Σαρλ ντε Γκωλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link GA template (handled by wikidata)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23:
Αναπτύσσει στενές πολιτικές σχέσεις με τη Δυτική [[Γερμανία]] και η προσωπική φιλία του με τον Γερμανό καγκελάριο [[Κόνραντ Αντενάουερ]] εξελίσσεται στην [[Γερμανο-Γαλλική Φιλία]]. Παράλληλα, ήταν αντιμέτωπος με την επιρροή των [[ΗΠΑ]] στο [[ΝΑΤΟ]] και στην [[Ευρώπη]]. Πέθανε το [[1970]], από καρδιακή προσβολή.
 
Από νωρίς υποστήριξε την προσέγγιση της [[Ελλάδα|Ελλάδος]] στην (τότε) ΕΟΚ, πράγμα που τόνισε και κατά την διάρκεια τις επίσκεψης του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] στο [[Παρίσι]]. Επίσης ήταν υπέρ της προστασίας της Ελλάδος από τους επικίνδυνους γείτονές της.<ref> Charles de Gaulle, Mémoires d'Espoir - Le renouveau 1958-1962, Librairie Plon 1970.</ref> Ο ντε Γκωλ δέχτηκε και πρόσκληση από τον [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Παύλο]] να επισκεφθεί την Ελλάδα. Έτσι, στις [[16 Μαΐου]] του [[1963]] έφτασε στην [[Αθήνα]] ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας στρατηγός ντε Γκωλ, συνοδευόμενος από τον υπουργό Εξωτερικών Κουβ ντε Μιρβίλ. Η υποδοχή που του έγινε ήταν εντυπωσιακή. Η [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961|κυβέρνηση Καραμανλή]] έπαιξε με μεγάλη προσοχή το ευρωπαϊκό χαρτί, προκειμένου να επωφεληθεί από τη [[Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδας-ΕΟΚ|σύνδεση με την Ε.Ο.Κ.]], φροντίζοντας ταυτόχρονα να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία για τον σταθερό προσανατολισμό της στην [[ΝΑΤΟ|Ατλαντική Συμμαχία]], δεδομένου ότι ο ντε Γκωλ την εποχή εκείνη συμβόλιζε την τάση χειραφέτησης της [[Ευρώπη|Ευρώπης]] από την [[Η.Π.Α.|αμερικανική]] κηδεμονία. Το σημαντικότερο όφελος από την επίσκεψη ντε Γκωλ για την κυβέρνηση Καραμανλή ήταν η απόκτηση ενός πολιτικού κεφαλαίου, το οποίο όμως εξανεμίστηκε αμέσως από την θύελλα που προκάλεσε η δολοφονία του βουλευτή της [[Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά|Ε.Δ.Α.]] [[Γρηγόρης Λαμπράκης|Γρηγόρη Λαμπράκη]], τρεις μόλις ημέρες μετά την αναχώρηση του ντε Γκωλ από την [[Θεσσαλονίκη]]. Εκεί, απαντώντας σε σχετική προσφώνηση του Καραμανλή, ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε για την [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Μακεδονία]]: "''Είναι δια την χώραν σας μια περιοχή υψίστης σημασίας, από απόψεως εθνικής, οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής ως και από απόψεως της αμύνης σας και της ιδικής μας αμοιβαίως''". Στις δημόσιες τελετές κυριάρχησε η επιβλητική, λιτή φιγούρα του στρατηγού, όπως και κατά την ομιλία του στη [[Βουλή των Ελλήνων]] την οποία παρακολούθησε και ο Κ. Καραμανλής ή στην επίσκεψή του στον [[Μνημείο του άγνωστου στρατιώτη (Ελλάδα)|Άγνωστο Στρατιώτη]], με την αντίθεση ανάμεσα στα πολλά παράσημα των [[Έλληνες|Ελλήνων]] αξιωματικών που τον συνόδευαν και στο μοναδικό που εκείνος έφερε, τον Σταυρό της Λορένης<ref>''Ο Ντε Γκολ στην Αθήνα'', Ιστορικό Λεύκωμα 1963, σελ. 84-85, Καθημερινή (1997)</ref>.
Από νωρίς υποστήριξε την προσέγγιση της [[Ελλάδα|Ελλάδος]] στην (τότε) ΕΟΚ, πράγμα που τόνισε και κατά την διάρκεια τις επίσκεψης του [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] στο [[Παρίσι]]. Επίσης ήταν υπέρ της προστασίας της Ελλάδος από τους επικίνδυνους γείτονές της.<ref> Charles de Gaulle, Mémoires d'Espoir - Le renouveau 1958-1962, Librairie Plon 1970.</ref> Ο ντε Γκωλ δέχτηκε και πρόσκληση από τον [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Παύλο]] να επισκεφθεί την Ελλάδα. Η επίσκεψη αυτή πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του [[1963]].
 
== Αποχώρηση και θάνατος ==