Γεώργιος Μερκούρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 2:
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του [[Σπυρίδων Μερκούρης|Σπυρίδωνα Μερκούρη]]. Σπούδασε νομικά<ref name="Δομή">Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή, εκδόσεις Δομή, Αθήνα 1996, τόμος 22, λήμμα Γεώργιος Μερκούρης</ref> στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και στη [[Γαλλία]] και αναμείχθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος<ref name="Δομή"/> βουλευτής της τότε Αττικοβοιωτίας το [[1915]] για πρώτη φορά βουλευτής Αττικοβοιωτίας με το [[Λαϊκό Κόμμα]]. Λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων εξορίστηκε<ref name="Δομή"/> στην [[Κορσική]] ([[1920]]), από την οποία επέστρεψε το [[1922]], οπότε και επανεξελέγη<ref name="Δομή"/> βουλευτής. Το [[1932]] αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα, του οποίου ήταν αντιπρόεδρος, ύστερα από διαφωνία που προέκυψε με τον [[Παναγής Τσαλδάρης|Παναγή Τσαλδάρη]]. Λίγο αργότερα ίδρυσε το [[Ελληνικό Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα | Εθνικοσοσιαλιστικόν Κόμμα Ελλάδος]], φασιστική παράταξη. Τον Ιανουάριο του [[1943]] ανέλαβε διοικητής<ref name="Δομή"/> της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάςΑττικοβοιωτίας.
 
Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίαςκαριέρας διετέλεσε υπουργός Επισιτισμού από τον Μάιο ως τον Αύγουστο του [[1922]] στην [[Κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη 1922|κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη]] καθώς και υπουργός Εθνικής Οικονομίας από τον Δεκέμβριο του [[1926]] ως τον Αύγουστο του [[1927]] στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1926|κυβέρνηση Ζαΐμη]].
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του [[Σπυρίδων Μερκούρης|Σπυρίδωνα Μερκούρη]]. Σπούδασε νομικά<ref name="Δομή">Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή, εκδόσεις Δομή, Αθήνα 1996, τόμος 22, λήμμα Γεώργιος Μερκούρης</ref> στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και στη [[Γαλλία]] και αναμείχθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος<ref name="Δομή"/> το [[1915]] για πρώτη φορά βουλευτής Αττικοβοιωτίας με το [[Λαϊκό Κόμμα]]. Λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων εξορίστηκε<ref name="Δομή"/> στην [[Κορσική]] ([[1920]]), από την οποία επέστρεψε το [[1922]], οπότε και επανεξελέγη<ref name="Δομή"/> βουλευτής. Το [[1932]] αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα, του οποίου ήταν αντιπρόεδρος, ύστερα από διαφωνία που προέκυψε με τον [[Παναγής Τσαλδάρης|Παναγή Τσαλδάρη]]. Λίγο αργότερα ίδρυσε το [[Ελληνικό Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα | Εθνικοσοσιαλιστικόν Κόμμα Ελλάδος]], φασιστική παράταξη. Τον Ιανουάριο του [[1943]] ανέλαβε διοικητής<ref name="Δομή"/> της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.
 
Το [[1932]] αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα, του οποίου ήταν αντιπρόεδρος, ύστερα από διαφωνία που προέκυψε με τον [[Παναγής Τσαλδάρης|Παναγή Τσαλδάρη]]. Λίγο αργότερα ίδρυσε το [[Ελληνικό Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα]], φασιστική παράταξη. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, έγινε διοικητής<ref name="Δομή"/> της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας]] τον Ιανουάριο του [[1943]], θέση την οποία κατείχε μέχρι τον θάνατό του τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας διετέλεσε υπουργός Επισιτισμού στην [[Κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη 1922|κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη]] καθώς και υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1926|κυβέρνηση Ζαΐμη]].
 
Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] τον Δεκέμβριο του [[1943]]. Ανηψιά του ήταν η [[Μελίνα Μερκούρη]].