Μιχάλης Τόμπρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Το [[1919]] άρχισε να διδάσκει [[γλυπτική]] στην Αρχιτεκτονική Σχολή του [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο|Πολυτεχνείου]]<ref>Παυλόπουλος, Δημήτριος (1997), σελ. 29.</ref>, αλλά το [[1923]] αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω αντιδράσεων που προκάλεσε η στάση του κατά της ίδρυσης του [[Πολεμικό Μουσείο|Πολεμικού Μουσείου]]<ref>[http://www.gallery.asfa.gr/professors/site/Teachers/t_docpage?doc=/documents/kathigites/mi3c7alis-tompros «Μιχάλης Τόμπρος», www.gallery.asfa.gr.] (Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2009.)</ref>. Έζησε κατά διαστήματα στη γαλλική πρωτεύουσα έως το [[1928]]. Με παρέμβαση του [[Ιωάννης Μεταξάς|μεταξικού καθεστώτος]], διορίσθηκε καθηγητής της [[γλυπτική|γλυπτικής]] στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] το [[1938]]<ref>[http://www.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_kathglobal_8_09/01/2005_1283625 Ε. Δ. Ματθιόπουλος, «4η Αυγούστου και εικαστικές τέχνες»], εφημ. ''Η Καθημερινή'', 9 Ιανουαρίου 2005.</ref> και την ίδια χρονιά, πάλι με την υποστήριξη της δικτατορίας του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]], εκπροσώπησε την [[Ελλάδα]] στην Μπιενάλε της [[Βενετία|Βενετίας]]. Το [[1943]], στο μέσο της Κατοχής, διορίστηκε διευθυντής Καλών Τεχνών του Υπουργείου Παιδείας.
 
Από το [[1957]] έως το [[1959]] διετέλεσε διευθυντής της [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών|Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών]] και το [[1960]] σταμάτησε να διδάσκει. Το [[1968]] εκλέχτηκε μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]. Το έργο του, σε [[μάρμαρο]], [[κρατέρωμα|μπρούτζο]], [[γύψος|γύψο]] ή [[πηλός|πηλό]], είναι σημαντικό και ευρύ. Τα γλυπτά που έκανε κατά παραγγελία (προτομές, ανδριάντες και ηρώα) έχουν ρεαλιστικό ή κλασικό/ακαδημαϊκό χαρακτήρα<ref>Μεταξύ άλλων, ο Τόμπρος φιλοτέχνησε και το έμβλημα του [[Δήμος Αθηναίων|Δήμου Αθηναίων]] το [[1949]].</ref>. Αντιθέτως, οι ελεύθερες συνθέσεις του έχουν τον αέρα των νεοτεριστικών κινημάτων του [[Παρίσι|Παρισιού]] της εποχής του Μεσοπολέμου.
 
Το έργο του, σε [[μάρμαρο]], [[κρατέρωμα|μπρούτζο]], [[γύψος|γύψο]] ή [[πηλός|πηλό]], είναι σημαντικό και ευρύ. Τα γλυπτά που έκανε κατά παραγγελία (προτομές, ανδριάντες και ηρώα) έχουν ρεαλιστικό ή κλασικό/ακαδημαϊκό χαρακτήρα<ref>Μεταξύ άλλων, ο Τόμπρος φιλοτέχνησε και το έμβλημα του [[Δήμος Αθηναίων|Δήμου Αθηναίων]] το [[1949]].</ref>. Αντιθέτως, οι ελεύθερες συνθέσεις του έχουν τον αέρα των νεοτεριστικών κινημάτων του [[Παρίσι|Παρισιού]] της εποχής του Μεσοπολέμου. Πέθανε στις  28 Μαΐου του 1974 κατά τη μεταφορά του σε κλινική έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που είχε υποστεί την προηγούμενη μέρα. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά, δημοσία δαπάνη, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Επικήδειους λόγους εκφώνησαν οι [[Μενέλαος Παλλάντιος]] και [[Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας]].<ref>Παυλόπουλος, Δημήτριος (1997), σελ. 35.</ref>
 
Το [[1979]], πολλά έργα του δωρίστηκαν στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της [[Άνδρος|Άνδρου]], όπου και φυλάσσονται σε ειδική πτέρυγα.