακού|Αστακού]], [[δήμος Εχίνου|Εχίνου]], [[δήμος Οινιάδος|Οινιάδος]], [[δήμος Σουλίου|Σουλίου]] και [[δήμος Ανακτόρου|Ανακτόρου]] της Επαρχίας Βονίτσης και εις τον της Αμβρακίας, Ιδομένης και Θυάμου της Επαρχίας Βάλτου.
Το 1819 οι Τούρκοι Μπέηδες έφυγαν από το χωριό και εγκαταστάθηκαν στο Βραχώρι(Αγρίνιο), διόρισαν Σούμπαση (επιστάτη) του χωριού ο οποίος έδωσε στους Τούρκους 4.000 γρόσια με διάφορο 15%.
Έτσι η Ποδολοβίτσα και τα χωρία Κατοχή - Παλαιοκατούνα - Παλαιομάνινα και Ρίγανη αποτελούσαν το Δήμο Οινιάδος και κάθε χωριό αποτελούσε κοινότητα. Η Ποδολοβίτσα έγινε κοινότητα με διάταγμα της 31 Αυγούστου 1912. Το πρώτο Κοινοτικό Συμβούλιο αποτελούσαν: Αλέξανδρος Πετρονικολός πρόεδρος, Ιωάννης Καπώνης μέλος, Ευστάθιος Κατσάνος μέλος, Γεράσιμος Κουτρούλης μέλος. ▼
Μετά την απελευθέρωση με διάταγμα της 3ης Απριλίου του 1833 (ΦΕΚ 12/06-04-1833), που μιλάει για την διαίρεση του κράτους σε Νομούς και Επαρχίες, η Ποδολοβίτσα ανήκει στην επαρχία Ξηρομέρου του νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Η Ποδολοβίτσα, επειδή το όνομα ήτανε ξενικό, μετονομάστηκε με διάταγμα της 14 Μαΐου 1928 σε Πεντάλοφο. ▼
Στις 27 Νοεμβρίου 1840 με διάταγμα (ΦΕΚ 5/08-03-1841) ορίστηκαν νέοι δήμοι και έτσι η Ποδολοβίτσα και τα χωρία Κατοχή - Παλαιοκατούνα - Μύλα (Παλαιομάνινα) και Ρίγανη αποτελούσαν το Δήμο Οινιάδος και κάθε χωριό αποτελούσε κοινότητα.
▲ΈτσιΣτις η31 ΠοδολοβίτσαΑυγούστου και1912 ταμε χωρίαδιάταγμα Κατοχή(ΦΕΚ 261/31- Παλαιοκατούνα 08- 1912) Παλαιομάνινα και Ρίγανη αποτελούσαν το Δήμο Οινιάδος και κάθε χωριό αποτελούσε κοινότητα. Ηη Ποδολοβίτσα έγινε κοινότητα με διάταγμα της 31 Αυγούστου 1912. Το πρώτο Κοινοτικό Συμβούλιο αποτελούσαν: Αλέξανδρος Πετρονικολός πρόεδρος, Ιωάννης Καπώνης μέλος, Ευστάθιος Κατσάνος μέλος, Γεράσιμος Κουτρούλης μέλος.
▲Η Ποδολοβίτσα, επειδή το όνομα ήτανε ξενικό, μετονομάστηκε με διάταγμα της 14 Μαΐου 1928 (ΦΕΚ 81/14-05-1928) σε Πεντάλοφο.
[[Αρχείο:Pentalofo.jpg|right|800px|thumb|Το Πεντάλοφο]]
== Δημογραφικά στοιχεία ==
Σήμερα η Πεντάλοφο ανήκει στο δήμο Μεσολογγίου.
| 