Θεαίτητος (μαθηματικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 25:
Η μελέτη των [[πλατωνικό στερεό|Πλατωνικών Στερεών]] (τετράεδρο, κύβος, οκτάεδρο, δωδεκάδρο και εικοσάεδρο) μαζί με την απόδειξη ότι υπάρχουν ακριβώς πέντε, στην ακροτελεύτεια πρόταση των Στοιχείων<ref>{{cite book|last=Heath|first=Thomas|title=Cover of: A history of Greek mathematics by Heath, Thomas Little Sir A history of Greek mathematics|year=1921|publisher=The Clarendon Press|location=Oxford|pages=584|url=https://archive.org/details/ahistorygreekma00heatgoog}}</ref><ref>{{cite web|title=Θεαίτητος|url=http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl?db=REAL&search_method=QUERY&login=guest&enlogin=guest&user_list=LIST&page_num=1&searchstr=theta%2C93+&field=adlerhw_gr&num_per_page=100|publisher=Suda On Line}}</ref> περιλαμβάνονται στο 13ο βιβλίο των ''Στοιχείων''.
===Το θεώρημα της παλινδρομικότητας===
Στον Πλατωνικό διάλογο Θεαίτητος, αλλά και στον [[Σοφιστής (διάλογος)|Σοφιστή]] και στον [[Πολιτικός (διάλογος)|Πολιτικό]], υπάρχουν αναφορές στην εικασία ότι οι τετραγωνικές ρίζες των άρρητων αριθμών έχουν έχουν άπειρη ανθυφαίρεση και ότι το ανθυφαιρετικό πηλίκο υπακούει σε παλινδρομικότητα. Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Στυλιανός Νεγρεπόντης έχει κάνει εμπεριστατωμένη ερευνητική εργασία για το θέμα αυτό και μάλιστα ανακατασκευάζει με τη βοήθεια των Πλατωνικών Διαλόγων και του Χ βιβλίου των Στοιχείων την απόδειξη για το Θεώρημα της Παλινδρομικότητας της Ανφυφαίρεσης άρρητων αριθμών, που θεωρεί ότι γνώριζε ο Θεαίτητος.<ref>Σ. Νεγρεπόντης: "Πλάτων και Μαθηματικά", Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Μαθηματικών, Αθήνα 2006</ref>
Το θεώρημα αυτό αποδείχτηκε τον 19ο αιώνα με τη συνεισφορά πολλών σπουδαίων μαθηματικών, όπως ο [[Niels Abel|Abel]] κα o [[Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ|Lagrange]].
| |||