Λέξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το έργο του ορισμού του τι αποτελεί μία "λέξη" περιλαμβάνει το να αποφασιστεί που τελειώνει μία λέξη και που ξεκινάει μία άλλη- με άλλα λόγια, το να αναγνωριστούν τα όρια των λέξεων. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αποφασιστεί που μπορουν να τοποθετηθούν τα όρια των λέξεων στην ομιλούμενη γλώσσα:

 

* '''Αδιαιρετότητα''': Ζητείται από έναν ομιλητή να λέει μία [[πρόταση]] δυνατά, και έπειτα του ζητείται να επαναλάβει την ίδια πρόταση με επιπλέον λέξεις να έχουν προστεθεί σε αυτήν. Επομένως, η πρόταση "Έχω ζήσει σε αυτήν την πόλη δέκα χρόνια" μπορεί να γίνει "Η οικογένειά μου και εγώ έχουμε ζήσει σε αυτήν την μεγάλη πόλη για περίπου δέκα χρόνια". Αυτές οι επιπλέον λέξεις θα τείνουν να εισάγονται στα όρια μεταξύ λέξεων της αρχικής πρότασης. Παρόλα αυτά, ούτε αυτή η μέθοδος είναι απόλυτα αξιόπιστη καθώς κάποιες λέξεις χρησιμοποιούν [[Ένθημα|ενθήματα]], τα οποία εντίθενται μέσα στις ρίζες των λέξεων. Παρόμοια, κάποιες γλώσσες χρησιμοποιούν [[Διασπώμενο ρήμα|διασπώμενα προσφύματα]], όπως είναι τα [[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]] π.χ. "Ich '''komme''' gut zu Hause '''an'''", όπου το ρήμα ''ankommen'' διαχωρίζεται.

* '''[[Φωνητική|Φωνητικά]] όρια''': Κάποιες γλώσσες έχουν συγκεκριμένους κανόνες προφοράς για να διευκολύνουν τη διαδικασία τοποθέτησης των ορίων των λέξεων. Για παράδειγμα, σε μία γλώσσα, όπως στα [[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]], που κανονικά τονίζεται η τελευταία συλλαβή των λέξεων, είναι πολύ πιθανόν το όριο μίας λέξης να είναι μετά από κάθε τονιζόμενη συλλαβή. Άλλο ένα παράδειγμα μπορεί να βρεθεί σε γλώσσες που έχουν [[φωνηεντική αρμονία]], όπως τα [[Τουρκική γλώσσα|Τούρκικα]]<ref>Crystal, David (1995). The Cambridge Encyclopedia of the English Language (1 ed.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-40179-8.</ref>: τα [[Φωνήεν|φωνήεντα]] σε μία δεδομένη λέξη μοιράζονται την ίδια φωνηεντική ποιότητα, επομένως το όριο μίας λέξης είναι πολύ πιθανόν να εμφανιστεί όταν η φωνηεντική ποιότητα αλλάζει. Παρόλα αυτά, δεν έχουν όλες οι γλώσσες τόσο βολικούς φωνητικούς κανόνες, και ακόμη και αυτές που έχουν παρουσιάζουν τις περιστασιακές εξαιρέσεις.