Γκαμπριέλ Φωρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link GA template (handled by wikidata)
μ clean up, αντικατέστησε: Βρεττάνη → Βρετάνη με τη χρήση AWB
Γραμμή 11:
 
=== Πρώιμη επαγγελματική σταδιοδρομία ===
Τελειώνοντας τη σχολή, διορίζεται αρχικά οργανίστας στην Εκκλησία του Αγίου Σώστη, στην πόλη [[Ρεν]] της [[ΒρεττάνηΒρετάνη]]ς. Παρέμεινε εκεί για τέσσερα χρόνια, όπου παρέδιδε «αμέτρητα» ιδιαίτερα μαθήματα ως συμπλήρωμα του εισοδήματός του <ref>Nectoux (1991), p. 508</ref>. Έβρισκε την πόλη βαρετή, ενώ η σχέση του με τον εφημέριο δεν ήταν και η καλύτερη: συχνά έκανε διάλειμμα για τσιγάρο κατά τη διάρκεια του κηρύγματος, ενώ το 1870, πηγαίνοντας μετά από ξενύχτι στην Κυριακάτικη Λειτουργία με τα βραδινά του ρούχα, του ζητήθηκε να παραιτηθεί <ref name=jones21>Jones, p. 21</ref>. Άμεσα, προσελήφθη ως βοηθός οργανίστα στη Νοτρ Νταμ του [[Κλινιανκούρ]] βόρεια του Παρισιού, όπου και παρέμεινε για λίγους μόνο μήνες· με το ξέσπασμα του [[Γαλλοπρωσικός Πόλεμος|Γαλλο-Πρωσσικού Πολέμου]] το 1870, δήλωσε εθελοντής στρατιώτης, συμμετέχοντας στην άρση της Παρισινής Κατοχής και λαμβάνοντας μέρος σε μάχες στο [[Μπουρζέ]], το [[Σαμπινύ]] και το [[Κρετέιγ]].<ref>Nectoux (1991), p. 503</ref>
 
Με τη νίκη της [[Πρωσία]]ς, το Παρίσι έζησε ταραχώδεις μέρες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της [[Παρισινή Κομμούνα|Παρισινής Κομμούνας]]. Ο Φωρέ βρίσκει καταφύγιο σε έναν από τους αδελφούς του στο [[Ραμπουιγιέ]], ενώ στη συνέχεια δραπετεύει στην [[Ελβετία]], όπου και προσλαμβάνεται ως καθηγητής της Σχολής Νίντερμέγιερ, που είχε αλλάξει έδρα προς αποφυγή των εντάσεων στο Παρίσι. Ο πρώτος του μαθητής εκεί υπήρξε ο [[Αντρέ Μεσαζέ]], με τον οποίον αργότερα τους συνέδεσε η περιστασιακή συνεργασία, ενώ έκτισαν μια διά βίου φιλία <ref name=grove/><ref name=jones27>Jones, p. 27</ref>. Το 1871 ο Φωρέ επιστρέφει στο Παρίσι, όπου και διορίζεται διευθυντής χορωδίας στην περίφημη Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου, συνθέτης και οργανίστας της οποίας είναι ο [[Σαρλ-Μαρί Βιντόρ]] <ref name=jones27/>. Του δίνεται η ευκαιρία να παραβρεθεί αρκετές φορές στα μουσικά ''σουαρέ'' του Σαιν-Σανς, όπου και γνωρίζεται με την τραγουδίστρια και συνθέτη Πωλίν Βιαρντό <ref name=grove/>. Συνάμα, γίνεται ιδρυτικό μέλος στη νεοσύστατη Εθνική Λέσχη Μουσικής (''Société Nationale de Musique''), που στόχο έχει τη διάδοση του έργου νέων Γάλλων συνθετών <ref>Vallas, p. 135</ref>. Τα μέλη της συμπεριελάμβαναν τους [[Ζωρζ Μπιζέ]], [[Ζυλ Μασνέ]], [[Σεζάρ Φρανκ]] κ.ά.<ref>Jones, p. 28 and Grove</ref>· ο Φωρέ διετέλεσε γραμματέας το 1874 <ref name=jones28/>, ενώ πολλά από τα έργα του πρωτοπαρουσιάστηκαν σε συναυλίες της Λέσχης.<ref name=jones28>Jones p. 28</ref>
Γραμμή 136:
* [http://www.rprf.org/Rollography.html Piano Rolls] ([http://www.rprf.org/ The Reproducing Piano Roll Foundation])
* [http://hdl.handle.net/1802/1311 Septuor pour trompette, deux violons, alto, violoncelle, contre-basse et piano, op. 65 par C. Saint-Saëns, à 4 mains par G. Fauré.] From Sibley Music Library Digital Scores Collection
 
 
{{Authority control}}