Γιάννης Αλαφούζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Greco22 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
Η οικογένεια Αλαφούζου με σαφήνεια έχει κεντροδεξιό προσανατολισμό. Ο Γιάννης Αλαφούζος ταυτίζεται σε αυτό με την οικογένειά του. Επίσης ταυτίζεται θρησκευτικά με την πλειονότητα των Ελλήνων ως ορθόδοξος όπως ο ίδιος έχει δηλώσει.
 
==ΠροβλήματαΣύγκουση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και προβλήματα με τη Δικαιοσύνη==
Αν και η οικογένεια Αλαφούζου έχει κεντροδεξιό πολιτικό προσανατολισμό, το διάστημα 1991-1993 ήρθε σε σύγκρουση με την κυβέρνηση [[Κωνσταντίνος Μητσοτάκης|Μητσοτάκη]]. Τον Φεβρουάριο του 1992 ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος των Αριστείδη και Γιάννη Αλαφούζου για λαθρεμπόριο πετρελαίου, με βάση πόρισμα της τότε Διεύθυνσης Οικονομικού Εγκλήματος του υπουργείου Οικονομικών.<ref>Τα Νέα, 10 Φεβρουαρίου 1992</ref> Ο Γιάννης Αλαφούζος χαρακτήρισε «κατασκευασμένο» το πόρισμα των υπαλλήλων του υπουργείου και κατηγόρησε τον Μητσοτάκη για έλεγχο του κράτους και της Δικαιοσύνης, παρομοιάζοντας τον εαυτό του με τον [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], που μόλις είχε αθωωθεί για την υπόθεση Κοσκωτά (εκείνη την εποχή τα ΜΜΕ του ομίλου Αλαφούζου είχαν έντονα αντιπολιτευτική στάση έναντι της κυβέρνησης Μητσοτάκη και υπογείως στήριζαν τον Ανδρέα Παπανδρέου).<ref>Αυριανή, 14 Φεβρουαρίου 1992</ref> Επίσης, ισχυρίστηκε ότι ο Μητσοτάκης ζητούσε συνεχώς από αυτόν και τον πατέρα του χρήματα για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ αργότερα, στην προεκλογική περίοδο του 1993 αποκάλυψε ότι τους είχε βάλει να καταθέσουν 1 εκατομμύριο δολάρια στο λογαριασμό της λιβεριανής υπεράκτιας (offshore) εταιρείας Mayo (αυτή η υπόθεση θα οδηγούσε αργότερα σε σύγκρουση του Μητσοτάκη με τον υπουργό του [[ΠΑΣΟΚ]] [[Κώστας Λαλιώτης|Κώστα Λαλιώτη]].<ref>Τα Νέα, 7 Οκτωβρίου 1993</ref> Με τη σειρά του ο Μητσοτάκης κατονόμασε τους Αριστείδη και Γιάννη Αλαφούζο και τον [[Σωκράτης Κόκκαλης|Σωκράτη Κόκκαλη]] ως τους κύριους υπεύθυνους για την ανατροπή της κυβέρνησής του: τους Αλαφούζους γιατί είχαν πάρει εγγυήσεις από τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι θα σταματήσουν οι διώξεις και οι συνεχείς έρευνες σε βάρος τους αν στήριζαν το ΠΑΣΟΚ με τις επιθέσεις τους στην κυβέρνηση, και τον Κόκκαλη γιατί ήθελε πάση θυσία να μπλοκάρει την σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση του [[ΟΤΕ]], του οποίου ήταν τότε ο κύριος προμηθευτής.<ref>Ελεύθερος Τύπος, 8-17 Οκτωβρίου 1993</ref>
 
Τον Φεβρουάριο του 2001 ο Γιάννης Αλαφούζος καταδικάστηκε από το Β΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά σε ποινή φυλάκισης 5 ετών για χρέη προς το ελληνικό Δημόσιο.<ref name="tanea.gr">[http://www.tanea.gr/news/greece/article/1597904/?iid=2 Εφημερίδα Τα Νέα, 14 Φεβρουαρίου 2001 Καταδίκη Γ. Αλαφούζου για χρέη προς το Δημόσιο]</ref> Η καταδίκη του Αλαφούζου είχε να κάνει με δύο υποθέσεις βεβαιωμένων στις Δ.Ο.Υ. χρεών, ύψους 2,3 δισεκατομμυρίων δραχμών για επιβληθέντες ή παρακρατηθέντες φόρους, και 165 εκατομμυρίων δραχμών για λοιπούς φόρους και χρέη, οι προθεσμίες καταβολής των οποίων είχαν λήξει από 1ης Φεβρουαρίου 1996 και 1ης Μαΐου 1997. Για την πρώτη υπόθεση ο Αλαφούζος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 3 ετών, ενώ για την δεύτερη εισέπραξε ποινή φυλάκισης 2 ετών.<ref name="tanea.gr"/>