Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 1963: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
*[[Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος|Στέφανος Στεφανόπουλος]] Υπουργός Ανευ Χαρτοφυλακίου και Αντιπρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου
 
Η κυβέρνηση σχηματίστηκε με σχετική και όχι απόλυτη πλειοψηφία (138 της Ένωσης Κέντρου έναντι 132 βουλευτών της [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση|Ε.Ρ.Ε.]] Στην κυβέρνηση ο Γ. Παπανδρέου κράτησε τους Δ. Παπανικολόπουλο (υπουργό Εθνικής Αμύνης) και Γ. Παναγιωτόπουλο (υφυπ. Εσωτερικών) από την υπηρεσιακή κυβέρνηση Μαυρομιχάλη.
 
Τρεις ημέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, στις [[11 Νοεμβρίου]], ο πρωθυπουργός δέχθηκε την ηγεσία των [[Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις|ενόπλων δυνάμεων]] την οποία του παρουσίασε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτριος Παπανικολόπουλος, ο οποίος, ως έμπιστος των Ανακτόρων, διατήρησε και στη νέα πολιτική κυβέρνηση το αξίωμα που του είχε εμπιστευθεί ο [[Παύλος της Ελλάδας|βασιλιάς Παύλος]] και στην προηγούμενη [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Στυλιανού Μαυρομιχάλη 1963|υπηρεσιακή κυβέρνηση Μαυρομιχάλη]]. Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι θέλει τις ένοπλες δυνάμεις μακριά από την πολιτική και την πολιτική μακριά από τις ένοπλες δυνάμεις, ενώ ο υπουργός τον διαβεβαίωσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις παραμένουν πιστές στον όρκο τους, τον βασιλιά και τη νόμιμη κυβέρνηση. Στις [[26 Νοεμβρίου]] ο Γ. Παπανδρέου δέχθηκε τον πρεσβευτή της [[Μεγάλη Βρετανία|Μεγάλης Βρετανίας]] σερ Ραλφ Μάρεϊ με τον οποίο συζήτησαν διμερή θέματα και το Κυπριακό. Στο μεταξύ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης [[Σοφοκλής Βενιζέλος]], ο οποίος βρισκόταν με τη βασίλισσα [[Φρειδερίκη της Ελλάδας|Φρειδερίκη]] στις [[Η.Π.Α.]] για την κηδεία του προέδρου [[Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι]], συναντήθηκε με τον [[Η.Π.Α.|Αμερικανό]] υπουργό Εξωτερικών Ντιν Ρασκ.
Η κυβέρνηση σχηματίστηκε με σχετική και όχι απόλυτη πλειοψηφία (138 της Ένωσης Κέντρου έναντι 132 βουλευτών της [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση|ΕΡΕ]]. Έτσι μετά την άρνηση του Παπανδρέου ότι δεν αποδέχεται την υποστήριξη της [[Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά|ΕΔΑ]], αυτός αποφάσισε να υποβάλει παραίτηση και να ζητήσει διεξαγωγή εκλογών<ref name="dimitr">{{Cite book| author = Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος| title = Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004| location = Αθήνα| year = 2004 | pages = 78 | url = http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/842.pdf}}</ref>.
 
Στις [[16 Δεκεμβρίου]], ο βασιλιάς Παύλος εκφώνησε στην κατάμεση [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]] τον Λόγο του Θρόνου, έχοντας δεξιά του τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και αριστερά του τον διάδοχο [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Β']]. Ο λόγος αυτός προκάλεσε μάλιστα και βολές του αρχηγού της Ε.Ρ.Ε. [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλου]], επειδή η βασιλική ομιλία περιελάμβανε την εκτίμηση ότι "''δια των τελευταίων εκλογών παγιούται ο ομαλός πολιτικός βίος της χώρας''", πράγμα που εκλήφθη ως υπονοούμενο για τις αμφιλεγόμενες [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961|εκλογές του 1961]]<ref>''Η βραχύβια κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου'', Ιστορικό Λεύκωμα 1963, σελ. 76-79, Καθημερινή (1997)</ref>. Μία εβδομάδα αργότερα η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου παραιτήθηκε, αρνούμενη την υποστήριξη της [[Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά|Ε.Δ.Α.]]<ref name="dimitr">{{Cite book| author = Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος| title = Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004| location = Αθήνα| year = 2004 | pages = 78 | url = http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/842.pdf}}</ref>.
Στις 30 Δεκεμβρίου 1963 ανέλαβε η [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1963]].
 
Στις [[30 Δεκεμβρίου]] του [[1963]] ανέλαβε η [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1963]].
 
==Αναφορές==