Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
== Αποκήρυξη του Γκυ των Λουζινιάν από τον Βαλδουίνο Δ΄ ==
[[Αρχείο:BaldwinIVdeath-BaldwinVcrowned.jpg|thumb|right|300px|Ο θάνατος του βασιλιά της Ιερουσαλήμ [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Δ΄]] και η στέψη του Βαλδουίνου Ε΄ - Χειρόγραφο της Άκρας (13ος αι.) από περιγραφή του [[Γουλιέλμος της Τύρου|Γουλιέλμου της Τύρου]]]]
Ο Ραϊμόνδος Γ΄ της Τρίπολης, που είχε τεθεί αντιβασιλιάς του θείου του στα δύο τελευταία χρόνια πριν ενηλικιωθεί, ήταν άλλος ένας μνηστήρας για το θρόνο, αλλά ούτε αυτός είχε διαδόχους. Όταν ενηλικιώθηκε ο [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Δ΄]], ήθελε να ανακόψει τις φιλοδοξίες της οικογένειας [[Ιμπελέν|Ιβελίν]], στην οποία η μητριά του και μητέρα της Ισαβέλλας Μαρία Κομνηνή είχε παντρευτεί σε δεύτερο γάμο της τον [[Μπάλιαν του Ιμπελέν|Μπαλιά του Ιμπελίν]]. Ο Ραϊμόνδος ήθελε να παντρέψει την Σιβύλλα με τον Βαλδουίνο του Ιβελίν, μεγαλύτερο αδελφό του Μπάλιαν, αλλά ο Βαλδουίνος αντί για αυτό πάντρεψε την Σιβύλλα σε δεύτερο γάμο της με τον [[Γκυ των Λουζινιάν]] Ανδεγαυό, υποτελή του βασιλιά της Αγγλίας [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Β΄]], ξαδέλφου του Βαλδουίνου Δ΄. Καθώς η αρρώστια του Βαλδουίνου εντεινόταν, δημιουργήθηκε η ανάγκη για να βρεθεί διάδοχος του βασιλείου. Όταν ο [[Ραϊνάλδος του Σατιγιόν]] ενοχλούσε τα καραβάνια του Σαλαντίν και ο [[Σαλαντίν]] για απάντηση επιτέθηκε στο βασίλειο, ο γαμπρός του, Γκυ ([[1183]]), δείλιασε να τον αντιμετωπίσει, οπότε και τον αποκήρυξε από διάδοχο. Προσπάθησε ταυτόχρονα αλλά χωρίς επιτυχία το διαζύγιο της αδελφής του, καθώς ήταν η νόμιμη διάδοχος, και ο Βαλδουίνος Δ΄ αποφάσισε να ανακηρύξει τον πεντάχρονο γιο της, Βαλδουίνο του Μομφερράτου, διάδοχο και συμβασιλέα.
 
== Θάνατος του ανήλικου βασιλιά ==