Γρηγόριος Κυδωνιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
Στις 12 Οκτωβρίου [[1902]] χειροτονήθηκε μητροπολίτης [[Στρώμνιτσα|Τιβεριουπόλεως και Στρωμνίτσης]] στην οποία αγωνίστηκε για τη διατήρση του ελληνορθοδοξου στοιχείου της περιοχής. Για το λόγο αυτό μέλη του βουλγαρικού κομιτάτου προσπάθησαν πολλές φορές να τον δολοφονήσουν ([[1905]]). Η τουρκική κυβέρνηση, όταν πληροφορήθηκε την εθνική δράση του Γρηγορίου, ανάγκασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τον απομακρύνει. Έτσι με απόφαση του Οικ.Πατριαρχείου μετατέθηκε στη νεοσύστατη μητρόπολη Κυδωνιών στις [[22 Ιουνίου]] [[1908]], όπου ο Γρηγόριος συνέχισε την εθνική του δράση.
 
Μετά το [[1918]] επέστρεψε μαζί με τους συγχωριανούς του στην πατρίδα του και αποφάσισαν να ξαναχτίσουν το [[Αϊβαλί]]. Το έτος [[1922]] πραγματοποιούσε συνεχείς εκκλήσεις προς τη δημογεροντία των Κυδωνιών να διαφύγουν οι Έλληνες από την πόλη προς τη [[Μυτιλήνη]] για να σωθούν από την επερχόμενη σφαγή, αλλά δυστυχώς δεν εισακούσθηκε με αποτέλεσμα στις [[22 Αυγούστου]] [[1922]] οι άτακτοι Τούρκοι να σφαγιάσουν 4.000 Έλληνες. Ο ίδιος ο Άγιος Γρηγόριος κατάφερε να έλθουν ελληνικά πλοία με αμερικανική σημαία και να παραλάβουν 20.000 από τις 35.000 των Ελλήνων της ευρύτερης μητροπολιτικής του επαρχίας. Ο ίδιος αρνήθηκε να διαφύγει μαζί τους. Συνελήφθη από τον κεμαλικό στρατό στις [[30 Σεπτεμβρίου]] [[1922]] και μετά από βασανισμούς, φαγιάστηκεσφαγιάστηκε μαζί με δεκάδες ιερείς, τους προκρίτους της πόλης και πλήθος συμπολιτών του στις [[3 Οκτωβρίου]] [[1922]].
 
Η αγιοκατάταξη του μάρτυρα Γρηγορίου Μητροπολίτου Κυδωνιών καθώς και των μαρτύρων μητροπολιτών [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Χρυσοστόμου Σμύρνης]], [[Προκόπιος Ικονίου|Προκοπίου Ικονίου]], Αμβροσίου Μοσχονησίων, Ευθυμίου Ζήλων και των συν αυτοίς μικρασιατών νεομαρτύρων, πραγματοποιήθηκε το 1992 και η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή προ της Υψώσεως (Σεπτέμβριος).