Ρικίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''ρικίνη''' είναι μια εξαιρετικά τοξική φυσικώς απαντώμενη [[λεκτίνη]] που απαντάνται στους σπόρους του φυτού [[ρετσινολαδιά]] (Ricinus communis). Μία δόση καθαρής ρικίνης σε σκόνη με μέγεθος ολίγων κόκκων επιτραπέζιου αλατιού μπορεί να επιφέρει τον θάνατο σε ενήλικα άνθρωπο.<ref>{{cite web|url=http://www.wilx.com/home/headlines/What-Makes-Ricin-So-Deadly-203512561.html|title=What Makes Ricin So Deadly[1&#93; - What Makes Ricin So Deadly |publisher= Anthony Sabella |accessdate=2013-04-24}}</ref> Η μέση θανατηφόροθανατηφόρος δόση (LD 50) ρικίνης είναι περίπου 22 μικρογραμμάρια ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους (1,78 χιλιοστόγραμμα για τον μέσο ενήλικα). Χαρη σύγκρισης, ένα τυπικό δισκίο [[παρακεταμόλη]]ς (ακεταμινοφαίνη) περιέχει 500 mg ακεταμινοφαίνης και μια χαμηλή δόση [[ασπιρίνη]]ς περιέχει 81 mg ασπιρίνης.<ref name="Efsa.europa.eu">{{cite web|url=http://www.efsa.europa.eu/EFSA/efsa_locale-1178620753812_1211902083375.htm |title=EFSA Scientific Opinion: Ricin (from Ricinus communis) as undesirable substances in animal feed [1&#93; - Scientific Opinion of the Panel on Contaminants in the Food Chain |publisher=Efsa.europa.eu |accessdate=2010-09-01}}</ref>Η στοματική πρόσληψη ρικίνης αποβαίνει πολύ λιγότερο τοξικέή και εκτιμάται ότι η θανατηφόρος δόση στον άνθρωπο είναι περίπου 1 χιλιοστόγραμμο ανά χιλιόγραμμο.<ref name="Efsa.europa.eu"/>
 
==Τοξικότητα==
Γραμμή 22:
 
Η ρικίνη συντίθεται στο ενδοσπέρμιο του σπέρματος του φυτού ρετσινολαδιά.<ref name="Lord_Roberts_2005">{{cite book | editor = Raffael S, Schmitt M | title = Microbial Protein Toxins | series = Topics in Current Genetics | volume = 11 | publisher = Springer | location = Berlin | year = 2005 | pages = 215–233 | isbn = 3-540-23562-0 | author = Lord MJ, Roberts LM | chapter = Ricin: structure, synthesis, and mode of action | doi = 10.1007/b100198 }}</ref> Η πρόδρομος πρωτεΐνη της ρικίνης αποτελείται από πεπτίδιο 576 αμινοξέων μήκους και περιέχει ένα πεπτίδιο σήματος ( αμινοξέα στις θέσεις 1-35), την αλυσίδα ρικίνης Α (36 έως 302), ένα πεπτίδιο σύνδεσης (303-314), και την αλυσίδα ρικίνης Β (315 - 576).<ref name="urlRicin precursor - Ricinus communis (Castor bean)">{{cite web | url = http://www.uniprot.org/uniprot/P02879 | title = P02879 Ricin precursor - Ricinus communis (Castor bean) | publisher = UniProt Consortium | work = UniProtKB}}</ref> Η Ν-τερματική αλληλουχία σήματος παραδίδει το προ- προπολυπεπτίδιο στο ενδοπλασματικό δίκτυο (ER) και, στη συνέχεια, το πεπτίδιο-σηματοδότης αποκόπτεται. Εντός του αυλού του ενδοπλασματικού δικτύου το προπολυπεπτίδιο είναι γλυκοζυλιωμένο και μία ισομεράση δισουλφιδίου διασπά τον δισουλφιδικό δεσμό σχηματισμού μεταξύ κυστεϊνών 294 και 318. Το προπολυπεπτίδιο υφίσταται περαιτέρω γλυκοζυλίωση εντός του [[Σωμάτιο Golgi|σωματίου Golgi]] και μεταφέρεται στους σχηματισμούς αποθήκευσης πρωτεΐνης. Το προπολυπεπτίδιο διασπάται με τη βοήθεια μιας ενδοπεπτιδάσης που οδηγεί στην παραγωγή της πρωτεΐνης - ώριμης ρικίνης που αποτελείται από μία αλυσίδα Α 267 αμινοξέων και Β αλυσίδα 262 αμινοξέων, οι οποίες είναι ομοιοπολικά συνδεδεμένες με έναν απλό δισουλφιδικό δεσμό.<ref name="Lord_Roberts_2005"/>
 
