Δυτική Φραγκία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην μεσαιωνική ιστοριογραφία, η '''Δυτική Φραγκία''' ([[Λατινική γλώσσα|λατινικά]]: ''Francia occidentalis'') ή το '''Δυτικό Φραγκικό Βασίλειο''' (''regnum Francorum occidentalium'') αποτελεί το πρώτο στάδιο του [[Βασίλειο της Γαλλίας|Βασιλείου της Γαλλίας]], και διήρκησεδιήρκεσε από το, περίπου, 840 ως το 987. Η Δυτική Φραγκία δημιουργήθηκε από το διαμοιρασμό της [[Αυτοκρατορία των Καρολιδών|Αυτοκρατορίας των Καρολιδών]]<ref>Ο όρος "[[Φραγκία]]", χώρα των Φράγκων, χρησιμοποιούταν συχνά για την αυτοκρατορία. Η δυναστεία στην εξουσία ήταν [[Φράγκοι|φραγκική]], παρόλο που οι κάτοικοί της ήταν στο μεγαλύτερο μέρος μη-Φράγκοι</ref> μετά το θάνατο του Αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του Ευσεβή]], αλλά ο ανατολικός-δυτικός διαχωρισμός "σταδιακά αποκρυσταλλώθηκε στην εγκαθίδρυση ξεχωριστών βασιλείων"<ref>Bradbury 2007, 21: "... διαχωρισμός ο οποίος σταδιακά αποκρυσταλλώθηκε στην εγκαθίδρυση ξεχωριστών βασιλείων, δηλαδή της Ανατολικής και Δυτικής Φραγκίας, ή αυτό που μπορούμε να αποκαλούμε Γερμανία και Γαλλία".</ref>

Η Δυτική Φραγκία εκτινότανεκτεινόταν πιο νότια από τη σύγχρονη Γαλλία, αλλά δεν εκτινόταν τόσο ανατολικά και δεν περιελάμβανε την [[Λωρραίνη (Δουκάτο)|Λωρραίνη]] και την [[Βασίλειο της Αρλ|Προβηγκία]]. Η εξουσία του βασιλιά της Δυτικής Φραγκίας ήταν μόλις αισθητή στη [[Δουκάτο της Βρετάνης|Βρετάνη]] και την [[Πριγκιπάτο της Καταλονίας|Καταλονία]] (το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας σήμερα στην Ισπανία). Αρχικά οι βασιλιάδες της Δυτικής Φραγκίας εκλέγονταν από κοσμικούς και εκκλησιαστικούς άρχοντες, και για μισό αιώνα από 888 ως το 936 διαλέγονταν εναλλάξ από τους [[Δυναστεία των Καρολιδών|Καρολίδες]] και τους [[Δυναστεία των Ροβερτιανών|Ροβερτιανούς]]<ref name="Lewis 1965, 179–80">Lewis 1965, 179–80.</ref>.

Μετά από τρία χρόνια εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε το θάνατο το Λουδοβίκου του Ευσεβή στις 20 Ιουνίου 840, υπογράφηκε τον Αύγουστο του 843 από τους τρεις γιους και κληρονόμους του η [[Συνθήκη του Βερντέν]]. Το βασίλειο της Δυτικής Φραγκίας πήγε στον νεότερο αδελφό [[Κάρολος ο Φαλακρός|Κάρολο τον Φαλακρό]]. Τα ''[[Μπερτινιανά Χρονικά]]'' περιγράφουν τον Κάρολο να φτάνει στο Βερντέν, όπου έλαβε χώρα "ο διαμοιρασμός των εδαφών. Αφού περιγράφει τα μερίδια των αδελφών του, [[Λοθάριος Α΄|Λοθάριου Α΄]] ([[Μέση Φραγκία]] και [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκου του Γερμανικού]] ([[Ανατολική Φραγκία]]), σημειώνει ότι "το υπόλοιπο μέχρι την Ισπανία δώθηκεδόθηκε στον Κάρολο"<ref>''AB'' a. 843: ''ubi distributis portionibus'' ... ''cetera usque ad Hispaniam Carolo cesserunt''.</ref>. Τα ''[[Χρονικά της Φούλντα]]'' περιγράφουν τον Κάρολο να λαμβάνει το δυτικό μέρος μετά το "χωρισμό του βασιλείου στα τρία"<ref>''AF'' a. 843: ''in tres partes diviso ... Karolus vero occidentalem tenuit.</ref>.