Αλτομιρά Μεσσηνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα Αλτομιρά αναφέρονται για πρώτη φορά το 1618 με πληθυσμό 20 οικογένειες. Στη συνέχεια περιλαμβάνονται σχεδόν σε όλες τις απογραφές και αναφορές χωριών της Έξω [[Μάνη|Μάνης]]. <br />
Στα χρόνια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]] πρόσφεραν μεγάλο αριθμό οπλαρχηγών. Το 1829 είχαν 30 οικογένειες. Το 1835 εντάχθηκαν στο Δήμο Γερηνίας και το 1841 στο Δήμο Αβίας. ως τοΤο 1914, οπότε αποτέλεσαν ξεχωριστή κοινότητα, πουη οποία διατηρήθηκε ως το 1998, οπότε εντάχθηκαν στο νέο Δήμο Αβίας. <br />

Το 1829 είχαν 30 οικογένειες. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα ο πληθυσμός τους αυξανόταν διαρκώς. Από 216 κατοίκους (το 1835) έφτασε στους 403 (το 1907). Στη συνέχεια ο πληθυσμός μειώθηκεάρχισε σταδιακάνα μειώνεται λόγω της μετανάστευσης. Έτσι σεαπογράφηκαν: 169 κ. (το 1951), 18 κ. (το 1961) ενώ το 1971 απογράφηκε μόνον ένας κάτοικος! <br />

Από το 1875 ως το 1940 στο χωριό λειτούργησε μονοθέσιο θερινό σχολείο,. απόΤα μαθήματα ξεκινούσαν το Μάρτιο και διαρκούσαν ως τον Οκτώβριο, διότι το χειμώνα οι κτηνοτρόφοι κάτοικοί του μεταφέρονταν στα πεδινά χωριά της περιοχής. Το σχολείο ξαναλειτούργησε την περίοδο 1955-1960, οπότεως μονοθέσιο χειμερινό. Έπειτα έκλεισε λόγω ελλείψεως μαθητών.<br />

Μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότεροι κάτοικοι τοτων εγκατέλειψαν κιΑλτομιρών εγκαταστάθηκαν είτε στα πεδινά χωριά του Δήμου Αβίας: [[Κάμπος Μεσσηνίας|Κάμπος]], [[Μεγάλη Μαντίνεια Μεσσηνίας|Μεγάλη Μαντίνεια]], και Σωτηριάνικα, είτε στην [[Καλαμάτα]] ήκι μετανάστευσανάλλες πόλεις. Όμως, δεν ξεχνούν το χωριό τους. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνουν πανηγύρια στα οποία συγκεντρώνεται πολύ κόσμος. <br />

*[[Θεόδωρος Μπελίτσος]], "Τα Αλτομιρά της Έξω Μάνης (Ιστορία-Οικογένειες-Τοπωνύμια)", 1999.