Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[21 Απριλίου]] [[1967]] και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για την [[28 Μαΐου|28η Μαΐου]] 1967, ομάδα 29 επίορκων αξιωματικών υπό την ηγεσία του, "δημόσια φερόμενου", συνταγματάρχη [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γεωργίου Παπαδόπουλου]] κατέλαβαν την εξουσία με [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|το πραξικοπηματικό κίνημα της 21ης Απριλίου]]. Τις πρώτες πρωινές ώρες στις [[21 Απριλίου]] θέτοντας τα διαπιστευμένα όπλα και τους ευέλπιδες κατά της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας και ουσιαστικά κατά του λαού κατέλαβαν επίκαιρα σημεία της πρωτεύουσας. Η πρώτη ειδοποίηση που πήρε ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος για όσα συνέβαιναν ήταν από τον Αρχηγό του Ναυτικού μέσω απόρρητης μαγνητικής γραμμής ναυστάθμου - έπαυλης Τατοΐου που ήταν άγνωστη και στους πραξικοπηματίες. Τελικά κατόπιν τηλεφωνικής προτροπής του υπουργού Γ[[Γεώργιος Ράλλης|Γ. Ράλλη]] ο Βασιλιάς αναγκάστηκε να δεχθεί αντιπροσωπία τους. Ο Βασιλιάς προ εκείνης της κατάστασης και γνωρίζοντας πολύ περισσότερα απ΄ όσα δημοσιεύτηκαν δέχτηκε υπό τον όρο να αναλάβει τουλάχιστον Πρωθυπουργός μη στρατιωτικός προτείνοντας τον [[Κωνσταντίνος Κόλλιας|Κωνσταντίνο Κόλλια]], εισαγγελέα τότε του Αρείου Πάγου. Ουδεμία όμως πράξη υπέγραψε.