Οι σιδηροτροχιές κατατάσσονται σε δύο βασικά είδη:
* '''Σιδηροτροχιές με πέλμα.''': Οι σιδηροτροχιές με πέλμα έχουν μεγαλύτερη στατική επάρκεια λόγω του πέλματος τους και εδράζονται πολύ καλύτερα επάνω στον ξύλινο ή μεταλλικό ή από [[σκυρόδεμα]] στρωτήρα. Η διατομή μίας σιδηροτροχιάς με πέλμα χαρακτηρίζεται βασικά από το ύψος της, το πλάτος πέλματος και κεφαλής και το βάρος του ανά μέτρο μήκους. Σήμερα στις κύριες γραμμές το βάρος των τροχιών κυμαίνεται μεταξύ 50 - 64kg/m και σπανιότερα 70kg/m και εξαρτάται από το φορτίο ανά τροχό, την ταχύτητα και την πυκνότητα κυκλοφορίας στη γραμμή που εξετάζεται.
* '''Σιδηροτροχιά Vignolle.''': Αυτή σήμερα έχει καταργηθεί εντελώς λόγω των προβλημάτων σταθερότητος επί των ξύλινων στρωτήρων. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη Μεγάλη Βρετανία, όπου η χρήση της ήταν γενική, βαθμηδόν εξετοπίσθη. Αυτές σχεδιάσθηκαν πρώτα από τον Stevens το 1830 και προτάθηκε η χρησιμοποίησή τους, από τον Vignolle, το 1836.
