Ιπολίτ-Πωλ Ντελαρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ clean up, αντικατέστησε: Ιπολύτ - Πωλ Ντελαρός → Ιπολίτ-Πωλ Ντελαρός με τη χρήση AWB
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
|βραβεύσεις =
}}
Ο '''Ιπολύτ – Ιπολίτ-Πωλ Ντελαρός''' (Hippolyte-Paul Delaroche, [[Παρίσι]], [[17 Ιουλίου]] [[1797]] – [[4 Νοεμβρίου]] [[1856]]) ήταν [[Ιουλιανή Μοναρχία|Γάλλος]] ζωγράφος, ένας από τους πιο σημαντικούς ακαδημαϊκούς καλλιτέχνες της Γαλλίας των μέσων του 19ου αιώνα. Το 1832 εκλέχθηκε καθηγητής στη [[Σχολή Καλών Τεχνών, Παρίσι|Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού]]. Επισκέφθηκε την [[Ιταλία]] το 1838 και το 1843, όταν ο πεθερός του [[Οράς Βερνέ]] (Horace Vernet) ήταν διευθυντής της Γαλλικής Ακαδημίας στη [[Ρώμη]].
 
Ο Ντελαρός πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό του Παρισιού με τη μεγάλη σύνθεσή του «Η σωτηρία του Ιωνά» (1822), που ήταν η ευκαιρία να γνωριστεί με τον [[Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ|Τεοντόρ Ζερικώ]] και τον [[Ευγένιος Ντελακρουά|Ευγένιο Ντελακρουά]], με τους οποίους συνδέθηκε με μεγάλη φιλία. Η καλλιτεχνική πορεία του Ντελαρός κυμαινόταν μεταξύ κλασικισμού και ρομαντισμού. Οι πίνακες του είναι κυρίως ρομαντικές και ιστορικές συνθέσεις, εμπνευσμένες από τον Σαίξπηρ, τον Ουώλτερ Σκοτ κ. ά.