==Δομή==
 
Η τεταρτοταγής δομή της ρικίνης είναι ένα σφαιρικό, γλυκοζυλιωμένο ετεροδιμερές περίπου 60-65 kDa.<ref name=aplin/> Η αλυσίδα Α και η αλυσίδα Β έχουν παρόμοια μοριακά βάρη περίπου 32 kDa και 34 kDa, αντίστοιχα.
* Η αλυσίδα Α της ρικίνης (RTA) είναι μία Νγλυκοσίδη - υδρολάση που αποτελείται από 267 αμινοξέα.<ref name="pmid4730499">{{cite journal | author = Olsnes S, Pihl A | title = Different biological properties of the two constituent polypeptide chains of ricin, a toxic protein inhibiting protein synthesis | journal = Biochemistry | volume = 12 | issue = 16 | pages = 3121–6 |date=July 1973 | pmid = 4730499 | doi = 10.1021/bi00740a028 }}</ref> Έχει τρεις δομικές περιοχές με περίπου το 50% του πολυπεπτιδίου να διατάσσεται σε άλφα-έλικες και βήτα-φύλλα.<ref name="pmid7990130">{{cite journal | author = Weston SA, Tucker AD, Thatcher DR, Derbyshire DJ, Pauptit RA | title = X-ray structure of recombinant ricin A-chain at 1.8 A resolution | journal = J. Mol. Biol. | volume = 244 | issue = 4 | pages = 410–22 |date=December 1994 | pmid = 7990130 | doi = 10.1006/jmbi.1994.1739 }}</ref> Σχηματίζει τρεις διακριτές περιοχές, με μια έντονη σχισμή που αποτελεί το ενεργό κέντρο της RTA.
* Η Β αλυσίδα της ρικίνης (RTB) είναι μια λεκτίνη που αποτελείται από 262 αμινοξέα που είναι σε θέση να δεσμεύουν τα τερματικά κατάλοιπα της γαλακτόζης στις επιφάνειες των κυττάρων.<ref name="pmid1717462">{{cite journal | author = Wales R, Richardson PT, Roberts LM, Woodland HR, Lord JM | title = Mutational analysis of the galactose binding ability of recombinant ricin B chain | journal = J. Biol. Chem. | volume = 266 | issue = 29 | pages = 19172–9 |date=October 1991 | pmid = 1717462 | doi = }}</ref> Η RTB σχηματίζει διλοβική δομή που μοιάζει με έλλειψη άλφα-έλικες ή βήτα-φύλλα όπου οι ατομικοί λοβοί περιέχουν τρεις υποτομείς. Τουλάχιστον μία από αυτές τους τρεις υποτομείς σε κάθε ομόλογο λοβού διαθέτει ένα θύλακα δέσμευσης σακχάρου, που προσδίδει στη RTB τον λειτουργικό χαρακτήρα της.
 
Πολλά φυτά όπως το κριθάρι έχουν την αλυσίδα Α, αλλά όχι η Β αλυσίδα. Οι άνθρωποι δεν αρρωσταίνουν από την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων των εν λόγω τροφίμων, όπως η ρικίνη Α εμφανίζει εξαιρετικά χαμηλή τοξικότητα για όσο διάστημα η αλυσίδα Β δεν είναι παρούσα.
 
==Παραπομπές==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ρικίνη"