Ναός του Ολυμπίου Διός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ καλύτερη εικόνα
Επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{coord|37|58|9.74|N|23|43|59.08|E|region:GR-A1_type:landmark_source:dewiki_scale:2000|display=title}}
[[Αρχείο:Attica 06-13 Athens 25 Olympian Zeus Temple.jpg|μικρογραφία|300px| Ο '''Ναός του Ολυμπίου Διός''' στην Αθήνα ]]
Ο '''ναός του Ολυμπίου Διός''' ή [['''Ολυμπιείο]]''' ή οι [['''Στύλοι του Ολυμπίου Διός]]''' είναι ένας σημαντικός αρχαίος ναός στο κέντρο της [[Αθήνα]]ς. Παρότι η κατασκευή του ξεκίνησε τον 6ο αιώνα π.Χ., δεν ολοκληρώθηκε παρά επί του Ρωμαίου αυτοκράτορα [[Αδριανός|Αδριανού]] τον 2ο αιώνα μ.Χ.. Αποτέλεσε τον μεγαλύτερο ναό της [[Ελλάδα|Ελλάδας]] κατά τους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους.
 
== Τοποθεσία και ιστορία του ναού ==
Ο ναός βρίσκεται νοτιοανατολικά της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης]] και περίπου 700 μέτρα από το [[Πλατεία Συντάγματος|κέντρο της Αθήνας]]. Τα θεμέλια του πρώτου ναού στο χώρο, είχε κτίσει ο τύραννος των Αθηνών [[Πεισίστρατος]] το 515 π.Χ. αλλά οι εργασίες σταμάτησαν όταν ο γιος του Πεισιστράτου, [[Ιππίας τύραννος|Ιππίας]] εξοστρακίστηκε το 510 π.Χ.
 
Κατά τη διάρκεια της [[Αθηναϊκή δημοκρατία|Αθηναϊκής Δημοκρατίας]], ο ναός παρέμεινε ημιτελής, προφανώς επειδή οι [[Έλληνες]] της κλασσικής περιόδου θεωρούσαν '''[[Ύβρις|ύβρι]]''' να κατασκευάζουν κτίρια τέτοιου μεγέθους. Στο έργο του ''Πολιτική'' ο [[Αριστοτέλης]] χρησιμοποιεί τον ναό σαν ένα παράδειγμα για το πώς τα τυραννικά καθεστώτα αναγκάζουν τον πληθυσμό να ασχολείται με τεράστια έργα, μην αφήνοντας τους χρόνο, ενέργεια και τρόπους αντίδρασης.
 
Η αποπεράτωση του ναού έγινε τον 3ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια της [[Μακεδόνες|Μακεδονικής κυριαρχίας]] στην Ελλάδα υπό την αιγίδα του Ελληνιστικού βασιλιά [[Αντίοχος Δ' Επιφανής|Αντιόχου του Δ' Επιφανούς]], που προσέλαβε τον Ρωμαίο αρχιτέκτονα Κοσσούτιο να σχεδιάσει τον μεγαλύτερο ναό στον γνωστό τότε κόσμο. Όταν ο Αντίοχος πέθανε, το 164 π.Χ., η κατασκευή του ναού σταμάτησε ξανά.
Γραμμή 20:
Ο Αδριανός αφιέρωσε τον ναό στον Δία. Ανέγειρε επίσης ένα τεράστιο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στο [[σηκός|σηκό]] του ναού. Τ' αετώματα κοσμούνταν από πολλά αγάλματα, αλλά και σ' ολόκληρο το ναό υπήρχαν αγάλματα και προτομές φημισμένων ανδρών. Οι Αθηναίοι, για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους στον Αδριανό, του έκτισαν άγαλμα πίσω από τον ναό. Δυστυχώς κανένα από τα γλυπτά που κοσμούσαν τον ναό δεν έχει διασωθεί. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς καταστράφηκε ο ναός, αλλά εικάζεται ότι, όπως και άλλα μεγάλα κτίρια στην Αθήνα, καταστράφηκε μάλλον από κάποιο σεισμό κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών χρόνων και τα ερείπια του χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή άλλων κτιρίων.<ref>{{cite book|last=Gregorovius|first=Ferdinand|title=Μεσαιωνική ιστορία των Αθηνών|year=1904|publisher=Βιβλιοθήκη Μαρασλή|pages=97, 128, 133}}</ref>
 
=== Η ανασκαφή ===
Ο ναός ανασκάφηκε το [[1889]]-[[1896]] από τον [[Φράνσις Πένροουζ]] (Francis Penrose) της Βρεταννικής Αρχαιολογικής Σχολής της Αθήνας, το [[1922]] από το Γερμανό αρχαιολόγο [[Γκάμπριελ Βέλτερ]] (Gabriel Welter) και από το [[1960]] από Έλληνες αρχαιολόγους με επικεφαλής τον [[Ιωάννης Τραυλός|Ιωάννη Τραυλό]].