Άρης Πειραιώς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Άρης Πειραιά λειτουργούσε ως ανεπίσημο σωματείο προ του 1926. Ιδρύθηκε το 1915 στην [[1915Καστέλλα (Πειραιά)|Καστέλλα]] από τους αδερφούς Λυμπεράκη, Ηλία Νικολακόπουλο, Νότη Κομνηνό, Θεόδωρο Ορλώφ και Όθωνα Κόκκινο (οι δύο τελευταίοι εκ των ιδρυτικών μελών αργότερα του [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς#Ίδρυση|Ολυμπιακού Πειραιώς]]). Ως χώρο προπόνησης και αγώνων είχαν διαμορφώσει γήπεδο που νοίκασαν στην οδό Πειραιώς, κοντά στον Μύλο Κουμάνταρου, όπου αργότερα λειτούργησε η αγορά. Στο γήπεδο αυτό από το 1916 διοργάνωνε τοπικό πρωτάθλημα ανεξαρτήτων σωματείων. Στο πρώτο αυτό πρωτάθλημα μετείχαν οι ομάδες: "Ευαγγελίστρια", [[Πειραϊκή Ένωσις]], "Πηγάδα", "Ηρακλής", Τιτάν, Δρομεύς κ.ά., το οποίο μπορεί να θεωρηθεί και ως το πρώτο ανεπίσημο πειραϊκό πρωτάθλημα. Επίσης, στο ποδηλατοδρόμιο έδινε φιλικά ματς με τα πληρώματα των ξενων πλοίων που έφταναν στον Πειραιά. Η πρώτη αυτή ομάδα του Άρη, το 1920 προσχώρησε στον Πειραϊκό Σύνδεσμο, που ήταν επίσημο σωματείο.<ref>Αθλητική Ηχώ, 22/3/1951.</ref>

Το 1924 ο Άρης επανασυστάθηκε στη [[Νεάπολη (Νίκαιας)|Νεάπολη]] της [[Παλαιά Κοκκινιά|Παλαιάς Κοκκινιάς]] με πρωτοβουλία ''και'' [[Μικρά Ασία|Μικρασιατών]] προσφύγων, ενώ το 1926 κατέκτησε το πρωτάθλημα ανεπισήμων συλλόγων Πειραιά. Το Δεκέμβριο του 1926 αναγνωρίστηκε ως επίσημο σωματείο και εντάχθηκε στην Β΄ κατηγορία της [[Ε.Π.Σ. Πειραιώς]]. Πρωτεργάτης και πρώτος πρόεδρος του συλλόγου πριν και μετά την επισημοποίησή του υπήρξε ο Αναστάσιος Αυδής. Σε περιοδικό της εποχής αναφέρεται: