Άρης Πειραιώς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο σύλλογος επανασυστάθηκε το 1924 στη [[Νεάπολη (Νίκαιας)|Νεάπολη]] της [[Παλαιά Κοκκινιά|Παλαιάς Κοκκινιάς]], με πρωτοβουλία κυρίως [[Μικρά Ασία|Μικρασιατών]] προσφύγων,<ref name="ΓΝΟ"/> για να κατακτήσει το 1926 το πρωτάθλημα ανεξάρτητων σωματείων του Πειραιά. Αναγνωρίστηκε στο [[Πρωτοδικείο]] το Δεκέμβριο του 1926, με τον Αναστάσιο Αυδή να αποτελεί πρωτεργάτη και πρόεδρό του πριν και μετά την επισημοποίηση. Ακολούθησε η εγγραφή ως μέλος της [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|ΕΠΣ Πειραιώς]] (ΕΠΣΠ) και η ένταξη στη [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1926-27#Β΄ κατηγορία|Β΄ κατηγορία]] της:

Κατόπιν ανάδειξης σε πρωταθλητή δύο φορές της Γ΄ και μία της Β΄ ΕΠΣΠ τα επόμενα 10 χρόνια, προβιβάστηκε στην ανώτερη κατηγορία, για να μετάσχει σε 18 από τα 22 πρωταθλήματά της κατά την 26ετία 1936 με 1962. Απουσίασε μόνο το διάστημα 1949-1953 στην Α2, εντούτοις ποτέ δεν απείλησε την κυριαρχία των ισχυρών του Πειραιά και ιδιαίτερα του Ολυμπιακού από τον οποίον υποχρεώθηκε σε 27 ήττες στις 28 αναμετρήσεις τους,<ref>''"Ο Θρύλος ξαναζεί! • Ιστορία - διεθνείς αγώνες"'', Γιώργος Κουσουνέλος, ''Εκδόσεις Γ. Λιόσης'', Αθήνα 1983, σελ. 28-78</ref> ενώ την περίοδο [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1945-46#Βαθμολογία|1945-46]] ο [[Γιάννης Βάζος]] τον ισοφάρισε σε 2-2 ακριβώς με τη λήξη του αγώνα.<ref>''"Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου"'', Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, έκδοση εφημ. ''«ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ»'', Αθήνα 1957, σελ. 60</ref> Εκείνη τη χρονιά ο Άρης τερμάτισε για μοναδική φορά στο πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα, αν και προπολεμικά μία 3η θέση από τις 4 του είχε επιτρέψει να λάβει μέρος στον όμιλο Νότου του [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1938-1939#Νότιος όμιλος|πρωταθλήματος Ελλάδας 1938-39]] λόγω ευρείας συμμετοχής ομάδων του λεγόμενου ''Κέντρου'',<ref>για τις δύο τελευταίες προπολεμικές διοργανώσεις, προκρίθηκαν τα 5 πρώτα σωματεία από τα συνολικά 6 και 8 αντίστοιχα της Α΄ [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών|ΕΠΣΑ]] και τα 3 πρώτα στα 4 και 6 της Α΄ ΕΠΣΠ, ως επακόλουθο (ή ακριβώς για να επιτραπεί;) της παρουσίας για πρώτη φορά και '''επαρχιακών συλλόγων''' (στον όμιλο Βορρά)</ref> όπου ξεπερνώντας τον Αθηναίο [[Α.Π.Σ. Ατρόμητος Αθηνών|Ατρόμητο]] κατατάχθηκε προτελευταίος στους 8.

Το αργότερο στα τέλη της δεκαετίας του '50, καταγράφεται πλέον Άρης Νικαίας (ή Νίκαιας) λόγω κοντινής μετακίνησης από τη Νεάπολη. Στην [[Παλαιά Κοκκινιά]] υπήρχε η ισχυρή ομάδα της [[Α.Ε. ΝίκαιαςΝικαίας|ΑΕ Νικαίας]] από το 1948 (ΑΕΝ, η πρώην Άμυνα Πειραιώς ίδρυσης το 1926), με παρουσία στην εναρκτήρια διοργάνωση [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών#Α΄ Εθνική κατηγορία|Α΄ Εθνικής]] ([[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1959-1960#Βαθμολογία|1959-60]], ουραγός) και στη Β΄ από το 1963 ως αντίπαλος του γείτονα Άρη. Έχοντας στόχο την άνοδο στην πρώτη κατηγορία ή τουλάχιστον να αντεπεξέλθουν στον αυξανόμενο ανταγωνισμό της δεύτερης, αποφασίστηκε η συνένωση δυνάμεων δημιουργώντας το 1965 τον [[Α.Ο. Ιωνικός Νίκαιας|Ιωνικό Νίκαιας]], ο οποίος σταδιοδρόμησε στις δύο ανώτατες βαθμίδες του [[Ελληνικό ποδόσφαιρο|ελληνικού ποδοσφαίρου]], αγωνίστηκε στον [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1999-00#Ο τελικός|τελικό κυπέλλου 1999-00]] και λίγους μήνες πριν είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στο [[Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1999-2000#Πρώτος γύρος|κύπελλο UEFA 1999-00]].