Γκαμπριέλ Φωρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link GA template (handled by wikidata) |
μ clean up, αντικατέστησε: Βρεττάνη → Βρετάνη με τη χρήση AWB |
||
Γραμμή 11:
=== Πρώιμη επαγγελματική σταδιοδρομία ===
Τελειώνοντας τη σχολή, διορίζεται αρχικά οργανίστας στην Εκκλησία του Αγίου Σώστη, στην πόλη [[Ρεν]] της [[
Με τη νίκη της [[Πρωσία]]ς, το Παρίσι έζησε ταραχώδεις μέρες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της [[Παρισινή Κομμούνα|Παρισινής Κομμούνας]]. Ο Φωρέ βρίσκει καταφύγιο σε έναν από τους αδελφούς του στο [[Ραμπουιγιέ]], ενώ στη συνέχεια δραπετεύει στην [[Ελβετία]], όπου και προσλαμβάνεται ως καθηγητής της Σχολής Νίντερμέγιερ, που είχε αλλάξει έδρα προς αποφυγή των εντάσεων στο Παρίσι. Ο πρώτος του μαθητής εκεί υπήρξε ο [[Αντρέ Μεσαζέ]], με τον οποίον αργότερα τους συνέδεσε η περιστασιακή συνεργασία, ενώ έκτισαν μια διά βίου φιλία <ref name=grove/><ref name=jones27>Jones, p. 27</ref>. Το 1871 ο Φωρέ επιστρέφει στο Παρίσι, όπου και διορίζεται διευθυντής χορωδίας στην περίφημη Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου, συνθέτης και οργανίστας της οποίας είναι ο [[Σαρλ-Μαρί Βιντόρ]] <ref name=jones27/>. Του δίνεται η ευκαιρία να παραβρεθεί αρκετές φορές στα μουσικά ''σουαρέ'' του Σαιν-Σανς, όπου και γνωρίζεται με την τραγουδίστρια και συνθέτη Πωλίν Βιαρντό <ref name=grove/>. Συνάμα, γίνεται ιδρυτικό μέλος στη νεοσύστατη Εθνική Λέσχη Μουσικής (''Société Nationale de Musique''), που στόχο έχει τη διάδοση του έργου νέων Γάλλων συνθετών <ref>Vallas, p. 135</ref>. Τα μέλη της συμπεριελάμβαναν τους [[Ζωρζ Μπιζέ]], [[Ζυλ Μασνέ]], [[Σεζάρ Φρανκ]] κ.ά.<ref>Jones, p. 28 and Grove</ref>· ο Φωρέ διετέλεσε γραμματέας το 1874 <ref name=jones28/>, ενώ πολλά από τα έργα του πρωτοπαρουσιάστηκαν σε συναυλίες της Λέσχης.<ref name=jones28>Jones p. 28</ref>
Γραμμή 136:
* [http://www.rprf.org/Rollography.html Piano Rolls] ([http://www.rprf.org/ The Reproducing Piano Roll Foundation])
* [http://hdl.handle.net/1802/1311 Septuor pour trompette, deux violons, alto, violoncelle, contre-basse et piano, op. 65 par C. Saint-Saëns, à 4 mains par G. Fauré.] From Sibley Music Library Digital Scores Collection
{{Authority control}}
|