Μονή Ομπλού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τον ιστορικό [[Στέφανος Θωμόπουλος|Σ. Θωμόπουλο]] το εκκλησάκι, είχε κατασκευαστεί από [[Αρβανίτες]] και ονομαζόταν «''Ομπλίτ Παναγιά Κουκούρ''», δηλαδή η «''Γλυκειά Παναγιά του βουνού του κούκου''». Το Κουκούρ στην αρβανιτική διάλεκτο, αποδίδεται με την λέξη κούκος στην Ελληνική γλώσσα, από την οποία μάλιστα ονομαζόταν το βουνό, πριν την μετονομασία του σε ''Ομπλός''. Σε έγγραφο του [[ΜέγαΜονή ΣπήλαιοΜεγάλου Σπηλαίου|Μεγάλου Σπηλαίου]] σημειώνεται πως το όνομα προέρχεται από το «''Οπλούς καί χυδαιότερον Ομπλούς''», δηλαδή από τη λέξη όπλο<ref>Θωμόπουλος 1903, σελ. 14</ref>.

Άλλοι ιστορικοί και φιλόλογοι, υποστήριξαν ότι μπορεί να προέρχεται από το «''ομαλός''» ή «''Ομυαλός''» συνηθισμένο τοπωνύμιο στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]] για εδάφη με κατολισθήσεις. Στο χρονικό του Μορέως επίσης υπάρχει η φράση «''Σ’ το παραπόταμον το αλφαιος, εις τόν Ομπλόν τό λέγουν''». Άλλη άποψη τέλος, για την ονομασία ήταν, πως έχει σχέση με τον πηλό, το μπηλό, Μπλός στην Ήπειρο και Μπήλια στη Ρόδο. Στην έρευνα του ονόματος συνέβαλε σημαντικά ο καθηγητής Ανδριώτης που σε άρθρο του το 1972 στα «''Ελληνικά''» υποστήριξε, πως στη λέξη οπλή (το νύχι του ζώου ή ανθρώπου, ίχνος ποδαριού, το μονοπάτι, όπως και στην Κύπρον Ομπλή) βρίσκεται πιθανώς η ρίζα της ονομασίας ''Ομπλός''. Εξού και το όνομα έχει σχέση με μονοπάτι σε δασώδη έκταση, πέρασμα ζώων και ανθρώπων<ref>Τριανταφύλλου 1995, σελ. 1492</ref>.