Βασικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας των βιβλίων αυτών είναι ο κριτής και [[προφήτης]] του [[Ισραήλ]] [[Σαμουήλ]] και βασιλείς [[Σαούλ]] και [[Δαβίδ]]. Σκοπός της συγγραφής είναι να καταστεί σαφές ότι ο Θεός, αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Δαβίδ τον εκλεκτό δούλο του και εμπιστεύεται τη βασιλική του δυναστεία, στην όποια εναποθέτει τις μεσσιανικές προσδοκίες του λαού του. Στον αρχαίο εβραϊκό κανόνα της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], τα δύο αυτά έργα αποτελούσαν ένα, το οποίο οι [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Ο']] για λόγους μάλλον πρακτικούς το διχοτόμησαν. Μια απλή αντιπαραβολή του τέλους του ενός βιβλίου προς την αρχή του άλλου, φανερώνει την συνέχεια τους.
== Συγγραφέας, τόπος, χρόνος ==
Σύμφωνα με την [[Ιουδαϊσμός|ιουδαϊκή]] παράδοση συγγραφέας του βιβλίου είναι ο [[Σαμουήλ]], πράγμα όμως δύσκολο να έχει συμβεί στην πραγματικότητα αφού πέθανε πριν ανέβει στο θρόνο ο [[Δαβίδ]]. Ίσως ο πραγματικός συγγραφέας να έζησε κατά τους χρόνους του Δαβίδ, πιθανόν όμως και έπειτα από αυτούς, αφού γράφει όλη την ιστορία του. Κάποιοι θεωρούν ότι θα μπορούσε να είναι κάποιος από τους επισήμους και μορφωμένους υπομνηματογράφους της εποχής εκείνης, ίσως και κάποιος από τους προφήτες, [[Νάθαν]] ή [[Γαδ]]. Άλλοι πάλι διαφωνούν και με τις εικασίες αυτές<ref>Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986, σελ. 247</ref>. Μία άλλη θεωρία είναι ότι το περιεχόμενο του έργου αυτού έχει πολυσύνθετη φιλολογική προέλευση και ίσως αποτελεί και συναρμολόγημα διαφόρων πηγών από αυτοτελείς παραδόσεις ή και συμπλέγματα παραδόσεων. Η συγγραφή θεωρείται πως ολοκληρώθηκε περίπου το [[1077 π.Χ.]]<ref>''[[Η Αγία Γραφή-Μετάφραση Νέου Κόσμου]]'', Έκδοση των [[Μάρτυρες του Ιεχωβά|Μαρτύρων του Ιεχωβά]], σελ. 1548.</ref>.
